นวัตกรรมสร้างคน (1) : อะไรที่พัฒนามนุษย์ได้ ดีกว่า .. การศึกษา ?

วันนี้เป็นวันที่ดีมาก ๆ อีกวันหนึ่งในชีวิต

ผมคำนวณประมาณว่า ..

เพียงวันนี้วันเดียว สามารถพัฒนาผมได้มากกว่า 100 วันที่ผ่านมา หนอ

ผมออกเดินทางก่อนตะวันจะตื่น เพื่อเดินทางไปบรรยายหลักสูตรครูสมาธิ

ที่วัดพระธาตุเชิงชุมวรวิหาร จ.สกลนคร

วันนี้เป็นวันแรก ในการทำหน้าที่อาจาริยสา

(จริง ๆ แล้ว ได้ทำหน้าที่บรรยายในหลักสูตรวิทันตสาสมาธิ มาแล้ว 2 ครั้ง

แต่เป็นการบรรยายในมหาวิทยาลัยที่คุ้นชินอยู่แล้วหนอ)

ตลอดการเดินทางข้ามเทือกเขาภูพานเป็นเวลากว่า 3 ชั่วโมง

เป็นการฟังธรรม บ่มเพาะใจ ไปตลอดเส้นทาง เพื่อเตรียมตัวอย่างเข้มข้นก่อนบรรยาย

และยิ่งได้ไปพบกับกัลยาณมิตรธรรม ทั้งคณะพี่เลี้ยงและนักศึกษาครูสมาธิ สาขา 95

ยิ่งทำให้เกิดปิติแห่งบุญยิ่งนัก หนอ

ขอย้อนไปเมื่อปี 2003 ผมมีโอกาสได้เข้าไปร่วมงาน CeBIT

หลายประเทศทั่วโลก ได้นำเสนอสินค้า หลายสิบโซน แต่ละโซนกว้างใหญ่กว่าสนามฟุตบอล

งานในครั้งนั้น ผมประทับใจประเทศหนึ่ง

ที่ขายตั้งแต่เมาส์ คีย์บอร์ด จนถึงซุปเปอร์คอมพิวเตอร์

ผมเกิดคำถามว่า เขาสร้างชาติพัฒนาประเทศอย่างไร

จึงสามารถก้าวสู่เวทีโลกได้อย่างไม่อายใคร หนอ

ประเทศนั้น คือ "ประเทศไต้หวัน"

(ยังเขียนไม่เสร็จครับ)

[ขจิต ฝอยทอง]

รออ่านต่อครับ

ครูสมาธิน่าสนใจมากครับ

[ยายธี]

เป็น..คำถามที่น่า"สน"...ใจ......(หากใช้คำว่า..เรียนรู้...)=ทำได้แต่อ้อนแต่ออก....ศึกษา...คือการเรียนรู้ทางด้านเทคนิค...ที่มีค่าด้วยเกียรติและเงินตรา..ลดค่านิยม..ตัวนี้ลง..ซ้ะบ้าง...ทางโลกตะวันออกที่ถูกครอบคลุม...อารยธรรมมานานปีดีดัด...(ก)...ก็น่า..จะผ่อนคลายลงบ้าง....(พลังสมาธิ)...ปัญญา..ศีล...(แอบคิด..ตามประสา...ยายธี)....