"พี่หนาน"
นาย พรพจน์ พี่หนาน เรียงประพัฒน์

"จับขโมย"


๑๖/๑/๒๕๕๘

*************

"จับขโมย"

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา จับเจ้าหัวขโมยได้ ๑ คน เป็นเด็กชายวัยประมาณ ๖-๗ ขวบ มาเล่นคอมกับเพื่อนหญิงสองคน ตอนก่อนจะกลับเดินดูเครื่องเขียนในร้าน แล้วแอบหยิบดินสอสีมาสเตอร์ฯ ราคา ๒๗ บาท ๑ กล่อง โดยหยิบเหน็บในกางเกงด้านหน้า ขอบกางเกงแบบยืดจึงเหน็บไว้ได้ พอดีเจ้าของร้านตาไว เหลือบไปเห็นเข้า ก่อนออกน้องผู้หญิงจ่ายเงินค่าคอม ส่วนผู้ชายผมถาม "เอาอะไรรึเปล่า?" เขาตอบพร้อมส่ายหัว "ไม่ครับ" ผมถามพร้อมกับบอกให้เขาเปิดเสื้อขึ้น "เห็นหยิบของยัดใส่ในกางเกงด้านหน้าไม่ใช่หรือ ช่วยเปิดขึ้นหน่อยซิ?" เด็กยกเสื้อขึ้น พร้อมกับเห็นกล่องดินสอสีเหน็บกางเกงหน้าท้องอยู่...

ผมถามพร้อมกับหยิบกล่องสีดึงออกมาจากกางเกงว่า "นี่หละอะไร?" เด็กทำหน้าเจื่อนๆ ผมไม่ตะคอกเพียงแต่บอกว่า

"ต่อไปอย่าขโมยอีกนะ...ไม่มีจริงๆ ก็ขอให้บอก ลุงไม่ใช่คนใจไม้ใส้ระกำ...แต่ไม่ชอบที่ทำแบบนี้...รู้ไหมป้ายเขามีไว้ว่าอย่างไร...

ขโมยของ จับ/ปรับ 30 เท่า บอกไว้ก่อน...เห็นไหม ๒๗ บาท ปรับ ๓๐ เท่าเป็นเงินเท่าไหร่?...ต่อไปอย่าทำอีกนะ?"

เขาพนักหน้า...เสียงเพื่อนๆ บ่น "ขโมยของเขาทำไม?"...

เสียงพูดคุยเดินออกจากร้านไป...

นี่น่าจะเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของการศึกษาไทยหรือ ระบบการอบรมที่เข้าไม่ถึงในจิตใจของเด็ก...

หรือว่าพ่อแม่ผู้ปกครอง จะไม่เอาใจใส่หรือจะสอนลูกให้เป็นหัวขโมยแบบนี้นะ...

ผมมิได้มีเจตนาจะว่าให้ใครหรือใส่ร้ายป้ายสีให้ใคร แม้กระทั่งตัวเด็ก ตัวอย่างการขโมยของที่ผมเห็นนั้นมีหลายคนแล้ว เพียงแต่เห็นว่า...เขาเป็นลูกค้าประจำ(ก็มี)...เขาขโมยของราคาถูก(ก็มี)...เขาขโมยด้วยซื้อมากด้วย(ก็มี)...เพียงแต่เคสนี้ ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว ไม่ได้เข้าลักษณะ ๓ อย่างเบื้องต้นเลย...

ช่วงเวลาเย็น ลูกค้าเยอะ จึงไม่มีเวลาสอบสวนหรืออบรมมาก แต่ใจจริงตนเองก็ถือหลักของขงเบ้งที่ว่า...

"เมื่อใครสักคนหนึ่งทำผิด ท่านอย่าเพิ่งตำหนิหรือต่อว่าเขา เพราะถ้าท่านเป็นเขา และตกอยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นเดียวกับเขา ท่านอาจจะตัดสินใจทำเช่นเดียวกับเขาก็ได้" ...

เพราะเราไม่ใช่เขา เราไม่รู้เบื้องหลังของครอบครัวเขา เราไม่รู้วิธีคิดของเขา ไม่รู้ความต้องการของเขา หากเราเป็นเขา เห็นของที่ตนเองต้องการ จึงอยากได้...แต่ไม่มีเงิน..บรรยากาศให้...จึงขโมย...

หากเราเป็นเด็กเราอาจจะทำอย่างเขาก็ได้...จึงเกิดความสบายใจ...ไม่ตำหนิเขา...ไม่ด่าเขา...ไม่คิดมาก...ขายบ้าง แจกบ้าง...ทำบุญไปในตัว

คำสำคัญ (Tags): #หัวขโมย#ลักของ
หมายเลขบันทึก: 584209เขียนเมื่อ 20 มกราคม 2015 12:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2015 14:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

เด็กนักเรียนอายุน้อยมาก

แบบนี้ต้องสอนนานๆ

จะได้ไม่ทำอีก

ว่าแต่ว่าได้ถามเหตุผลไหมครับว่าขโมยทำไม

ความเข้าใจ การให้โอกาส การสั่งสอน อบรมก็มีส่วนในการสอนเด็กเช่นกันค่ะ

การอบรม..สอน..เรียนรู้...เริ่มที่ในครอบครัว นะคะ

มีปัจจัยหลายอย่างที่ส่งผลให้เด็กทำผิด ๆ ได้ เคยเจอเด็กที่ขโมย ทั้ง ๆ ที่ทางบ้านมีความพร้อม ทั้งฐานะ ความเป็นอยู่ ไม่ขาดแคลนอะไร พ่อ แม่ก็อบรมสั่งสอนดี...พี่น้องก็ดี แต่...เฉพาะตัวเด็กกลับเกเร ขโมยเงิน...ก็ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไรนะจ๊ะ

ต้องกราบขอบคุณครู อาจารย์ คุณหมอ กัลยาณมิตรทุกท่านที่ให้กำลังใจพร้อมกับแสดงความเห็นร่วมทุกท่านมากนะครับ...ผมยังเขียนไม่เสร็จสมบูรณ์ดีเลย...พอดีมีงานเทปูนที่วัดใหม่จึงรีบไปช่วยเขาก่อน ขออภัยด้วยครับ...

ใจดีจังน่ะ พี่หนาน จับได้จะต้องอบรมกันสักหน่อยล่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท