๕๙๕. สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๘
ก่อนปีใหม่ปีนี้ ๒๕๕๘...เป็นการส่งท้ายปีเก่า ๒๕๕๗
ฉันได้สูญเสียพ่อบุญยัง ทองน้อย...ไปเมื่อวันที่ ๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๗
เวลา ๐๓.๒๐ น. โดยที่พวกลูก ๆ หลาน ๆ ไม่คาดคิดว่ามันจะเกิดขึ้น
อย่างรวดเร็ว...พ่อมีอาการซึม ตาลอยในช่วงเที่ยงวันของวันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๗
ในช่วงวันอาทิตย์ที่ ๒๑ ฉันยังป้อนข้าวพ่อ ๆ ทานข้าวได้อยู่
แต่พอตกวันที่ ๒๒ - ๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๗ พ่อทานอะไรไม่ได้เลย
แม้แต่นมกล่อง...มีบางครั้งพ่อรู้สึกตัว ฉันหยอดนมให้ท่านกลืนได้นิดเดียว
พ่อเหมือนอ่อนแรงลงเรื่อย ๆ...พอตกเย็นประมาณ ๑ ทุ่ม พ่อเริ่มหายใจทางจมูก
ไม่ได้แล้ว แต่หายใจทางปาก...พวกเราไม่ได้นำพ่อไปโรงพยาบาล
เพราะเคยบอกไว้ว่า ถ้าตายให้ตายที่บ้าน...พวกฉันและลูก ๆ ของฉันได้นั่งเฝ้ามอง
พ่ออยู่ใกล้ ๆ ยามนอนพวกเราก็มานอนเป็นเพื่อนพ่อ อยู่ดูแลใกล้ ๆ พ่อ...
ประมาณตี ๓ พ่อเริ่มหายใจแรงขึ้น ๆ สุดท้ายพ่อก็จากไปอย่างสงบ
ไม่มีอาการดิ้นหรือทุรนทุราย พ่อจากไปอย่างสงบที่บ้าน...
พวกฉันและลูก ๆ ได้ทันอยู่เห็นใจพ่อจนพ่อสิ้นลมหายใจ...
ฉันได้เรียนรู้เรื่องการตายจากพ่อของฉันเอง...ได้รับรู้ว่า เวลาตายแล้วคนเรา
จะมีอาการเป็นเช่นไร?...บางคนบอกว่า ทำไมไม่นำท่านไปโรงพยาบาล
พ่อเคยสั่งฉันว่า ถ้าเป็นอะไรก็ไม่ให้นำท่านไปโรงพยาบาล เพราะไม่เช่นนั้น
หมอจะใส่สายยางทางจมูก ปาก ซึ่งเจ็บและทรมาน...ฉันก็ยังคิดว่าจริง
เพราะเคยประสบมาตอนสมัยแม่ของฉันเอง ท่านเจ็บ คอแห้ง ขอน้ำกินก็ไม่ได้
ซึ่งมันทรมานมาก...สุดท้ายพ่อก็จากพวกเราไปอย่างสงบ...พวกฉันได้นำทางให้พ่อ
ไปสู่นิพพาน...ให้ระลึกสิ่งที่ท่านควรไป...สำหรับสิ้นปีนี้ ฉันถือว่าฉันได้สูญเสีย
พ่ออันเป็นที่รักยิ่งของลูก ๆ หลาน ๆ ไป ด้วยวัย ๘๐ ปี...และพวกเราก็ได้จัดการ
งานศพให้กับท่านเป็นเวลา ๓ วัน...
พวกเราขอให้ดวงวิญญาณของพ่อบุญยัง ทองน้อย จงไปสู่สุขคติภพด้วยเทอญ...
รักพ่อมากนะคะ
จากลูก...
บุษยมาศ แสงเงิน
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
ความเห็น (10)
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ...คุณพ่อจะอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ...สวัสดีปีใหม่ด้วยนะครับ
ดอกไม้นี้แทนหรีดมาลา..ขอท่านสู่สุขคติภพ..ชั่วกาลนาน..เจ้าค่ะ
ขอแสดงความเสียใจในการสูญเสียผู้อันเป็นที่รักของครอบครัวท่านมาณ.ที่นี้
สวัสดีปีใหม่ครับอาจารย์
สวัสดีปีใหม่พี่บุษ ครับ หายไปนานเลยครับ... ขอแสดงความเสียใจกับการเสียคุณพ่อด้วยครับ...
"...สุดท้ายพ่อก็จากไปอย่างสงบ ไม่มีอาการดิ้นหรือทุรนทุราย พ่อจากไปอย่างสงบที่บ้าน...พวกฉันและลูก ๆ ได้ทันอยู่เห็นใจพ่อจนพ่อสิ้นลมหายใจ...ฉันได้เรียนรู้เรื่องการตายจากพ่อของฉันเอง...ได้รับรู้ว่า เวลาตายแล้วคนเราจะมีอาการเป็นเช่นไร?..."
นี่คือ ข้อคิดจากคนเป็นที่เรียนรู้จากคนที่ตาย ซึ้งครับ วันหนึ่งมันจะมาปรากฏที่เราทุกคน ท่านที่จากไปนั่นคือ บรมครูของเราทุกคน
แก้คำผิด ดูแลสุขภาพ
ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณพ่อด้วยนะคะ ท่านไปสบายแล้ว และท่านคงสบายใจที่ได้รับรู้ว่าลูกหลานสุขสบายอยู่ได้ด้วยตัวเองกันหมดแล้ว
ขอสวัสดีปีใหม่ด้วยนะคะ
คุณพ่อจากไปอย่างสงบในบ้านที่เต็มไปด้วยคนรัก
เป็นการจากไปที่น่าอิจฉาครับ
หายเหนื่อยแล้วดูแลสุขภาพนะครับ
มีดอกไม้มาฝากครับ
