เวลา ก้อนเมฆ และสัมพัทธภาพ


ไม่รู้ว่าจะมีใครรู้สึกเหมือนผมไหม ว่าเวลาเรามองเครื่องบินบนท้องฟ้า รู้สึกว่ามันช่างบินไปเร็วเสียเหลือเกิน เพียงแหงนหน้ามอง มันก็ผ่านหัวเราไปลิบๆ นั่นเพราะมันบินด้วยความเร็วตั้ง ๘๐๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง นี่ไม่รวมการมองในพื้นราบเวลามัน take off ที่เรารู้สึกว่า ความเร็ว ๔๐๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมงนั้นมันน่าทึ่งเพียงใด เราวิ่งยังไงก็คงตามมันไปไม่ทันหรอก ฉันเขียนพลางหลับตานึกภาพคนรักเราอยู่บนเครื่องบิน เธอกำลังจะจากเราไปเมืองนอก แล้วเราซึ่งอายุราว ๒๐ วิ่งตามเครื่องบินเพียงเพื่อจะบอกเธอที่กระจกว่า "จะรอนะ" (แม่ง ทำยังกับวิ่งตามรถไฟไทยเสียยังงั้น) นั่นคือความแปลกที่หนึ่ง ซึ่งน่าจะสัมพันธ์กับระยะทาง ระยะห่างที่เรามองมัน

ความแปลกที่สองเกิดขึ้นตอนที่ฉันนั่งมองเครื่องบินอยู่ที่สุวรรณภูมิ เวลามองเครื่องบิน take off ทำไมจึงรู้สึกว่าเครื่องบินลำใหญ่วิ่งช้ากว่าลำเล็กๆในช่วงเวลาที่มันเริ่มลอยตัวขึ้นไปในอากาศ ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแล้วมันน่าจะใช้ความเร็วที่ใกล้เคียงกัน เวลาดู A380 เหาะขึ้นไปอย่างช้าๆเนิบๆแล้วแอบลุ้นอยู่ในใจ ว่ามันจะขึ้นไหวไหม หรือมองไปมองมาเวลามันสูงระดับหนึ่ง เราจะรู้สึกงงงงว่า มันลอยนิ่งอยู่กับที่หรือไงวะ (ปล. อยากนั่ง A380 ชิ๊ปเป๋ง) ในขณะที่เวลาเครื่องบินรุ่นเล็กๆ เช่น Boeing 737 ที่มันดูปราดเปรียว เหมือนเร็วกว่า ขึ้นเร็วลงเร็ว ทั้งๆที่เวลามันอยู่สูงกว่าเราราว ๑๐ กิโลเมตร มันก็บินเร็วเท่ากันนั่นแหละ นั่นแสดงว่า ขนาดของวัตถุที่เคลื่อนที่มีผลต่อความรู้สึกไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

ความแปลกที่สามเกิดขึ้นตอนอยู่บนเครื่องบินแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง (กำลังคิดว่า เป็นไปได้ไหม ที่เราจะมองออกมาในหน้าต่าง งงว่ะ) ในช่วงที่ท้องฟ้าเบื้องบนปลอดโปร่ง ขณะที่ใต้ท้องเครื่องบินของเรานั้นมีปุยเมฆสีขาวเป็นลอนๆ กว้างไกลสุดสายตา เมฆแน่นขนัดกว่ากลุ่มเมฆ altocumulus สักหน่อย เครื่องบินเราเหมือนเคลื่อนที่ไปอย่างช้าๆ ช้าขนาดที่เรานึกไปว่าน่าจะลงไปวิ่งแข่งกับมันได้ ฉันรู้สึกเช่นนั้นจริงๆนะ หรือว่าความกว้างใหญ่ของเมฆที่เมื่อเทียบขนาดกับตัวเรา ณ ตอนนี้ มันทำให้เราจับความเร็วจริงๆของมันไม่ได้ นั่นแสดงว่า ขนาดพื้นที่ของวัตถุที่เรากำลังเคลื่อนที่เข้าหามันหรือผ่านมัน มีผลต่อการรับรู้ความเร็ว

เครื่องบินของฉันกำลังลดระดับลงอย่างช้าๆ ฉันกำลังเคลื่อนตัวลงหาพื้นเมฆสีขาวปุกปุย สายตาของฉันไม่สามารถประเมินความสูงหรือระยะห่างระหว่างเครื่องบินกับระดับเมฆได้เลย เดาว่าน่าจะสูงกว่าราวกิโลหนึ่งพอสังเขป เพราะมันใช้เวลานานมากทีเดียวกว่าที่จะได้สัมผัสมันชิดกระจกหน้าต่าง และเมื่อนั้นความเร็วราว ๖ ถึง ๗๐๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมงจึงแสดงให้ฉันเห็นว่ามันเร็วเพียงใด

ธนพันธ์ relativity เดอะออรี่ ๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๗

อายุ ๔๒ ปี ๑๐ วัน


หมายเลขบันทึก: 582837เขียนเมื่อ 20 ธันวาคม 2014 12:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 ธันวาคม 2014 12:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

ข้อที่ 3 เป็นเหมือนกันครับ

แต่ตอนไปต่างประเทศเห็นปีกมันขยับได้

ตกใจครับ เหมือนปีกเล้กๆจะพัง 555

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท