บทเรียนเจ็บๆจากของในครัวที่อยากเอามาเตือน
ใช้มือซ้ายแบบยกนิ้วชี้ไว้มาเกือบครบอาทิตย์แล้ว เป็นตัวอย่างหนึ่งของการ take it for granted นะคะ ว่าเรามีนิ้วสิบนิ้วที่แสนจะมีค่า แต่เราไม่ค่อยจะทันคิดว่าแต่ละนิ้วสำคัญขนาดไหน แต่พอเจ็บไปแล้วหนึ่งนิ้ว จะรู้ว่า แค่ใช้ไม่ได้ไปนิ้วเดียวนี้ก็ทำให้เราไม่สามารถจะทำอะไรหลายๆอย่างได้เหมือนกัน
ส่วนสาเหตุของการบาดเจ็บนี้นั้น น่าจะเอามาบอกต่อเอาไว้ เพราะเป็นเรื่องใกล้ตัวมากๆที่ไม่เคยสังเกตมาก่อน เมื่อเจ็บแล้วก็เลยเห็นและอยากเอามาฝากเตือนใครที่ยังไม่เคยสังเกตนะคะ มันคือทัพพีที่ใช้ในครัวนั่นเอง แบบที่เราเรียกว่าบ้านๆไม่ใช่ที่สวยงามราคาแพง ทำให้รูปลักษณ์ขาดความปลอดภัย ตรงโคนทัพพีจะเป็นเหล็กพับเข้าหากันแบบโง้งออกเล็กน้อย วันนั้นล้างคราบที่ติดหนา ก่อนจะใช้ฟองน้ำ ใช้มือเปล่าลูบคราบออก สวนทางกับตรงที่เหล็กมันโง้งออกมา ผลก็คือเนื้อที่นิ้วโดนเหล็กปาดเข้าไปเลือดกระฉูด ดีที่ยังไม่ถึงกับเนื้อหลุด (เหลืออีกนิดเดียว) เลยล้างแผลให้เลือดไหล แผ่นเนื้อก็พับไปพับมากลับไปทบที่เดิม แต่ไม่สนิทเพราะตรงโคนโดนปาดลึกลงไปในเนื้อ เอากระดาษกดให้เลือดหยุดสักพัก แต่ถ้ายืดนิ้วเลือดก็จะปูดออกมาทางโคนนิ้ว ก็เลยต้องกดแล้วเอาพลาสเตอร์พันไว้ เหตุเกิดที่ห้องพักในแล็บ ก็เลยลองเดินไปฉุกเฉินเผื่อว่าต้องเย็บ เพราะเลือดมันยังไม่หยุด แต่พอไปถึง เห็นจำนวนคนบนเตียงที่รออยู่ข้างนอก และข้างใน รวมทั้งที่ยืนๆนั่งๆอยู่แล้วก็เปลี่ยนใจ มากดต่อเองดีกว่า
รูปนี้คือแผลหลังจากการทายาการ์ซิดีน ของโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร์ ซึ่งทำจากเปลือกมังคุด เป็นยาทาแผลที่ดีมาก ขอแนะนำสำหรับทุกท่านให้หามาเก็บไว้นะคะ เพราะทั้งฆ่าเชื้อและสมานผิวดีมาก ได้ใช้มาหลายงานแล้ว ของเขาดีจริงๆ
งานนี้ทำให้ต้องหาวิธีทำให้แผลไม่เป็นอุปสรรคต่อกิจวัตรประจำวันในการใส่ถุงมือแล็บ การว่ายน้ำ ได้รู้ว่าพลาสเตอร์กันน้ำก็มีขายในร้านสะดวกซื้อชื่อเป็นตัวเลข ปิดเป็นกากบาทบนนิ้วได้เลย และได้รู้ว่าห้องทำแผลฉีดยาของโรงพยาบาลมีเจ้าหน้าที่ที่น่ารักมาก ไปถามหาสำลีมาปะแผล ได้รับการช่วยเหลือทำแผลให้เสร็จสรรพเป็นอย่างดี โดยไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แค่รู้ว่าเป็นคนโรงพยาบาลเหมือนกันเท่านั้น
ในเรื่องร้ายๆก็มีสารพัดเรื่องดีๆนะคะ เลยต้องขอเอามาบันทึกฝากเตือนให้ดูทัพพีที่มีอยู่ว่าเป็นอาวุธอันตรายแบบนี้หรือเปล่ากันด้วยนะคะ ดีที่ในครัวที่บ้าน เป็นแบบไม่มีรอยต่อแบบนี้เลยสักอัน อันนี้เป็นอันที่ทำงาน จัดการเอาไปตอกคมลงเรียบร้อยแล้วด้วยค่ะ
ความเห็น (8)
"รู้ว่านิ้วแต่ละนิ้วมีค่าแค่ไหน ก็ต่อเมื่อเราเจ็บป่วย" เป็นสัจจธรรมของชีวิตจริงๆ...ขอบคุณครับ
เคยโดนช้อนพลาสติกบาดปากเหมือนกันค่ะ ^_^ ขอให้หายไวๆ นะคะ
ขอให้หายไวๆนะครับ
ขอบคุณมากๆที่เขียนให้ระวัง
แต่ขำคุณหมอ ป ที่โดนช้อนบาดปาก
555
ผ่านไปหลายวัน หวังว่าจะหายดีแล้วนะคะ ขอขอบคุณการแนะนำยาการ์ซีดิน เพิ่งรู้จักค่ะ แสดงว่าเปลือกมังคุดต้องมีสรรพคุณในการห้ามเลือดรึเปล่าคะ
พี่
คะ แผลยังเป็นรอยแต่หายเจ็บแล้วค่ะ ผิวตื้นขึ้นมาใหม่แล้ว แต่แผ่นที่ปิดอยู่ด้านบนยังหลุดไม่หมดค่ะ คิดว่าน่าจะเป็นเพราะยาไปสมานผิวให้น่ะค่ะ ไม่น่าจะช่วยห้ามเลือดค่ะ แต่ช่วยให้แผลหายเร็ว มีที่ใช้กับผิวหนังเยอะมากค่ะ มีพี่ที่เป็นเล็บขบ หยอดยาก็ค่อยๆดีขึ้นภายในวันสองวันเลยค่ะ คุณสมบัติเขาดีจริงๆ พี่อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่ กับ ที่นี่ ดูนะคะ เป็นยาประจำบ้านที่ควรมีอย่างยิ่งเลยค่ะ
ขอส่งสุขภาวะปีใหม่ด้วยความเคารพ นับถือ และขอบพระคุณมากครับผม หายไวๆนะครับพี่โอ๋ที่รัก