เราอยู่กันที่นี่บ้านหลังเดียวกัน 24 : ท่านอนที่อบอุ่น


....ขอผมเกยคางนอนสบายอารมณ์สักวันนะครับพ่อ...

พ่อครับ...

เป็นเรื่องที่ดีเลยทีเดียว ที่พ่อตื่นเช้าในวันหยุดแล้วสวมรองเท้าออกไปวิ่ง ผมได้แต่แอบมองพ่ออยู่ในบ้าน พ่อบอกให้รอก่อน ให้พ่อวิ่งจนพอได้เหงื่อแล้วพ่อจะมารับแล้วพาไปวิ่งด้วย

ผมได้ยินเสียงรองเท้าพ่อกระทบถนนในซอย ดังอยู่ กุบกับ กุบกับ แต่พ่อไม่ยอมมารับผมสักที พ่อยังไม่เหนื่อยเลยหรือครับ ผมรอพ่ออยู่

พ่อครับ...

แม่คงจะมีความสุขเหมือนกันสินะ ที่ได้นอนตื่นสายในวันหยุด ระหว่างที่ผมรอพ่อมารับผมได้ยินเสียงแม่ตื่นแล้วล่ะ แต่แม่คงจะนอนเอกเขนกอ่านหนังสืออยู๋บนที่นอนอย่างสบายอารมณ์เป็นแน่

พ่อครับ...

วันนี้พ่อหยุดอยู่บ้านทั้งวัน ผมได้อยู่กับพ่อทั้งวัน แม้แม่จะบ่นผมมากกว่าทุกๆวัน แต่ผมก็ยังมีความสุขที่ได้เล่นกับพ่อ เพียงแค่พ่อโยนลูกบอลแล้วให้ผมไปเก็บ แค่นี้ผมก็สนุก จนเหนื่อยแล้วล่ะ

พ่อครับ...

ช่วงบ่ายในวันหยุด พ่อกับแม่นั่งดูทีวี ผมเล่นมาแต่เช้าแล้ว หากทุกๆวันผมคงได้นอนแล้วล่ะ แต่วันนี้เป็นวันพิเศษ ผมเล่นเพลินจนเพลีย และที่นอนที่แสนจะอบอุ่นคงไม่เกินบนขาพ่อนี้ล่ะ

ขอผมเกยคางนอนสบายอารมณ์สักวันนะครับพ่อ...

.......................

13 พฤศจิกายน 2557

พ.แจ่มจำรัส

หมายเลขบันทึก: 580358เขียนเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2014 17:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2014 17:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ขอบคุณอาจารย์ จัน ครับที่ให้เกียรติ์อ่านบันทึกนี้

จันทวรรณ

เป็นท่าที่เขาชอบเลยนะครับ

555

-สวัสดีครับ

-ตามมาเยี่ยมและให้กำลังใจครับ

-ความสุข...นะครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท