เรื่องเล่าจากแคมป์ช้างชุมชนเขวาสินรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ น้องดีเดย์ อายุ 6 ขวบ เป็นเด็กที่มีพรแสวงในการเรียนรู้ ช่วงปิดเทอมได้มาอาศัยอยู่กับคุณตาที่แคมป์ช้างชุมชนเขวาสินรินทร์ น้องดีเดย์ชอบช้างมาก ตั้งแต่ยังเล็กร้องไห้อยากขี่ช้าง พอโตมาชอบมานั่งดูช้างที่แคมป์ น้องเดย์จะจ้องมองช้างตาเขม็งปานจะกลืนกิน ด้วยความเป็นเด็กน้องเดย์มักถามตาว่า โตขึ้นน้องเดย์จะมีช้างงากับเขาไหมหนา น้องเดย์จดจำคำสั่งจากควาญช้างโดยไม่ต้องสอน ด้วยความเป็นเด็กที่ต่างกับเด็กในวัยเดียวกัน ความมุ่งมั่นความชอบโดยไม่มีใครบังคับ ทำให้น้องเดย์เริ่มรู้สึกผูกผัน ยามว่างก็จะมาขอนอนที่แคมป์ช้าง เมื่อใดมีภารกิจรับงานบวชน้องเดย์จะรู้สึกตื่นเต้่นและอยากไปด้วยทุกครั้ง ใช้ชีวิตแบบควาญช้างทั่วไป นอน 2 วัน 2 คืนก็นอนได้ไม่งอแง คุณตาสมศักดิ์ เรียงเงิน เจ้าของแคมป์ช้างเล่าว่า "ขนาดน้องเดย์หลับ ยังละเมอไปสั่งช้าง เฮาๆๆ" ช่วงการขี่ช้างทำท่าแบบไหน ในการสั่งก็ทำได้หมดทั้งที่ไม่เคยสอน แต่คุณตาจะแนะนำช่วงการเข้าช้างให้ระวัง ส่วนการนั่งบนหัวช้างบังคับช้างเป็นความสามารถและประสบการณ์ที่น้องเดย์ได้เรียนรู้เอง ส่วนการเรียนนั้นน้องเดย์ก็ไม่ทิ้งการเรียน ใช้เวลาช่วงเสาร์-อาทิตย์มาคลุกคลีกับช้าง และเมื่อมีงานแห่นาคช้่างน้องเดย์จะเป็นคนคุมช้างพังที่ชื่อ"ถุงเงิน" ซึ่งเป็นช้างตัวเมียนิสัยดี ปัจจุบันช้างพังถุงเงินกำลังตั้งท้องได้ 5 เดือนแล้ว คุณสมศักดิ์ เจ้าของช้างบอกว่าให้สังเกตจากการเอามือไปจับนมช้าง จะมัีลักษณะกลมๆเหมือนไข่ไก่ สำหรับกำหนดการคลอดจะใช้เวลา 23 เดือน ก็คงจะได้ชื่นชมก่อนงานช้างแฟร์ซึ่งเป็นงานประจำปีของจังหวัดสุรินทร์ ในปี 2558 นั่นเอง ติดตามที่ วิถีชีวิตน้องเดย์ และแฟนเพจ เพจชุมชนเขวาสินรินทร์
น่ารักมากเลยครับ
ขอชื่นชม
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีให้อ่านครับ