วันนี้ผู้เขียนหยิบเอกสารแจกมีอยู่ 3 แผ่น ๆ ละ 1 หน้าขึ้นมาอ่านชื่อ เคล็ดลับสำหรับนักเขียน...โดย ศ. อัจฉรา ชีวพันธ์ เลยเก็บมุมคิดนำมาเล่าไว้ว่า คนเราไม่มีใครแก่เกินเรียน ( No one is too old to Learn ) และไม่อยากอยู่อย่างชาล้นถ้วยจึงนำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน
การบอกว่าไม่รู้จะเขียนอะไรเพราะเขาเขียนกันหมดแล้วก็เป็นปัญหาหนึ่ง ที่ทำให้เกิดท้อแท้ ที่จริงแล้วเราต้องเขียนเป็นอัตลักษณ์ของตนเองจึงอย่าท้อใจ จงค้นหาตนเองให้เจอชอบอะไร สนใจอะไรแล้วเขียนออกมาสู่ผู้อ่านให้เต็มกำลังความสามารถตน
อีกปัญหาหนึ่งกลัวขายไม่ออกหรือถูกสำนักพิมพ์โกงค่าลิขสิทธิ์โดยไม่บอกยอดจริงที่พิมพ์ ถ้าคิดอย่างนี้ก็ไร้ความสุขในการเขียน
ความสุขนั้นหรือคือการเห็นหนังสือเราวางอยู่ในแผง , วางอยู่ในร้านขายหนังสือ และมีผู้นำไปใช้นำไปอ้างอิงต่างหาก
เมื่อสำนักพิมพ์ใดรับพิมพ์งานของเรา เราต้องภูมิใจ เชื่อใจและวางใจในสำนักพิมพ์นั้นแล้วทำใจ สุขใจเมื่อเข้าใจ เปิดใจและเล่าจากใจจริง ๆ มีบัญญัติ 10 ประการ ที่ ศ. อัจฉรา ชีวพันธ์ฝากไว้ย่อให้อ่านดังนี้
1. ทำด้วยใจใช่หน้าที่ คือผลงานตกผลึกทำเองสอนเองปรับปรุงเอง
2. มีตัวอย่างหลากหลาย คือเน้นผู้ขอทำจริง ใช้เรียนจริง
3. ขยายผลสู่ผู้อ่าน คือยิ่งตีพิมพ์มากยิ่งดี สำนักพิมพ์มีคุณภาพด้วย
4. แสดงความเชี่ยวชาญให้ประจักษ์ คือหาจุดยืนตนเองพบ อย่าใช้มือรับจ้างทำ
5. พิทักษ์จรรยาบรรณ คือกรรมการจะจับได้ไล่ทัน เพราะคุ้นกับศาสตร์ต่าง ๆ มาเยอะ
6. รังสรรค์สิ่งใหม่ คือกรรมการเบื่อจะอ่านสิ่งซ้ำ ๆ ซาก ๆ ทำให้โดนใจกรรมการ
7. ไม่ต้องบนบาน คือผลงานอยู่ที่คุณภาพ ทำให้ดีที่สุด
8. อย่าทิ้งงานประจำ คือต้องสอนไปทำไป ผู้เรียนคือแหล่งเรียนรู้สู่ตำราที่มีคุณค่ายิ่ง
9. ทำแล้วลองใช้ คือใช้เอกสารอ้างอิงต้องทันสมัย ใช้ข้อมูลปฐมภูมิให้มากที่สุด
10.สุขใจผ่านการประเมิน คือชนะใจ โดนใจและนั่งในหัวใจกรรมการ
ตบท้ายด้วยการมี Attitude ในจิตใจแห่งตนนั้นแล.
มีประโยชน์มากครับ ได้ข้อคิดและวิธีการเขียนอีก ขอบคุณครับ
ชอบใจแต่ละขั้ตอนครับอาจารย์
ยิ่งเขียนมาก
ยิ่งได้ความรู้มากครับ
สวัสดีครับ คุณส.รตนภักดิ์
ด้วยความยินดีครับ เล่าไว้ให้ได้เรียนรู้จากผู้รู้นะครับ
สวัสดีครับ อ. ดร. ขจิต
มีเวลาอ่านผลงานผู้เชี่ยวชาญแล้วได้มุมคิดใหม่ ๆ นะครับ