บ่นปนกลอน : บ่นไปตามใจจินต์
โฉลกสี วันนี้ เป็นสีหม่น
เหมือนกับคน ผ่านวัย ใกล้เกษียณ
เหลือบมอง นาฬิกา ฝาห้องเรียน
ยังคงเดิน วนเวียน ไม่เปลี่ยนแปลง
เปิดเรียนมา สองวัน ฉันเริ่มกลุ้ม
มีหลายมุม ให้คุ้ยขุด สุดแถลง
บรรยากาศ อึมครืมนัก ยากแจกแจง
พาลให้หมด เรี่ยวแรง จะทำงาน
เมื่อไรหนอ หมอกม่าน จะผ่านพ้น
จะเริ่มต้น ตั้งจิต ได้คิดอ่าน
สร้างประโยชน์ ให้บังเกิด ทุกกิจการ
ให้ทั้งบ้าน วัด...โรงเรียน เวียนกลับมา
งานบริหาร การศึกษา ใช่ว่าเล่น
บริหาร ไม่เป็น ก็หมดค่า
ไม่รู้รอบ รู้ลึก ไม่ตรึกตรา
ก็ล้มอย่าง ไม่เป็นท่า เท่านั้นเอง
ปริญญา หรือว่า ต่ำแหน่งนั้น
ใช่ว่าจะ ยึนยัน ว่า.....เราเก่ง
หากใช้ขู่ ข่มให้ ใครใครเกรง
ก็เป็นได้ แค่....นักเลง...ปริญญา
อุทาหรณ์ สอนใจ ให้ได้รู้
ความเป็นครู...คู่ความดี มีคุณค่า
กายเป็นครู ใจเป็นครู....คู่....ศรัทธา
ไม่ต้องเก่ง แต่ต้อง....กล้า...ทำความดี
งานบริหาร เหมือนเดิน บนปากหลุม
ต้องรู้ทุก แง่มุม ให้ถ้วนถี่
ยึดเหตุผล ยุติธรรม นำชีวี
พรหมวิหารสี่ ต้องมั่นไว้ ใช้ปัญญา
หากก้มหน้า ก้มตา บริหาร
ไม่ลืมตา ฟังชาวบ้าน ที่เขาว่า
ก็ " ลงหลุม " กันหมด ทั้งพารา
ยังมีหน้า อวดใคร ที่ไหนกัน
พรุ่งนี้ ... โฉลกสี คงสดใส
ฟ้าคงสี อำไพ งามเฉิดฉัน
หวังไว้ว่า เทวดา คงรู้ทัน
เอา...บ้าน....วัด...โรงเรียนนั้น....กลับคืนมา.......
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดกลายพันธุ์
30 / 10 / 57
ขอบคุณเพลง ฝากเพลงถึงเธอ จากยูทูป ประกอบวิดีโอนี้
ความเห็น (6)
...เป็นหนึ่่งกำลังใจนะคะ
บ่นเป็นกลอนแบบนี้แล้ว ต้องบ่น บ่อยๆๆ นะคะ
ขอบคุณค่ะ คิดถึงนะคะ
สู้ ๆ ครับ ครูมะเดื่อ
-สวัสดีครับ
-ตามมาให้กำลังใจครับ
-วันหน้าฟ้าต้องสดใส...กระจ่างตา..
-ตามไปสูดอากาศบริสุทธิ์เพิ่มพลังใจกันดีกว่าครับครู
-ขอบคุณครับ
จะม่านหมอกผ่านมาสักกี่สี
ครูคนดีอย่าไหวหวั่นหรือพรั่นเกรง
สักวันฟ้าสีหม่นคลายหม่นเอง
ฟ้าไม่เคว้งทิ้งครูให้ไร้ผู้คน
เหมือนครูว่าปริญญาใช่ว่าเก่ง
อย่าอวดเบ่งเป็นผู้รู้กูข่มเหง
ลองมาเป็นเห็นอยู่ดั่งครูเอง
อย่าโคลงเคลงอ่อนไหวสู้ไปครู
ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจจาก ท่าน ดร.พจนา 
พี่หมอเปิ้น 
คุณพิชัย 
และคุณเพชร น้ำหนึ่ง จ้ะ