เลยเที่ยงคืนมามากโข
นั่งฟังเสียงกบร้อง
เสียงกบกลางพรรษา
คือที่มาของลมฝน.
เปิดทีวีทิ้งไว้-ฟังเสียง
เปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นทำงาน
เรารับรู้อะไรๆ พร้อมกัน
แต่ถ้าต้องเลือก
เราเลือกได้เพียงหนึ่งเดียว.
หยิบหนังสือขึ้นมาดูกลางดึก
ใคร่ครวญการอ่าน
จะอ่านเอาเรื่อง
หรือจะอ่านเอาความ.
หยิบภาพเก่าๆ ขึ้นมาดู
บางเรื่องแจ่มชัด
บางเรื่องเลือนลาง
บางเรื่องลืมไปแล้ว
บางเรื่องทำไม ไม่ลืม.
โทรเลขเก่าเก่า
กระดาษซีดกรอบ ตัวอักษรเลือนลาง
คำสั้นๆ ชวนคิดตาม
น่ารัก น่าเอ็นดู.
คนที่คิดสร้างสรรค์
และทำงานอยู่ตลอดเวลา
สมองจะได้รับการพัฒนาอยู่อย่างไม่รู้จบ
คนประเภทนี้ตายยาก -สมองตายยาก.
บ่อยครั้ง
เราปรารถนาให้อดีตเป็นเหมือนวันนี้
และบ่อยครั้ง
เราปรารถนาให้พรุ่งนี้เป็นเช่นวันนี้
โดยไม่อาจหยั่งรู้ได้เลยว่า
พรุ่งนี้จะยังมีอยู่จริง-หรือไม่.
...
๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๗
๐๒.๐๒ น.
เช่นนั้นจริง ๆ สำหรับความปรารถนาลึก ๆ ของเรา
ที่อยากให้อดีตนั้นกลับมา เพราะมันยังทรงคุณค่าในใจของเราอยู่เสมอ !
หยิบภาพเก่าๆ ขึ้นมาดู
บางเรื่องแจ่มชัด
บางเรื่องเลือนลาง
บางเรื่องลืมไปแล้ว
บางเรื่องทำไม ไม่ลืม.
กำลังใคร่ครวญเรื่องนี้อยู่พอดี จำ ลืม ค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ คิดถึงเรื่องเก่า ก็ดีค่ะ
หากมีวันนี้..ที่เป็นวันนี้..คงพอแค่นี้...(ไม่เหนื่อย..อิอิ)
ชอบสิ่งที่คุณแผ่นดินขีดเขียนมากนะครับ