เขียนวันที่ 29 สิงหาคม 2557
การบริหารจัดการความเครียด ดร.วัลลภ ปิยะมโนธรรม
ในชีวิตประจำวันของเรามีเรื่องให้น่าเครียดมากมาย เกิดได้ตลอดตั้งแต่ตื่นจนหลับทีเดียว การอยู่กับความเครียดนี่ จึงเป็นเรื่องที่สำคัญและควรบริหารจัดการให้ได้ ไม่งั้นความเครียดทุกวันจะกลายเป็นเครียดสะสมจนแสดงออกมาทางร่างกายหลายอย่าง เช่น เหนื่อยเพลีย ใจสั่น นอนไม่หลับ ปวดศีรษะ ปวดท้อง คลื่นไส้อาเจียน เป็นต้น
นิยามความเครียด ก็คือ ความรู้สึกของเราที่ไม่ได้รับการตอบสนองจากเรื่องต่างๆ ที่เราคาดหวัง ไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่ผลลัพธ์มักไม่ได้อย่างนั้นจึงทำให้เกิดความเครียด
สำหรับเรื่องของปัญหา ควรคิดว่าปัญหามีมาให้เราแก้ไข ไม่ใช่มีมาให้ทุกข์ใจหรือเครียด การแก้ปัญหานั้นอย่ามองข้างหน้าหรือเพียงรอบตัว แต่ให้มองมุมบนลงมาที่ปัญหา เราจะเห็นในทุกมิติ ยิ่งเราขึ้นไปมองสูงมากเท่าไร เราก็จะมองเห็นได้กว้างมากขึ้น ที่สำคัญเราเห็นปัญหามันเล็กลงๆ นั่นเอง หากมองไม่เห็นหรือขึ้นไปมองไม่ไหว ก็ให้หาตัวช่วย เพียงคำพูดให้กำลังใจ อาจทำให้เรามองเห็นปัญหาเล็กลงได้ หากปัญหาที่เราเจอแก้ไม่ได้ทำอะไรไม่ได้จริงๆ ก็ไม่ต้องทำอะไร ปล่อยให้เวลาผ่านไป ปัญหาก็กลายเป็นอดีตไปแล้ว ขอเพียงเอาจิตของเราออกมาจากอดีตให้ทันปัจจุบัน ใช้แนวคิด "อย่าไปคิดมาก " อะไรพอวางได้ก็วาง รับรอง ไม่มีความเครียดสะสม แน่นอน”
เรียนกับอ.วัลลภ สนุกและได้เกร็ดความรู้ในหลาย ๆ ประเด็นได้แก่
อาจารย์สอนเรื่อง "หัวเราะบำบัด" ขจัดเครียด ซึ่งอาจารย์เป็นผู้คิดค้นศาสตร์นี้ ขึ้น “เทคนิคการหัวเราะบำบัดเป็นการป้องกันเรื่องความเครียด ช่วยให้หายจากโรคซึมเศร้า และยังสามารถบรรเทาและป้องกัน โรคต่าง ๆ ได้ ไม่ว่าจะเป็น โรคมะเร็ง หัวใจ ความดัน เบาหวาน และสารพัดโรค ” เรียนแล้วคงต้องลงมือทำ ไม่ต้องมีคำว่า “แต่”
ทิศทางการแพทย์และสาธารณสุขไทยกับคณะแพทยศาสตร์ ม.สงขลานครินทร์
อ.จรัส สุวรรณเวลา อ.วีระศักดิ์ จงสู่วิวัฒน์วงศ์
อาจารย์ทั้งสองท่านได้อภิปรายเรื่องทิศทางการแพทย์และสาธารณสุขไทยกับการทำงานที่มีประสิทธิภาพของคณะแพทย์ มีประเด็นท้าทายการแพทย์ไทยในยุคปัจจุบันถึงอนาคต ดังนี้
เราในฐานะคณะแพทย์ ฯ สงขลานครินทร์ คงต้องมาดูทิศทางที่เราจะก้าวไป ในฐานะที่เราเป็นที่พึ่งและความหวังของประชาชนภาคใต้ เราจะต้องลดอัตตาของการเป็นโรงเรียนแพทย์ ฯ อาจารย์อยากให้เราหลุดพ้นจากกรอบเดิม ๆ การเข้าไปสู่ยุคใหม่ ให้ปรับเป็นยุควิจัยและนวภาพ ความใหม่ ส่วนเพื่อนที่อยู่รอบ ๆ Steakholder ของเรา ถ้าเพื่อนอยากให้เราช่วยอะไร เราควรให้ความช่วยเหลือ โดยคงไม่ใช่เป็นเรื่องของการทำให้ แต่ช่วยให้ทรัพยากร ช่วย Empowerment ให้เขาสามารถทำภารกิจของเขาได้ ระบบสุขภาพของไทยควรเป็นในแนวทางของการป้องกัน มากกว่ารักษา
ไม่มีความเห็น