วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

งดงามในความมืด


ค่ำนี้ฉันมีโอกาสบริการพี่อ๊อดนักดนตรีสายตาพิการ
ด้วยการขับรถพามาส่งที่โรงเจเพื่อไปเล่นดนตรีในวันพรุ่งนี้

พี่อ๊อดสายตาพิการมายี่สิบปีแล้ว (พิการภายหลัง)พี่มีครอบครัวมี
ลูกเรียนอุดมศึกษา ๑ คน
เล่นดนตรีเลี้ยงครอบครัว

ฉันสังเกตเห็นความสงบเย็นภายใน
ใบหน้าผ่องใส น้ำเสียงอ่อนโยในตัวพี่อ๊อดที่หาได้ยากในคนปกติ

บางทีคนพิการทางสายตาอาจมีความสุขกว่าคนทั่วไปที่ใจพิการก็
เป็นได้

ขอบคุณพี่อ๊อดนักดนตรีสายตาพิการที่ทำให้ฉันเรียนรู้ว่า
โลกใบนี้ยังมีความงดงามอีกมากมายแม้ในความมืดมิด

                                                ดอกไผ่ ธรรมทิพย์สกุล
                                                ๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗

หมายเลขบันทึก: 567372เขียนเมื่อ 4 พฤษภาคม 2014 22:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม 2014 22:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ครับใจไม่พิการย่อมมีความสุข

แม้จะมีทุกข์บ้างกไม่มากนัก จะทุกข์ในระยะสั้นๆเท่านั้น

-สวัสดีครับ

-ความสุขเกิดจากใจ..

-เป็นกำลังใจให้กับ พี่อ๊อดนักดนตรีสายตาพิการ คนนี้ครับ...


ขอบพระคุณทุกดอกไม้กำลังใจและความคิดเห็นอันงดงาม
จากกัลยาณมิตรค่ะ

ความสุข มาจากภายในจริงๆ

ความสุขภายในใสสว่างเสมอนะคะ คุณหมอสุข

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท