กีต้าร์...กับเปียโนหนึ่งตัวที่เก็บไว้นานมาก
กีต้าร์...กับเปียโนหนึ่งตัวที่เก็บไว้นานมาก
<p>
</p><p>
</p><p>
หลังจากที่ใช้เวลาในการปรับปรุงห้องใต้ถุน (Basement) นานเกือบปี ตอนนี้ก็เสร็จเห็นเป็นรูปเป็นร่างแล้ว จึงเกิดความคิดว่าจะใช้ประโยชน์ในการเรียนกีต้าร์ก่อนที่จะย้ายข้าวของที่เหลือบางส่วนมาจากที่พักเดิมบนบริษัท กีต้าร์ที่แฟนสะสมไว้นานแล้วมีทั้งกีต้าร์ ไฟฟ้า และกีต้าร์โปร่ง (acoustic) พอยกลงมาให้ครูสอนกีต้าร์ดู เห็นเปียโนไฟฟ้ายี่ห้อ Roland อยู่หนึ่งตัว จึงคิดเปลี่ยนใจจะเรียนเปียโน ครู Randy ก็บอกว่าเรียนเปียโนก่อน หรือจะเรียนสลับกันก็ได้ แต่ถ้าเป็นกีต้าร์ก่อนจะทำให้เรียนเปียโนง่าย...สรุปคือต้องเรียนกีต้าร์ก่อนนั่นเอง ...
ความเห็น (28)
เล่นดนตรีพาใจเป็นสุขนะคะ...
เปียนโนและกีต้าของอาจารย์ดู classic มากค่ะ กีต้าดูยังสวยงามน่าสัมผัส ยินดีกับอาจารย์ด้วยนะคะที่มีครูสอนแล้ว มีแผนการเรียนที่แน่ชัด กุหลาบก็สนใจเรียนเช่นกัน ใจตรงกับอาจารย์อีกแล้วค่ะ คิดแต่ไม่เคยลงมือทำ เปียนโนของกุหลาบยี่ห้อ Yamaha ซื้อปี 2031 คงจะใหม่กว่าของอาจารย์หน่อยหนึ่งนะคะ ขณะนั้นลูกเรียนเฉพาะวันเสาร์ เสาร์ละ 2 ชั่วโมง หลักสูตร JMC (Junior music course) 2 ปี และเรียน JXC (Junior Extension course) อีก 2 ปี ที่โรงเรียนดนตรีสยามกลการของคุณหญิงพรทิพย์ ณรงค์เดช ขณะนั้นลูกแฝดอายุ 5 ขวบ ส่วนกุหลาบเลือกเรียนขิม กับอาจารย์ที่เกษียณอายุจากโรงเรียนสวนกุหลาบ ส่วนเปียนโนพอได้บ้างจากห้องเรียนของลูก เนื่องจากเขาบังคับให้พ่อหรือแม่ต้องเข้าไปเรียนด้วย กลับบ้านจะได้ดูแลให้ลูกซ้อมทุกวัน มิฉะนั้นเขาจะสอนต่อไม่ได้ กุหลาบจึงต้องนั่งอยู่ระหว่างลูก 2 คน และเรียนไปด้วยค่ะ วันนี้อาจารย์ได้สร้างแรงบันดาลใจให้กุหลาบมากค่ะ ทั้งเรื่องขิมและเปียนโน ขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่เป็นตัวอย่างที่ดีเยี่ยมให้เรา
คุณมะเดื่อเล่นดนตรีไม่เป็นเลยซักอย่างจ้ะ แต่ชอบฟังดนตรีทุกอย่างมาก ๆ
...เล่นเพื่อเป็นกิจกรรมบำบัดด้วยนะคะพี่นงนาท...เพราะอายุมากขึ้นทุกวัน...
...แปลกนะคะที่ชอบหลายๆอย่างตรงกันหลายเรื่อง...ประทับใจบันทึกที่เป็นแบบอย่างที่ดีทั้งด้านการท่องเที่ยว และการครองตนของคุณกุหลาบเช่นกันนะคะ ...
...เล่นไม่เป็นเหมือนกัน...กำลังเรียนรู้ค่ะคุณมะเดื่อ...เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมบำบัดให้ตัวเองในวัยสูงอายุนะคะ...
ขอขอบคุณท่านสมาชิกทุกท่านที่ได้เข้ามาอ่านบันทึก "กีต้าร์...กับเปียโนหนึ่งตัวที่เก็บไว้นานมาก" และมอบดอกไม้ไว้ให้นะคะ ...ขอบคุณมากค่ะ
เล่นดนตรีเพื่อความบันเทิงใจ ชื่นชม และเป็นกำลังให้นะคะ
โอโหพี่ดร.พจนา
มีกีตาร์หลายตัวมาก
ดูแล้วน่าสนุกครับ
พี่สบายดีไหมครับ
-สวัสดีครับอาจารย์
-ชอบฟังครับ..
-เล่นไม่เป็นครับ..
-ขอบคุณครับ..
เหมือนกับหลายคน
คือเล่นไม่เป็น แต่ร้องได้
อีกแหละ ใครฟังได้จบเพลง คงบรรลุ อิอิ
สบายดีค่ะน้องขจิต...ของสะสมเอามาใช้ให้เกิดประโยชน์นะคะ...น้องขจิตสบายดีนะคะ...มีความสุข สนุกกับการทำงานนะคะ...
...พี่ก็เรียนเป็นกิจกรรมบำบัด...ป้องกันอัลไซเมอร์ในวัยสูงอายุ...อุปกรณ์กิจกรรมไม่ต้องเสียเงินซื้อ...มีสะสมอยู่แล้วนะคะน้องเพชร
...เชื่อว่าอาจารย์เสียงต้องเพราะแน่ๆ...จะพยายามเล่นให้เป็นเพลงค่ะ...แต่จะฟังได้หรือเปล่าเป็นอีกเรื่องนะคะ
เมื่อสามสิบกว่าปีก่อน ผมอาสาสมัครไปทำงานในโครงการพระราชดำริ ขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่จังหวัดนราธิวาส และต้องอยู่ในป่า ไม่มีไฟฟ้าใช้ ฟังวิทยุก็ใช้ทรานซิสเตอร์ใส่แบตเตอรี่ อยู่บ้านพักก็คนเดียวเวลาเหงาก็ได้กีต้าร์ เป็นเพื่อน แลก ๆ ก็ให้พี่ดำ ที่ทำงานร่วมกันช่วยสอนให้ จนพอจะเล่นได้คลายเหงา มีความสุขไปอีกแบบหนึ่งครับ
ยินดีและชื่นชมทั้งคุณครูและพี่ดร.พจนาที่ริเริ่มการปรับสิ่งแวดล้อมเพื่อทำกิจกรรมที่มีคุณค่าและความสุข ดนตรีนั้นคือชีวิต...อยากร่วมเล่น ฟัง ร้อง เต้น ด้วยครับผม ขอบคุณมากครับสำหรับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ใน CoP กิจกรรมบำบัด
ครู Randy ครูสอนกีตาร์ มีความตั้งใจที่จะสอนมากนะคะคุณ
เพราะเห็นว่าเป็นคนไทยที่มีอายุมากคนเดียวที่สนใจเรียน และเล่าให้ฟังว่าลูกศิษย์ฝรั่งสูงอายุหลายคนที่เรียนกีต้าร์ และเปียโน สามารถนำไปใช้สร้างความบันเทิงเริงรมย์ในครอบครัว และกลุ่มผู้สูงอายุด้วยกัน ตลอดจนช่วยในเรื่องความจำได้อีกด้วยนะคะ
...ชื่นชมมากนะคะที่มีประสบการณ์การทำงาน และมีความสามารถหลายอย่างนะคะ...สบายดีนะคะ...รออ่านบันทึกดีๆจากน้องวัลลภอยู่ค่ะ...
...จะพยายามเล่นให้เป็นเพลงค่ะพี่ kanchana ...กลับเมืองไทยจะได้เล่นให้พี่ฟังนะคะ
ต้องขอบคุณน้องDr. Pop...มากๆ ...จากการที่พี่ได้อ่านบันทึกเรื่องราว และได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ CoP กิจกรรมบำบัดในหลายบันทึก...ทำให้ได้สำรวจตัวเอง และเกิดแนวทางดูแลตนเองได้อย่างลงตัว และประหยัดด้วยเพราะมีทั้งกีต้าร์ และเปียโนอยู่แล้ว...หากน้องคิดจัดกิจกรรมบำบัดด้วยดนตรี สำหรับผู้สูงอายุมีการร่วมกิจกรรมฟัง ร้อง เต้น เล่นดนตรี ก็มีความเป็นไปได้ที่จะได้รับการสนับสนุนจากสสส.นะคะ...
นานกว่านั้น...คือนิรันดร์ในทรงจำ ครับ
ศิลปะ มีอานุภาพกล่อมเกลา -เยียวยา-เสริมพลังชีวิตและสังคมได้อย่างมหัศจรรย์ ครับ
ดีจังค่ะ "สุนทรี" เป็นความต้องการขั้นสูง (ขั้นที่ 7 จาก 8 ขั้น) ซึ่งเป็นความต้องการเพื่อการเจริญงอกงามของมนุษย์
พี่เคยเรียนแค่เครื่องดนตรีไทยตามหลักสูตรค่ะ ส่วนเครื่องดนตรีฝรั่งไม่เคยเรียน แต่ที่เคยลองเล่นและเล่นได้เองโดยการเทียบเสียงตามทำนองเพลงที่ตนร้องได้ ได้แก่ Mouth Organ, Accordion และ เปียโนไฟฟ้า ค่ะ
ขอบคุณ "น้อง ดร.พจนา แย้มนัยนา
" มากนะคะ นอกจากน้องได้เขียนบันทึกมากมายนำเสนอสารสนเทศเกี่ยวกับนกจากต่างแดน จนเป็นแรงบันดาลใจของพี่ในการศึกษาเรื่องนก และเป็นแรงผลักดันสำคัญส่วนหนึ่งในการจัดตั้ง "ศูนย์ศึกษาธรรมชาติ ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" แล้ว ยังจะกรุณาจัดส่งหนังสือไปให้เพื่อให้การสนับสนุนโครงการอีก ขอ "วิทยาทาน" ที่น้องทำมาและจะทำต่อไป จงเป็นอานิสงส์ส่งผลให้น้องพบกับสิ่งดีๆ ในชีวิตตลอดไปนะคะ สำหรับชื่อที่อยู่สำหรับส่งเอกสาร สถานีโทรทัศน์ Thai PBS เคยส่งปฎิทินไปให้พี่ตามที่อยู่ในภาพ ซึ่งถึงมือผู้รับ ก็ขอให้ห้องส่งไปตามชื่อที่อยู่ดังกล่าวนะคะ คือ คุณวิไล แพงศรี บ้านเลขที่ 16 หมู่ 12 บ้านหนองฝาง ต.โพธิ์ใหญ่ อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี 54190
ถ้าน้องต้องการเอกสารอะไรเกี่ยวกับจังหวัดอุบลฯ หรืออื่นๆ ช่วยบอกด้วยนะคะ พี่จะได้จัดส่งมาให้ ขอขอบคุณอีกครั้งค่ะ
แวะมาให้กำลังใจ Dr.Patty ในการเรียนกีตาร์ครับ.......ป๋าเดเล่นเครื่องดนตรีไม่ได้สักอย่างเลย ๕๕๕
...นานกว่านั้น...คือนิรันดร์ในทรงจำ...ลึกซึ้งมากนะคะสำหรับการเก็บสิ่งที่มีความหมาย...ไว้นาน...ในความทรงจำนิรันดร์นะคะคุณพนัส...
...เป็นการพัฒนา "สุนทรียภาพ" ของตนเองนะคะคุณพี่ผศ.วิไล...ด้วยความยินดี ...ดีใจ...และขอขอบคุณมากๆค่ะที่บันทึกจากแดนไกล...ของน้องพจนามีประโยชน์ถึงแม้จะน้อยนิดเพียงเศษเสี้ยวบนพื้นที่แห่งนี้...หนังสืออาจจะเดินทางไปถึงช้า เพราะจะส่งทางเรือนะคะ...
...ขอบคุณค่ะป๋าเด...กะว่ากลับไปเล่นกีต้าร์ฉลองอายุ 60 ปี นะคะ...หลานมารับคงงง...ป้าหิ้วกีตาร์ลงเครื่องมาด้วย...
จะรอชมนักดนตรีคนใหม่จากแคนาดามาแสดงที่เมืองไทย ๕๕๕
...พูดซะกลัวเลยท่าน...ยังไงจะพยายามนะคะ