จากอ่าวไทย...ถึง....อันดามัน 4 : ค่ำคืนแห่งมิตรภาพ


จากนั้นก็เป็นการสนทนาแบบ " นั่งคุย นอนคุย " สารพัดเรื่อง แน่นอน เราได้กล่าวถึงหลาย ๆ บล็อกเกอร์ของโกทูโนอย่างชื่นชม และอยากได้ พบกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตา เช่น ท่าน ผอ.คนเก่งชยันต์ ผอ.คน ขยันอัญชัญ คุณพิชัย คุณเพชร น้ำหนึ่ง คุณอักขณิช ยายธี คุณ น้องอร คนงาม คุณครูนก พี่ใหญ่ ฯลฯ

 

เมื่อร่ำลาเกลอซาไซแล้ว คณะของเราก็เดินกลับลงมา ในเวลาที่

โพล้เพล้แล้ว เสียงแมลงกลางคืนเริ่มบรรเลงเพลงแห่งราตรีที่มี

ท่วงทำนองแปลก ๆ ที่คุณมะเดื่อไม่เคยได้ยินมาก่อน ดังมาจากสวน

ยางตลอดเวลา

 

แต่ก่อนจะเดินทางกลับไปยังบ้านสวนไอดินกลิ่นป่า ครูหยินได้พาพวก

เราไปแวะที่ "บ้านสีดาวเรือง" ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับบ้านซาไก  เมื่อลงจาก

รถ ก็แว่วเสียงคล้ายน้ำตกดังซู่ ๆ  แต่เนื่องจากค่ำแล้ว จึงเห็นไม่ถนัด

นักว่า น้ำตกนั้นดังมาจากตรงไหน

 

 

ลุงเย็น เจ้าของบ้านออกมาต้อนรับพวกเรา ท่านคุ้นเคยกับครูหยินและ

อาจารย์เสริมเป็นอย่างดี  คุณมะเดื่อจะพอมีเวลาเดินดูใกล้ ๆ นั้น และ

นึกสงสัยว่า ค่ำแล้ว ทำไมเจ้าของบ้านจึงไม่เปิดไฟ 

 

 

 

มองไปบนบ้านจึงเข้าใจ...บ้านนี้ไม่ได้ใช้ไฟฟ้า มีแต่แสงตะเกียง

วอมแวมอยู่บนบ้าน ทำให้เข้าใจทุก ๆ อย่างได้ชัดเจน  บ้านนี้อยู่อย่าง

สมถะ  พอเพียง  ปราศจากความฟุ่มเฟือยใด ๆ 

 

 

ลุงวอบอกว่า ก่อนหน้านี้อยากจะแวะชมที่นี่  แต่ยังไม่มีโอกาสแวะเลย 

เสียดายที่วันนี้มาเป็นเวลาค่ำแล้ว  คราวหน้าต้องหาเวลามาตอนกลาง

วันอีกให้ได้

 

 

เท่าที่มองเห็นได้...บริเวณของบ้านสีดาวเรืองสวยงามด้วยบรรยากาศที่

เป็นธรรมชาติโดยแท้ และเป็นบรรยากาศของความพอเพียงจริง ๆ

ลุงเย็นบอกว่า แต่เดิมตั้งใจทำบ้านให้สวยงาม เป็นธรรมชาติ เพื่อลูก

หลานจะได้มาพักผ่อน  แต่ทำไปทำมากลายเป็นว่าดึงดูดคนนอกให้เข้า

มาเยี่ยมชมกันเป็นจำนวนมาก  แบตตารี่กล้องของคุณมะเดื่ออ่อนแรง

มากเนื่องจากใช้งานมาทั้งวันจึงเก็บภาพได้แค่นี้...เสียดาย

กลับถึงบ้านสวนไอดินกลิ่นป่า ครูหยิน  น้องอัญ  น้องนอง  และลุงวอ

เข้าครัว ปรุงอาหารเย็น แบบพื้นบ้าน เสร็จสรรพก็ล้อมวงกันรับประทาน

มื้อเย็น (ค่ำ) ... แกงส้มปลากับมะม่วง   ต้มสัมปลากระป๋องกับ

ตะลิงปลิง (สูตรลุงวอ)  และผัดผักกับปลาหมึก แค่นี้ก็อร่อยกว่าอาหาร

ตามร้านอาหารอีกหลายสิบร้านมากมายนัก  (จริง ๆ นะ) 

ลุงวอเสนอเมนูอาหารในวันที่ 4 - 6 เมษานี้ คือ " เมนูผักชะคราม" 

ได้เลยจ้ะ  จัดให้ตามคำขอ  เพราะช่วงนี้ผักชะครามกำลังแตกอ่อน

เนื่องจากได้ฝน  ยอดอ่อนน่ากินมาก ๆ  เมนูเด็ดคือ...แกงใบชะคราม

กับปู (หรือกุ้ง ) แน่นอน  อาจจะแถมด้วยยำยอดชะครามอีกจานหนึ่งจ้ะ

 

จากนั้นก็เป็นการสนทนาแบบ  " นั่งคุย นอนคุย "  สารพัดเรื่อง แน่นอน

เราได้กล่าวถึงหลาย ๆ บล็อกเกอร์ของโกทูโนอย่างชื่นชม และอยากได้

พบกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตา  เช่น  ท่าน ผอ.คนเก่งชยันต์  ผอ.คน

ขยันอัญชัญ  คุณพิชัย  คุณเพชร น้ำหนึ่ง  คุณอักขณิช  ยายธี  คุณ

น้องอร คนงาม  คุณครูนก  พี่ใหญ่ พี่หมอเปิ้น  อาจารย์ขจิต  

คุณบุษยมาศ  ท่าน ดร.พจนา  ฯลฯ โดยเฉพาะครูหยินบอกว่า

อยากชิมอาหารฝึมือคุณเพชร  หวังว่า วันที่ 4 - 6 นี้คงได้พบกันและได้

ชิมฝืมือของคุณเพชร....นอกจากนี้ยังมีอีกมากมายหลายท่านที่อยู่ใน

การสนทนา  หลาย ๆ ท่านที่ลุงวอเอ่ยถึง คุณมะเดื่อกับครูหยินไม่เคย

รู้จัก เพราะมาไม่ทัน...เป็นรุ่นพี่ ๆ โน่น ...ไม่ทราบว่าสะอึก เพราะถูก

พาดพิงกันบ้างหรือเปล่าเนาะ

 

ดึกพอควร จึงแยกย้ายกันไปพักผ่อน เพราะวันรุ่งขึ้น มีอีกหลายรายการ

คือ รับประทานอาหารเช้าที่ลือชื่อของเมืองตรัง แล้วส่งลุงวอกลับก่อน

เนื่องจากติดประชุมในช่วงเช้า จากนั้นครูหยินจะพาคุณมะเดื่อไปชม

สวนพฤกษศาสตร์สากล (ทุ่งค่าย ) แล้วต่อไปสมทบกับลุงวอที่

พัทลุง..จ้ะ

 

หมายเลขบันทึก: 564621เขียนเมื่อ 25 มีนาคม 2014 11:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 มีนาคม 2014 14:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)

อยากไปนอนคุยนั่งคุยด้วยจังเลย

..... กับข้าวน่าทาน จังเลย .... แวะมาหา...หมอเปิ้น ... ที่ท่ายางบ้างสิค่ะ ..... "สมพนธ์การแพทยฺ์" ....หน้าตลาดสดท่าย่าง นะคะ

หวัดดีจ้ะยายธี ยายธีกลับเมืองไทยรอบหน้า อาจมีบรรยากาศแบบนี้ก็ได้จ้ะ

ดีจ้ะพี่หมอเปิ้น เพชรบุรีแค่นี้เอง แต่ไม่ได้เจอกันสักคราเนาะ ต้องมีสักวัน ต้องมีสักวัน

มาร่วมฝันว่าเราจะได้พบกันบ้างนะจ้ะ...


ต้องมีสักวัน ต้องมีสักวันจ้ะพี่ใหญ่ ที่เราจะได้พบกันนะจ๊ะ

ยินดีค่ะ...แต่ต้องแจ้งล่วงหน้านะคะ...เพื่อปลีกตัวมาหาได้ทันค่ะ เหตุเพราะงานเยอะมาก ไม่หนีไปไหนค่ะ...ยินดีต้อนรับค่ะ

อบอุ่นจริงๆครับ

คงมีสักวัน ฟ้าคงเป็นใจ 555

สวัสดีจ้ะคุณบุษยมาศ พี่น้องชาวโกทูโน แม้อยู่ไกล แต่ก็ไม่ไกลเกินไปถึงนะจ๊ะ สักวันคงพบกันจ้ะ

หวัดดีจ้ะคุณพิชัย เสียดายจังที่ วันที่ 4-6 คุณไปร่วมสมทบกับเพื่อน ๆ ไม่ได้ อยากให้คุณไปจริง ๆ นะจ๊ะ

555 ไม่คิดเลยว่าจะมีภาพหลุดมาบ้างตอนที่เรานอนคุยกันอย่างมีความความสุข สุขแบบนี้หาได้ยากจริง ๆ

ดีใจมากที่คุณมะเดื่อ และครอบครัวมีความสุข

ดีจ้ะครูหยิน ไม่ใช่ภาพหลุดจ้ะ แต่เป็นภาพตั้งใจทีเดียว...เป็นภาพที่คงหาได้ยากยิ่ง และหาไม่ได้อีกแล้ว มันเป็นการยืนยันว่า...บรรยากาศแห่งมิตรภาพจริง ๆ จ้ะ

-สวัสดีครับ

-ชอบ ๆ ท่านอน...ดูสบาย..นะครับ..

หวัดดีคุณเพชร สบายกาย สบายใจมาก ๆ คือ ความสุจจ้ะ

สวัสดีจ้ะคุณฤทธิไกร สาธุจ้ะ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจและทักทายนะจ๊ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท