ถอดบทเรียนจาก..ประสบการณ์ตรง เมื่อวันที่มีการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ระหว่างนักเรียนไทยกับ นักเรียนฝรั่งเศส
ณ ป่าชายเลนชุมชนทุ่งตะเซะ อำเภอย่านตาขาว จังหวัดตรัง พบว่านักเรียนฝรั่งเศสเองก็พูดภาษาอังกฤษไม่ได้
ดูจะเป็นปัญหาใหญ่ ในกิจกรรมในครั้งนี้ ครูหยินจึงคัดเลือกนักเรียนที่เข้าร่วม 2 กลุ่ม คือ กลุ่มแรกที่ทำกิจกรรมโดย
ครูหยินหล่อหลอมให้เขาเป็นผู้นำในการทำกิจกรรมต่าง ๆ ด้วยการเป็นพี่เลี้ยง ในค่ายตลอดระยะเวลา 3 ปี ม.4- 6
เป็นนักเรียนที่เรียนไม่เก่ง แต่กล้าแสดงออก เพราะเขาให้โอกาสกับตัวเองในการฝึกฝนเสียสละเวลาที่จะมาเป็นพี่เลี้ยงในค่ายครูหยิน และกลุ่มที่สอง เป็นนักเรียนที่เรียนโปรแกรมภาษฝรั่งเศส โดยตรง เรียนเก่ง พอจะพูดภาษฝรั่งเศสได้ เพื่อการเรียนรู้ภาษา เผื่อว่าจะเป็นล่ามได้ แต่ไม่ค่อยทำกิจกรรมอะไร เรียนอย่างเดียว.....เมื่อกิจกรรมได้เริ่ม ขึ้น พบว่า นักเรียนกลุ่มที่ทำกิจกรรม มีความสุข สนุกสนาน และสามารถสื่อสารกันอย่างสนุก และเข้าใจกันได้ และประสบความสำเร็จมาก นักเรียนฝรั่งเศสเองก็มีความสุข มีการแลกเปลี่ยนการร้องเพลง และการเต้นท่วงท่าของเพลงไทย ผลัดกันสอน ผลัดกันแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมต่าง ๆ ได้อย่างงดงาม ส่วนนักเรียนที่ไม่เคยทำกิจกรรมกลับไม่กล้าแสดงอะไรเลยจึงไม่มีโอกาสสนทนาแต่อย่างใด...บทเรียนของประสบการณ์ในครั้งนี้อยู่ที่ว่า กล้าหรือไม่กล้าเท่านั้น ผลของการเข้าร่วมกิจกรรมบ่อยทำให้นักเรียนกล้าแสดงออก ผิด บ้างถูกบ้าง แต่เกิดผลสำเร็จอย่างน่าพอใจ ทำให้ครูหยินมั่นใจที่สุดว่ากิจกรรมจะหลอมคนให้เป็นคนแกร่ง คนกล้า และมีความเชื่อมั่นในตนเองสูง เขาจึงทำลายกำแพงสูงด้วยความกล้าที่จะเผชิญ ลองผิดลองถูกจนสำเร็จ......ความสำเร็จในครั้งนี้ทำให้ครูหยินผู้หมดแรงด้วยวัย แต่ก็มีกำลังใจที่จะพัฒนาเด็กต่อเท่าที่พอทำได้
เราร่วมปลูกป่าชายเลนร่วมกันนักเรียนเขา และนักเรียนเราไม่มีความแตกต่างกัน
แลกเปลี่ยนท่าเต้นระหว่างกัน...เด็กไทยก็ไม่น้อยหน้า........
- สวัสดีค่ะ ครูหยิน
- การเรียนรู้สำคัญ แต่ประสบการณ์ชีวิตก็สำคัญไม่แพ้กันค่ะ
- ตอนเรียนหนูเป็นเด็กกิจกรรมคนหนึ่งเหมือนกันค่ะ ทำกิจกรรมจนอาจารย์โกรธว่าไม่ค่อยมีเวลาเรียน
แต่หนูภูมิใจค่ะที่มีโอกาสได้ทำกิจกรรมในช่วงเรียนเพราะมันทำให้หนูได้รู้จักผู้คนมากขึ้น ได้เรียนรู้มากขึ้น
- ได้เรียนรู้ในสิ่งที่ไม่มีสอนในห้องเรียน
- เป็นกำลังใจให้ครูหยินนะค่ะ