Hope is wishing something will happen.
Faith is believing something will happen.
Courage is making something happen.
ความหวังคือการคาดหวังให้บางสิ่งเกิดขึ้น
ความศรัทธาคือการเชื่อมั่นว่าบางสิ่งจะเกิดขึ้น
แต่ความกล้าต่างหากคือสิ่งที่ทำให้สิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้น
**************************************************************************
หลายคนอาจมีสิ่งบางสิ่งที่ต้องปิด หลายคนอาจมีสิ่งที่ภาคภูมิใจแต่กลับไม่กล้าบอกที่ไหนเพราะกลัวเขาจะไม่เชื่อสิ่งที่ตนเองได้พบได้เจอหนึ่งในนั้นก็คือผมเอง วันนี้ผมจะเล่าถึงประสบการณ์อาจจะไม่ยิ่งใหญ่ อาจจะไม่ดีพร้อมอย่างใครๆ แต่ผมก็ภาคภูมิใจในสิ่งที่เกิดขึ้นสิ่งที่ภาึคภูมิใจที่สุด คือ การที่มีครอบครัวที่ดีพร้อม อาจจะไม่สำบูรณ์อย่างใครๆแต่มันคือความภาคภูมิใจมากๆของผมสิ่งที่ภาคภูมิใจที่รองลงมา คือ การเรียน เพราะการเรียนคือการเรียนรู้ผมได้ทำตามความฝันจนถึงทุกวันนี้
สาม# ความภาคภูมิใจกับประสบการณ์ที่ผ่านมาก ประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้ผมได้รู้ถึงสิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นสื่งที่ประสบผลสำเร็จด้านการค้าขาย การลงทุน
สี่ # ความภาคภูมิใจกับการทำงาน เพราะผมได้ทำงานไปพร้อมๆกับการเรียน โดยการแบ่งเวลาได้อย่างสมบูรณ์
ห้า# ความภาคภูมิใจกับได้รับรางวัล เพราะผมได้รับรางวัลมากมายจากการเล่นกีฬา ไม่ว่าจะเป็น กีฑา มวยไทย
หก# ความภาคภูมิใจกับรางวัลการแข่งขันเกมคอมพิวเตอร์ เพราะผมได้รับรางวัลดับดับที่ 2 จากการเล่นเกมออนไลน์ของภาคเหนือในปี 2556
เจ็ด# ความภาคภูมิใจกับการช่วยเหลือแบ่งเบาภาระให้กับครอบครัว เพราะครอบครัวผมไม่ได้ดีพร้อมอย่างครอบครัวอื่นๆ ผมต้องหางานไปด้วยพร้อมๆกับการเรียน
แปด# ความภาคภูมิใจกับพุทธศาสนา เพราะ ผมได้รับใช้พระพุทธศาสนาโดยการบวชเรียน เป็นเวลา3ปี เกิดเป็นชายต้องบวชเพื่อทดแทนคุณ
เก้า# ความภาคภูมิใจกับเป็นคนดี ผมมั่นใจว่าผมเป็นคนดี
สิบ# ความภาคภูมิใจเกี่ยวกับการเดินทาง ผมเคยเดินทางไปที่ต่างๆและสถานที่ผมภูมิใจที่สุดคือ ประเทศลาว
สิบแอด#ความภาคภูมิใจกับที่จได้เป็นครูในอนาคต วันข้างหน้าอาจไม่เป็นอย่างหวัง แต่วันนี้ความหวังของผมคือ การเป็นครู
สิบสอง#ความภาคภูมิใจกับการหาเงิน โดยที่ผมไม่ต้องรบกวนทางบ้านเลย
สิบสาม# ความภาคภูมิใจกับได้เรียนในสาขาเทคโน เพราะสาขานี้สอนให้ผมเรียนรู้หลายๆอย่างเพื่อนำไปใช้ในการเป็นครู
สิบสี่# ความภาคภูมิใจกับที่มีเพื่อนที่ดี ในสายตาคนอื่นผมไม่ทราบว่าเพื่อนทุกคนในเทคโนเป็นยังไง แต่สำหรับผมผมว่าเพื่อนๆทุกคนเป็นคนดี อาจจะดีคนละแบบ
สิบห้า# ความภาคภูมิใจกับการทำงาน เพราะผมได้ทำงานที่ผมถนัด และชอบ
สิบหก#ความภาคภูมิใจกับการใช้ชีวิต เพราะ ทุกวันนี้ผมจะทำไรผมต้องคิดไตร่ตองเสมอว่า อย่าประมาท
สิบเจ็ด#ความภาคภูมิใจกับครอบครัวที่ดี ถึงแม้จะไม่ครบอย่างใครๆ แต่พวกท่านผมให้ผมได้รู้ว่าผมไม่ได้ขาดใครไปเลย
สิบแปด#ความภาคภูมิใจกับตนเองที่จะจบการศึกษาระดับปริญญาตรี
สิบเก้า#ความภาคภูมิใจที่ชอบทำบุญ เพราะผมชอบทำบุญๆ มากๆ
สุดท้ายนี้#ความภาคภูมิใจของผมที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย มีพระมหากษัตริย์มีพ่อหลวงภูมิพลอดุลยเดช ทรงเป็นพระประมุข
ขอให้ใช้สิ่งที่บวชเรียนมา พัฒนาตนเอง สังคม และประเทศชาติให้ดีที่สุดครับ
อย่าให้เสียที่เกิดมาในชาติหนึ่ง ;)...