ล่องใต้...สู่มิตรภาพ G2K (1)
สวัสดีครับท่านผู้อ่านบันทึกนี้ขอนำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังนะครับ การเดินทางครั้งนี้ผมได้เรียนรู้หลายๆ สิ่งทั้งประสบการณ์, ความรู้, วัฒนธรรมประเพณีและมิตรภาพ ซึ่งผมขอแบ่งส่วนการเขียนบันทึกเป็น 7 ประเด็น ดังนี้ การเดินทางสู่มิตรภาพ, แหล่งพักพิงแสนสุข, เข้าครัวใกล้ชิดธรรมชาติ, เข้าลำเนาไพรสัมผัสแมกไม้, ต้อนรับกัลยาณมิตร, เรียนรู้วิถีชีวิตและวัฒนธรรมประเพณี
.................................................................................................................................................
การเดินทางสู่มิตรภาพ
นักเดินทางจำนวน 5 คน ประกอบด้วย ว่าน, นัท, ดรีม,แพรและผม ได้ขึ้นรถจากสายใต้ เวลา 18.30 น. สู่ อ.ย่านตาขาว จ.ตรัง อันเป็นจุดหมายปลายทางตามคำเชิญชวนของแม่หยิน หรือ ครูหยิน ที่ทุกท่านรู้จัก
เราเดินทางไปถึง 8.00 น. ลงรถที่ตลาดย่านตาขาว จึงถือโอกาสเดินตลาดเช้า(แท้จริงแล้วสายมากๆ 555) เพื่อเป็นความรู้สึกแรกที่สัมผัสปักษ์ใต้
แวะร้านไก่ย่าง
เดินต่อแม้ตลาดจะเลิกแล้วก็ตามที
เมื่ออิ่มท้องเราก็ติดต่อแม่หยินเพื่อให้มารับพวกเราครับ ครั้งแรกที่พบกันเราได้รับรอยยิ้มจากแม่หยินและพ่อเสริมอย่างอบอุ่นหัวใจ
...............................................................................................................................................
แหล่งพักพิงแสนสุข
แล้วก็ได้เวลาเดินทางเข้าสู่บ้านสวนไอดินกลิ่นกลิ่นป่า ที่เป็นศูนย์กิจกรรมสร้างคนมาหลายๆ ต่อหลายรุ่นแล้ว ครั้งนี้ได้มาเจอของจริง จึงขอบอกได้ว่า "สุข สุด สุด" สำหรับที่นี่ครับ
ป้ายด้านหน้า
ดรีมมี่ จึงขอดื่มน้ำชื่นใจสัก 1 กระบวย
บ้านสวนไอดินกลิ่นป่า เป็นค่ายที่เหมาะแก่การเรียนรู้โดยอาศัยแม่หยินและพ่อเสริมเป็นกำลังหลัก อีกทั้งมีธรรมชาติเป็นครูอีกด้วย ท่านคงได้ชมภาพสถานที่ต่างๆ ไปบ้างแล้ว แต่ผมขอนำเสนออีกสักรอบครับ
ศาลาเอนกประสงค์
ศาลานี้นอนหลับเย็นสบาย อากาศถ่ายเทดีแถมทั้งมีบ่อน้ำริมศาลาอีกด้วยครับ ยามเย็นมีเสียงนกส่งเสียงไพเราะชวนฟัง กลิ่นไอธรรมชาติเข้ามาปะทะกับจมูกพาใจสบาย
ต้นยาง
แม่หยิน พาชม
แม่หยินพาไปชมสวนโดยรอบ เพื่อเป็นการแนะนำจุดต่างๆ เพื่อเป็นประโยชน์ในการใช้สอยพื้นที่ บ่อน้ำที่นี่มีเป็นสิบครับ จำไม่ได้ว่า 13-14 บ่อนี่แหละครับ ซึ่งรับรองได้เลยว่ามีน้ำใช้ตลอดปีแน่นอน
...............................................................................................................................................
เข้าครัวใกล้ชิดธรรมชาติ
เมื่อถึงเวลาอาหารแม่หยินได่เปิดโอกาสให้หลายๆ คนได้แสดงฝีมือหรือตามสำนวนสุภาษิตที่ว่า "เสน่ห์ปลายจวักผัวรักจนตัวตาย" The way to a man's heart is through his stomach. พวกเราจึงเข้าครัวร่วมกัน ใครมีฝีมือในการปรุงก็ปรุง ใครปรุงไม่เก่งก็ล้างผัก, จาน ฯลฯ
มะอึก : รสชาติเยี่ยมครับ
น้องอัญชัน (ลูกสาวคนเก่งของครูหยิน)
น้องว่านและน้องนัท
พ่อครัวและแม่ครัวมืออาชีพ ที่ทำอะไรก็อร่อยทุกอย่าง โดยเฉพาะพ่อครัวครับดูจากขนาดตัวแล้วท่านน่าจะเข้าใจ 555
ผมจำขึ้นใจตามคติของแม่หยินที่ว่า "ของเก่าหมด ของใหม่มา" หมายถึง ทานอาหารเก่าให้หมดไปเสียก่อนแล้วจึงค่อยนำอาหารใหม่มาปรุง เมื่ออาหารใหม่มาพร้อมอาหารเก่าๆ ทุกคนก็ไม่สนใจอาหารเก่า จึงทำให้เสียของหมดครับ
...............................................................................................................................................
เข้าป่าลำเนาไพรสัมผัสแมกไม้
ก่อนไปรับลุงบังวอญ่าและ อ.ขจิตและกล้วยไข่ แม่หยินได้พาไปเข้าป่าครับ ไม่เคยเดินป่าขนาดนี้มาก่อนเลยครับ
สวนพฤษศาสตร์สากลภาคใต้
เป็นอย่างไรครับ?
ชักภาพสักนิดครับ
หนทางอยู่ด้านหน้า สู้ต่อไป!
ครูหยิน : กัลยาณมิตร G2K
...............................................................................................................................................
ต้อนรับกัลยาณมิตร
พอเสร็จจากกิจกรรมการเดินป่าใหญ่ เราก็เข้าสู่สังคมเมืองเพื่อไปรับกัลยาณมิตรผู้คุ้นหน้าคุ้นตากันครับ นั่นคือ อาจารย์ขจิต, สาวกล้วยไข่และลุงบังวอญ่า โดยเริ่มจากรับที่แรกสนามบินจังหวัดตรังและไปที่สถานีขนส่งผู้โดยสารตรัง
มาถึงแล้ว!
ลุงบังจ๋า!
เมื่อได้พบกันครบจำนวน เราเดินทางกลับบ้านสวนไอดินกลิ่นป่า เพื่อสนทนาตามประสาและสร้างความสุขสนุกสุดหรรษาด้วยหลากหลายกิจกรรมครับ
.............................................................................................................................................
แล้วจะกลับมาเล่าต่อในตอนต่อไปนะครับ ติดค้างไว้ 1 ตอนใหญ่ๆ คือ
- เรียนรู้วิถีชีวิต,ประเพณีและวัฒนธรรม
ความเห็น (13)
ดีใจด้วยค่ะ การเดินทาง ด้วยความสุข ได้เรียนรู้ เกิดประสบการณ์การเรียนรู้ นะคะ ได้พบกัลยามิตร ครูหยิน นะคะ ขอบคุณบันทึกดีดีนี้ค่ะ
ว่าที่ครูอาร์ม เล่าละเอียดยิบเลย
มิตรภาพไร้ขีดจำกัด...G2K เสียดายมีเวลาน้อยไปเลยไม่ได้เรียนรู้ภาคกลางคืน
เสียดายนะคะ พี่ไม่ได้ไปตามคำเชิญ ...ไปไหนยากเหลือเกินค่ะ ติดบ่วงเยอะแยะไปหมดค่ะ
สนุกสนาน และได้ทานอาหารปักต์ใต้อร่อยๆ ด้วยใช่ไหมค่ะ
อยากเจอทุกท่านจังครับ
ชื่นชมบันทึกการเดินทางที่ถ่ายทอดเรื่องราว และกิจกรรมได้ดีมากๆค่ะ
- บ้านสวนไอดินกลิ่นป่า" ของ "คุณครูหยิน" น่าไปพักจัง อาจารย์แม่ได้รับคำเชิญให้ไปพักเหมือนกันนะคะ
- "สวนพฤษศาสตร์สากลภาคใต้" ก็น่าไปเรียนรู้ค่ะ
- ได้ความรู้ใหม่ คำพังเพย "เสน่ห์ปลายจวักผัวรักจนตัวตาย : The way to a man's heart is through his stomach." ขอบคุณนะคะ
- มะอึกน่าอร่อยจัง ใช้ทำอะไรคะ อาจารย์แม่เคยปลูก แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว จะหาไปปลูกใหม่ค่ะ
- ดร.ขจิต เพิ่งแจ้งให้อาจารย์แม่ทราบว่า ท่านลาออกไปเป็นนักวิชาการอิสระ ไม่ทราบว่า ท่านลาออกตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ...วันนี้อาจารย์แม่เตรียมต้นฉบับตอนจบของบันทึกในชุดการพัฒนาคุณภาพการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน ซึ่งจะอ้างอิงงานของ ดร.ขจิต และบันทึกเกี่ยวกับการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของ "ว่าที่ครูอาร์ม" ด้วย ...แสดงว่า ดร.ขจิต จะไม่ได้ทำหน้าที่ดูแลการฝึกประสบการณ์ของว่าที่ครูอาร์มแล้วเหรอคะ ถ้าใช่ก็น่าเสียดายจัง
- อาจารย์แม่ตอบข้อสงสัยเกี่ยวกับ "เค็มบักนัด" ให้ทราบแล้วนะคะ
น่าสนุกจังเลยค่ะ น้องอาร์ม
- ขอบคุณ Dr.Ple ครับ
- มีความสุขที่ได้พบมิตรภาพจากบ้านโก(ทูโน) ครับ
- ขอบคุณ ลุงบัง ครับ
- เวลาน้อยแต่ความรู้สึกที่ได้รับนั้นอบอุ่นครับ
- ขอบคุณ คุณ Bright Lily ครับ
- ทานอาหารปักษ์ใต้แล้วครับ
- หร่อยอย่างแรง! 555
- สวัสดี คุณทิมดาบ ครับ
- มีโอกาสคงได้พบกันครับ
- ขอบคุณ ดร.พจนา แย้มนัยนา ครับ
- ยังค้างไว้อีก 1 บนทึกเกี่ยวกับความรู้ที่ได้ครับ
- ในบันทึกนี้เขียนเล่าเรื่องราวของมิตรภาพครับ
- ขอบคุณ อาจารย์แม่ ครับ
- มะอึก แม่หยินแนะนำให้มาปรุงน้ำพริกครับ
- ได้รสชาติไปอีกแบบครับ หร่อยอย่างแรง!
- สำหรับ อ.ขจิต โดยปกติท่านไม่ได้เป็นอาจารย์ที่คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์หรอกครับ ท่านสอนอยู่คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ครับ
- ท่านจึงไม่ได้มีหน้าที่ในการดูแลการฝึกประสบการณ์วิชาชีพของผมและเพื่อนๆ
- แต่แท้จริงแล้ว "อาจารย์ขจิตดูแลพวกเรามากกว่าหน้าที่ที่อาจารย์ต้องทำครับ" 555
- สอนพวกเรามาตั้งแต่ปี 1 (เริ่มจากในชั้นเรียน
- จนปัจจุบัน สอนถึงการใช้ชีวิตในการสร้างประโยชน์แก่สังคม
- ขอบคุณ คุณยาย ครับ
- สนุกมากๆ ครับ
เดินทางอย่างมีความสุข
ครูชอบเรื่องซาไก ทีแรกสงสัยเหมือนกันว่าทำไมกลัว Mike มากขนาดนั้น
55
-สวัสดีครับ..
-มาตามติดชีวิตชาวค่าย 555
-เดินทางแบบนี้ได้ประสบการณ์ดีๆ ระหว่างทางมากมายนะครับ...
-สรุปว่าอาหารมื้อนี้อร่อยมากๆ ใช่ไหมครับ??
-ท่าทางแม่ครัวพ้่อครับดูเข้าที....
-ขอบคุณภาพกิจกรรมที่นำมาฝากครับ..
เขียนละเอียดจริงๆ พี่อาร์ม เราเริ่มไม่ถูกเลยมันแลเยอะไปหมด ไม่รู้จะเริ่มเรื่องอะไรดี
เพิ่งได้แวะเข้ามาอ่านเขียนได้สุดยอดจริง ๆ เป็นทั้งครูดี มีความสามารถในการเขียน...มีทักษะในการจัดกิจกรรมทำให้ครูหยินมีความสุข และดีใจมากที่ลูกชายแม่...มากไปด้วยความสามารถขอโทษที่มาอ่านช้ามิใช่ว่าจะลืมเลือน
แต่ภาระหน้าที่ และมีกิจกรรมอย่างต่อเนื่องจึงมีโอกาสน้อยนัก...เมื่อได้อ่านก็ทำให้รู้สึกปลื้มจริง ๆ
ย้ำอีกทีว่าคิดถึง และอวยพรให้สอบบรรจุได้นะครับ...รักเป็นห่วงจ้า
ดีใจด้วยกับคุณครูคนใหม่ ที่ไม่ใช่ว่าที่ครูแล้วนะจ๊ะ