ไปอากาศฯ
กับเพื่อนคนหนึ่ง จะพูดถึงสกลนครกันเสมอ เพื่อไปหาเพื่อนอีกคนหนึ่ง ซึ่งเรียนด้วยกันช่วงปริญญาตรี หลังเรียนจบ พบกันเมื่อใด เป็นต้องคุยเรื่องนี้ แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่เคยได้ไป มาฤกษ์งามยามดีจริงๆ ก็ล่วงเข้ากว่า 20 ปีแล้ว
ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา ผมกับเพื่อนรวมทั้งครอบครัว ขับรถตามกันไปเยี่ยมยามเพื่อนถึงอากาศอำนวย อำเภอซึ่งเคยถูกเย้า “อำนวยแต่อากาศ” วันนี้เปลี่ยนไปมาก ตลอดสองข้างทาง ระหว่างเดินทางไปกลับ เต็มไปด้วยนาข้าวเขียวขจี
นัดเจอกันแปดโมง แปดโมงครึ่งล้อจึงหมุน เราออกเดินทางจากพิษณุโลก ด้วยเส้นทางพิษณุโลก-หล่มสัก ซึ่งกำลังทำเป็น 4 เลน การเดินทางไม่ค่อยสะดวก เนื่องจากถูกกั้นขอบหรือไหล่ทาง เพื่อความปลอดภัยขณะก่อสร้าง เล็งรถสวนกับทางแคบที่เหลือ ไม่นานเท่าไหร่ ก็เลี้ยวซ้ายที่แยกบ้านแยง มุ่งสู่อำเภอนครไทย ด่านซ้าย ภูเรือ เมืองเลย และอุดรธานี
ถึงอุดรแวะเยี่ยมเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันอีกคนหนึ่งที่โรงพยาบาล เพิ่งทราบว่าป่วยช่วงที่โทรชักชวนกันไปสกลนครนั่นเอง และแล้วการไปครั้งนี้ ก็แปรเปลี่ยนเป็นครั้งสำคัญสุด เพราะหลังจากกลับมาถึงบ้าน 7 วันพอดี ข่าวการเสียชีวิตของเพื่อนรักก็ถึงหู การพูดคุยเล่นหัววันนั้นเป็นการร่ำลากันชั่วชีวิตหรือตลอดชาตินี้
ออกจากอุดรใกล้ค่ำ ใช้เส้นทางอุดร-สกล ผ่านหนองหาน สว่างแดนดิน พังโคน พรรณานิคม และแยกซ้ายเข้าอากาศอำนวย กว่าจะถึงใช้เวลาอีกร่วม 2 ชั่วโมง หลังจากขับรถผ่านตัวตลาดอำเภอสว่างแดนดินและพังโคน เพื่อนแสดงทัศนะ ไม่นึกว่าอำเภอในภาคอิสานจะใหญ่โต คึกคักไปด้วยผู้คนมากมายขนาดนี้ แต่ตัวเองแล้วทราบดี เพราะเคยเป็นครูสอนในจังหวัดภาคอิสานมาก่อน หลายอำเภอ นักการเมืองและประชาชน มีความตั้งใจ หรือเคยแข่งขัน เพื่อยกฐานะเป็นจังหวัดกันมาแล้ว กว่าจะถึงเป้าหมายอากาศอำนวยวันนั้น ปาเข้าไปสองสามทุ่ม
รุ่งขึ้นขบวนรถเพิ่มเป็น 3 คัน เพื่อนเจ้าถิ่นพาตระเวนเที่ยว แห่งแรกคือเข้าเมืองสกล กราบนมัสการหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต แห่งวัดป่าสุทธาวาส บรรยากาศวัดสงบร่มรื่นมาก อาคารเก่าบางอาคารงามง่าย สะดุดตา ไม่ทราบอะไรมาก นอกจากท่านเป็นพระป่านักปฏิบัติ ที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัย มีลูกศิษย์ลูกหาเชื่อถือศรัทธาอยู่ทั่วแผ่นดิน
นึกอยู่ว่า ถ้าคนส่วนใหญ่เน้นหรือมุ่งศึกษาพระธรรมคำสอน ปฏิบัติตนให้ได้หรือคล้ายตามนั้น แทนที่จะมุ่งเน้นเคารพเฉพาะตัวบุคคล โดยมิใส่ใจต่อสาระแท้จริงของพุทธศาสนา หรือก็พอสนใจอยู่ แต่ในชีวิตประจำวัน ไม่ได้นำไปใช้ประโยชน์แม้แต่น้อย ยังคงยึดมั่นในโลภ กิเลส กอบโกย สะสม ฯลฯ หรือสังคมวันนี้ เราคิดเราทำอย่างนี้กันมากจนเกินไปแล้ว วาบขึ้นมาในใจ
หลังจากกราบหลวงปู่มั่น ขับรถต่อไปอีกพักใหญ่ พระธาตุพนมที่เคยเห็นในภาพถ่าย กำลังจะปรากฎต่อสายตาจริงของตัวเอง ลัดเลาะหาที่จอดรถในบริเวณวัดไม่นาน ผู้คนไม่มากนัก ร้านค้าร้านขายระหว่างทางเดินไปยังตัวพระธาตุ น่าประทับใจที่สุดอยู่ร้านหนึ่ง เพราะแขวนรูปที่คนไทยมีอยู่ทุกบ้านเต็มไปหมด พระองค์ทรงเป็นมิ่งขวัญของพสกนิกรปวงชนชาวไทยอย่างแท้จริง ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ มีพระชนมพรรษายิ่งยืนนาน
ธาตุพนมเป็นอำเภอติดชายโขง กว่าเราจะแวะรับประทานอาหารกลางวัน ท่ามกลางทิวทัศน์สองฝั่งไทย-ลาวอันงดงาม ก็ล่วงเข้าบ่ายคล้อย
เป้าหมายสุดท้ายวันนี้ที่คุยกัน เราจะไปแวะพักที่มุกดาหาร รุ่งเช้าจะเที่ยวชมร้านรวงจับจ่ายใช้สอย แล้วก็จะเดินทางกลับ วนเวียนหาที่พักแบบมองหาไปเรื่อยจนมืดค่ำ เลยไปจนถึงสะพานมิตรภาพไทย-ลาวแห่งที่ 2 แต่ก็ยังไม่ลงตัว
ทุกคนเริ่มอ่อนล้า ขบวนรถเรายังคงมุ่งไปตามถนนเล็กๆริมโขง พอเลยใต้สะพานเหลือบมองกระจกหลัง สังเกตเห็นแสงไฟที่ประดับประดาสะพาน สะท้อนประกายบนแผ่นน้ำกว้างวาววับ พร้อมเผยโครงสร้างตัวสะพาน ทอดตัวยาวเหยียด เชื่อมสองฟากฝั่ง งดงามยิ่ง น่าตื่นตาตื่นใจขึ้นไปอีก เมื่อจันทร์เต็มดวงคืนวันออกพรรษาลอยเด่น อวดโฉม เหนือสะพานนั้นด้วย
ผมเพียรถ่ายภาพดวงจันทร์มาก็หลายครั้ง แต่ไม่เคยถูกใจ จังหวะไม่พอดีสักที ที่จะได้วัตถุสวยๆ แปลกตาประกอบจันทร์นั้น แต่ที่อยู่เบื้องหน้าขณะนี้ เป็นดั่งที่วาดหวังไว้ทุกประการ ขอบคุณเวลาเยิ่นเย้อที่ต้องหาที่พัก บางโอกาสเหตุการณ์คล้ายไม่ลงตัว แต่เอาเข้าจริงกลับลงตัวกว่าอย่างไม่คาดคิด หาเหตุผลกรณีนี้ไม่ได้ บางคนจึงทึกทักเป็นโชคหรือดวงดี อย่างนั้นกระมัง
วันรุ่งขึ้นก่อนกลับแวะที่หอแก้ว ต้องขึ้นลิฟท์ขึ้นไปบนหอสูง เพื่อชมทิวทัศน์เมืองมุกดาหาร งดงามอีกแล้ว ฝั่งโน้นคือสะหวันนะเขต ความเจริญ ตึกรามบ้านช่อง ภาษา ลักษณะคล้ายกัน ความจริงเป็นบ้านหรือชุมชนเดียวกัน เป็นพี่น้องญาติสนิทมิตรสหายกัน คนต่างหากที่มาแบ่งแยกภายหลัง ด้วยเขตแดนที่สมมติขึ้น ว่าบ้านเขาบ้านเรา แต่เนื้อแท้ ที่มาที่ไป หรือรากเหง้าแล้ว น่าจะอันเดียวกัน
การเดินทางครั้งนี้ เหมือนตามล่าหาความฝันจนเจอ ผองเพื่อนเก่าๆสมัยเรียน สมัยที่ความคิด ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่มีประโยชน์เสียประโยชน์ ไม่มีจะได้หรือเสียอะไร ไม่มีคุ้มหรือไม่คุ้ม มีแต่เพื่อน มีแต่ให้ มีแต่มิตรภาพ ใจหนึ่งจึงสุขที่ได้พบกัน
แต่แล้วก็เหมาะเหม็งจนเกินไป ที่สองเหตุการณ์ตรงข้ามสุดขั้ว มารวมเป็นเรื่องเดียวกันได้ อีกใจหนึ่งจึงทุกข์ที่ต้องเสียเพื่อนรัก
ดีที่ยังได้ร่ำลากัน คิดเชิงบวกที่สุดแล้ว
ความเห็น (14)
ตกใจนึกว่าพี่ไปไหน
อ้ออากาศอำนวย
ที่วัดหลวงปู่มั่นเป็นสถานที่สัปปายะมากเลยครับ
พี่ครูถ่ายภาพสวยมาก
ในแง่ลบก็มีแง่ดีถ้าคิดบวกนะครับ
ขอเกาะล้อไปด้วยคนนะคะ สุข - เศร้าไปด้วย ดีที่ยังได้ร่ำลานะคะคุณครู
ภาพสวยมาก ๆ ค่ะ ชอบภาพสะพานมาก เคยถ่ายภาพไว้ช่วงกลางวัน ภาพคุณครูดูยิ่งใหญ่ค่ะ
อาจารย์คือ แรงบันดาลใจในการถ่ายภาพของผมเลย ครับ
ชอบเรื่องเล่าของอาจารย์มาก ครับ
..
ด้วยความระลึกถึง
.... ตามล่าหาความฝัน ...ของท่านอาจารย์ ... เป็น .... เรื่องเล่า ที่งดงามค่ะ ... สวนเรื่อง ความทุกข์ของการจากไปของเพื่อน ... มองอีกมุม .... มุมบวกก็คือ ได้เห็นสัจจธรรม นะคะ
แม่น้ำโขงสวยงามมากค่ะ
- กิจกรรมตัวเองช่วงปิดเทอมที่ผ่านมาครับอาจารย์..
- ขอบคุณอ.ขจิตมากครับ
- ทบทวนเหตุการณ์แล้ว เกิดทั้งทุกข์และสุข ธรรมดาชีวิตนะครับ
- ขอบคุณทพญ.ธิรัมภาครับ
- ขอบคุณคุณแสง แห่งความดีมากๆเลยครับ
- สบายดีนะครับ?
- ความตาย การพรากจาก เลี่ยงไม่พ้น วันนี้คิวเขา วันหน้าคิวเรานะครับ
- ขอบคุณDr.Pleมากครับ
ขอแสดงความเสียใจที่เพื่อนจากไปด้วยนะคะ ดีมากๆเลยได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ
และขอบคุณที่นำภาพวัดหลวงปู่มั่น ไม่เคยได้ชมมาก่อน รวมทั้งภาพอื่นๆที่สวยงาม
สวัสดีค่ะคุณครูธนิตย์
- เหมือนอาจารย์แอ๊ดพูดเลยค่ะ ตอนแรกคุณยายก็สงสัยเหมือนกัน ที่แท้ก็อากาศอำนวยนี่เอง อ่านแล้วเหมือนร่วมอยู่ในขบานเลยค่ะ
- ขอบคุณนะคะที่นำเที่ยวอีสานบ้านเฮา
- บรรยากาศวัดป่าสุทธาวาสเงียบสงบ คนไม่มากครับ อาจเป็นช่วงที่เราไปพอดีด้วย..
- ขอบคุณพี่กานดาน้ำมันมะพร้าวครับ
- ขับรถไปเที่ยวอากาศอำนวย และก็เลยยาวไปจนถึงมุกดาหารครับ
- ขอบคุณคุณยายมนัสดาครับ
-สวัสดีครับ...
-ว้าว ๆ อาจารย์ไปเยือนถิ่นเก่าของผมด้วย..
-เมืองมุกดาหารได้ไปอาศัยเพื่อศึกษาหาความรู้อยู่ 5 ปีเต็ม ๆ
-หอแก้วสูงเสียดฟ้า ภูผาเิทิบ แก่งกะเบา แปดเผ่าชนพื้นเมือง ลือเลื่องมะขามหวาน กลองโบราณลำเลิศ ถิ่นกำเนิดลำผญา ตระการตาชายโขง เชื่อมโยงอินโดจีน....
-ขอบคุณภาพสวย ๆ ครับอาจารย์..
- ไปมุกดาหาร ช่วงออกพรรษา มีแข่งเรือเชื่อมสัมพันธไมตรีไทย-ลาวด้วยครับ
- ไม่ได้ไปที่ไหนมากกว่านี้ พักค้างคืนรีสอร์ตที่ดอนตาล ทิวทัศน์ บรรยากาศ ลมแรงเหมือนทะเลเลย..
- ขอบคุณคุณเพชรน้ำหนึ่งครับ