นิสิตจิตอาสาโรงเรียนบ้านรางมูก(6)

การเรียนรู้จากการปฏิบัติไม่จำเป็นต้องเอาคะแนนมาล่อ ให้ผู้เรียนได้เรียนรู้เอง ได้มีจิตอาสาด้วยความสมัครใจ มีความสุขกับการเป็นผู้ให้

เหตุเกิดในห้องเรียนของมหาวิทยาลัยเมื่อวันพุธที่ 11 กันยายน 2556

ผู้เขียน:วันศุกร์นี้ใครจะไปช่วยครูทาสีโรงเรียนประถมศึกษาบ้าง? ผู้เขียนถามนิสิตในห้องเรียน

นิสิต: นิสิตยกมือพรึบ…หนูอยากไปคะ แต่ติดเรียนตอนบ่าย...

(ปรากฏว่านิสิตยกมือหลายคน อีกหลายคนอยากไป แต่ติดเรียนตอนบ่าย…)

ผู้เขียน: เอาอย่างนี้ ถ้าหนูว่างมารอครูที่หน้า 7-11 หน้าหอพักนะครับ ครูจะมารับตอนเที่ยง ไปทานข้าวที่โรงเรียนบ้านรางมูกเลย…

ขอเขียนต่อจากบันทึกนี้นะครับ...ผู้เขียนไปสอนที่โรงเรียนบ้านรางมูกในวันที่ 13 กันยายนตอนเช้า นักเรียนทั้งประถมศึกษาปีที่5 รวมกับประถมศึกษาปีที่ 6 มีนักเรียนไม่เกิน 16 คน นักเรียนตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษ เราเรียนเรื่องคำศัพท์ในบ้าน…

ตอนเที่ยงไปในมหาวิทยาลัยกับครูโย เพื่อรับนิสิตที่หน้า 7-11 ในมหาวิทยาลัย นิสิตและผู้เขียนนั่งท้ายรถ หัวฟู แต่สนุกดี ลองดูภาพนะครับ

ทันทีที่นิสิตถึงโรงเรียนบ้านรางมูก นิสิตก็ทานข้าวกัน ตอนแรกผู้เขียนถามว่า ใครทานข้าวมาแล้วบ้าง หลายคนบอกว่า ทานมาแล้ว แต่พอเห็นอาหารคือแกงส้ม ฝีมือพี่นา แม่ครัว ปรากฏว่าหลายคนเปลี่ยนใจ ทานข้าวกลางวันเพิ่มอีก…

บางคนบอกว่า อยากกินขนมคือสาคู แต่ทำไมหยิบจานข้าวก็ไม่ทราบ

ตอนแรกคิดว่าพื้นที่ที่ทาสีไม่มาก แต่เอาเข้าจริงแล้ว ต้องทาสีภายในอาคารโรงอาหารด้วย ผู้เขียนได้ความรู้ใหม่ว่าถ้าใช้ที่ทารองพื้น แบบรองพื้นเก่า (เหมือนน้ำมัน) ทาก่อน จะทำให้เราทาสีได้เร็วกว่าปกติ

นอกจากนี้การทาสีต้องใช้สมาธิ ไม่อย่างนั้นจะทาสีออกนอกกรอบที่ต้องการทา เผลอหน่อยเดียวก็ออกนอกกรอบเลย การทำงานเป็นการฝึกธรรมะได้ด้วยครับ

ตอนไปทำกิจกรรมทาสี มีนิสิตแค่ 12 คน แต่นิสิตทาสีได้ไวมาก มีหยอกล้อกันบ้าง พี่นาแม่ครัวของโรงเรียนและครูโยก็มาทาสีด้วย ใช้เวลาไม่เกิน 3 ชั่วโมงพวกเราก็ทาสีโรงอาหารได้ทั้งหลัง ทันเวลาปล่อยนักเรียนกลับบ้านพอดี ตอนทาสี ผู้เขียนพบว่ามีขนุนมาจากเชียงราย เปรี้ยวมาจากสุราษฯ อีกหลายคนมาจากสุพรรณบุรี เป็นนิสิตที่มาจากหลายจังหวัดมาก แต่มาทำความดีร่วมกัน…ลุงเบี้ยวยังแวะมาเยี่ยมพวกเราด้วย…

ตอนเย็นผู้เขียนพานิสิตมาเลี้ยงข้าวเย็นเป็นการตอนแทน นิสิตชอบร้านนี้มาก เป็นร้านโปรดของคุณ พ แจ่มจำรัส ชื่อร้านสมถวิล เป็นแพริมน้ำ มีกระชังเลี้ยงปลา ตอนที่เราไปทานข้าวกัน ลูกค้าไม่มาก ทำให้เราเสียงดังได้ อาหารที่แนะนำคือ ปลาช่อนลุยสวน เพราะมีผักหลายชนิดมีเหมือนแจ่วเสริฟมาพร้อมด้วย อีกเมนูหนึ่งก็น่าทานคือต้มปลา ดูในภาพก็รู้ว่าน่าอร่อยนะครับ นิสิตผู้เขียนเล่นซดจากหม้อไฟเลย 555

การเรียนรู้จากการปฏิบัติไม่จำเป็นต้องเอาคะแนนมาล่อ ให้ผู้เรียนได้เรียนรู้เอง ได้มีจิตอาสาด้วยความสมัครใจ มีความสุขกับการเป็นผู้ให้ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน…

เขียนใน GotoKnow โดย ขจิต ฝอยทอง
ใน khajit's blog

คำสำคัญ (Tags): #นิสิตจิตอาสาโรงเรียนบ้านรางมูก(6)#โรงเรียนบ้านรางมูก

หมายเลขบันทึก: 549431เขียนเมื่อ 27 กันยายน 2013 14:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 กันยายน 2013 14:52 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (29)

Joy

เขียนเมื่อ 27 กันยายน 2013 14:36 น. ()

สวัสดีค่ะ อาจารย์ขจิต

- เห็น เด็ก ๆ ได้ร่วมทำกิจกรรม " ด้วยใจ" แล้ว ศรัืทธา จริง ๆ ค่ะ ตอก ย้ำ ซ้ำ ทวน .... จิตอาสา จิตสาธารณะ บังเกิดขึ้น ด้วย ใจและ ศรัทะา โดยแท้....

สุภัทรา เจติโคตร

เขียนเมื่อ 27 กันยายน 2013 14:41 น. ()

สวัสดีค่ะ

มาชมครูและศิษย์จิตอาสาค่ะ

เอาเห็ดปีก่อนมาฝากค่ะ