หิ่งห้อยส่องโลก
หิ่งห้อยส่องโลก
เห็นหิ่งห้อยให้แสงยามแลงค่ำ ยิ่งมืดดำยิ่งสว่างเห็นบ้างไหม
แมงตัวน้อยส่องโลกศิวิไลซ์ คิดฝันไปโลกเจริญก็เกินพอ
นั้นกระเล็นเต้นไต่ตามต้นตึง หวนคะนึงใจตนมันเต้นหนอ
คิดอย่างนั้นฝันอย่างนี้ไม่มีพอ บางครั้งท้อไม่อยากคิดจิตพะวัง
สัจธรรมพุทธองค์ทรงตรัสไว้ ถ้าเห็นใจมันคิดจิตที่หวัง
จะไม่ถือความคิดอนิจจัง นั้นแหละตั้งต้นได้ใจเห็นธรรม
นั้นกระรอกแย่งยืนขึ้นปีนป่าย ตัวผู้ไล่กระโดดเต้นเห็นก็ขำ
ตัวเมียหลบตัวผู้เลี้ยวเอี้ยวตัวตาม สง่างามสัตว์สาในป่าพง
ดูกระรอกกลับดูใจได้อีกนะ เมื่อผัสสะชอบใจจึงได้หลง
เกิดราคะที่ใจจึงไม่ปลง ก็จบลงด้วยยึดมั่นกันต่อไป
เห็นกิ้งก่ายืนคำนับสลับสี รู้เรื่องดีหรือว่างงยังสงสัย
กระดกหัวงึกงักเขาทักใคร หรือว่าใจของเราคิดเอาเอง
ป่ายางนาดูเถิดมันเกิดเห็ด ไม่หว่านเม็ดโรยเชื้อไม่ข่มเหง
เพียงปลูกป่านะท่านมันเกิดเอง แค่ร้องเพลงรอยคอก็ได้กิน
อย่างนี้แหละความดีธรรมชาติ ใครบังอาจทำรายไร้ทรัพย์สิน
หมดอากาศหายใจไร้ชีวิน งดตัดสินรักษ์ป่าน่าจะดี
พอพลบค่ำมืดดำเห็นหิ่งห้อย ถึงตัวน้อยเขายังสร้างแสงสี
ส่องโลกให้สว่างบ้างก็ยังดี มิใช่มีแต่ทำลายให้หมองมัว
มองลงน้ำเห็นปลาลอยอยู่ไหวไหว กินคาบไคไรน้ำสองสามหัว
ดำผุดเล่นเวียนว่ายใต้ใบบัว หากินทั่วหนองน้ำตามลำพัง
ถ้าคนเราปล่อยใจไปตามน้ำ ซ้ายเรียกกามสุขฯ จะสิ้นหวัง
ถ้ายึดขวาเป็นอัตตฯ อนิจจัง เกิดดับยังเวียนว่ายไปชั่วกัลป์
แสงหิ่งห้อยกระพริบดับสลับถี่ อันชีวีเกิดดับสลับขันธ์
เห็นช่องว่างซ้ายขวาสลับกัน ช่องว่างนั้นคือเห็นเช่นนิพพาน
ผู้เฒ่า สวนไผ่
22 ส.ค.56
ความเห็น (4)
-สวัสดีครับ...
-อยู่อย่างพึ่งพาอาศัยกัน...ธรรมชาิติ....
-"ป่ายางนาดูเถิดมันเกิดเห็ด ไม่หว่านเม็ดโรยเชื้อไม่ข่มเหง
เพียงปลูกป่านะท่านมันเกิดเอง แค่ร้องเพลงรอยคอก็ได้กิน"
-ขอบคุณครับ...
.... ไพเราะมากๆๆ ค่ะ ขอบคุณค่ะ ....
สวัสดีค่ะท่าน ผู้เฒ่า สวนไผ่
ตาม "ดอกไม้แห่งมิตรภาพ" มาค่ะท่าน
ชอบบทกวีนี้จริงๆค่ะ
ขออนุญาต คัดลอกไว้ในความเห็น
เพื่อสะดวกสำหรับการตามอ่านทวนนะคะ
ขอบพระคุณค่ะ
......
สัจธรรมพุทธองค์ทรงตรัสไว้ ถ้าเห็นใจมันคิดจิตที่หวัง
จะไม่ถือความคิดอนิจจัง นั้นแหละตั้งต้นได้ใจเห็นธรรม
นั้นกระรอกแย่งยืนขึ้นปีนป่าย ตัวผู้ไล่กระโดดเต้นเห็นก็ขำ
ตัวเมียหลบตัวผู้เลี้ยวเอี้ยวตัวตาม สง่างามสัตว์สาในป่าพง
ดูกระรอกกลับดูใจได้อีกนะ เมื่อผัสสะชอบใจจึงได้หลง
เกิดราคะที่ใจจึงไม่ปลง ก็จบลงด้วยยึดมั่นกันต่อไป
เห็นกิ้งก่ายืนคำนับสลับสี รู้เรื่องดีหรือว่างงยังสงสัย
กระดกหัวงึกงักเขาทักใคร หรือว่าใจของเราคิดเอาเอง
..........
ความเห็นท่านในบันทึก
และบกกวีนี้ สะท้อนสัจธรรมได้ชัดเจนดีจังค่ะ
เพิ่งสะดุดว่า "หมัด" ที่จิกดูดเลือดเจ้าปุ๊กกี้ในบันทึกตนเองนั้น
เป็น ตัว "เห็บ" ค่ะ ถ้าหมัด จะสีดำกระโดดได้
เมื่อวาน เจ้าของ รุมกันใช้แหนบจับออกจากตัวได้เป็นอุ้งมือใหญ่ค่ะ
ยา ช่วยได้เล็กน้อย ส่วนการทาน้ำมันเครื่องจับโยนลงน้ำ ก็หนีบ้างนิดหน่อย
ส่วนตัว "เล็น" ไม่เคยเห็น เห็นแต่ไรในไก่ เมื่อสมัยเด็กๆ
พอดี... เห็นกิเลสในตนเองแล้ว พลอยนึกถึงวรรณคดีค่ะ
เจ้าตัว เล็น ส่วนเกินที่ไม่เป็นธรรมนี้
แอบแฝงไปในขน "พญาครุฑ" คือ "อุดมการณ์"
จะไปหา "นางสีดา" คือ "ความสงบ"
ระหว่างเดินทาง จะมี "สติ ระลึก รู้สึกตัว" หรือไม่ว่า มี "ตัวแอบแฝง" ไป
ไม่ใช่ไปถึง ตนเองก็ โทรมพรุนไปทั้งตัว หมดสภาพแล้ว
แล้วยังนำพา เจ้าตัวเล็นที่ทำการแพร่พันธุ์แตกตัว ออกมารุมทึ้ง นางสีดา จนร้อนเป็นไฟไม่เป็นท่า
โอ้...ฮาไม่ออกแน่นอนนะคะท่าน
กราบขอบพระคุณ ที่แวะไปทักทาย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นนะคะ
สาธุค่ะ
มาชื่นชมธรรมชาติ คู่กับธรรมนูญชีวิต อย่างลงตัวครับ...
ขอบคุณมาก ๆ ครับ