เมื่อพายุซัดโหมโถมกระหน่ำ สายฟ้าฟาดสาดซ้ำชวนผวา
ต้นไม้ไหวไกวก้านกิ่งทั่วมรรคา ประหนึ่งว่าโลกสลายกลายเป็นดิน
เมื่อพายุผ่านพ้นฝนจางหาย แสงทองสาดฉาดฉายระบายสิ้น
ฟ้าเปิดฟ้าหลังฝนทั่วธาณินทร์ ความสงบอันคุ้นชินก็มาเยือน
เหมือนปัญหาถาโถมแต่ปัญหา ใจร้อนรุ่มดั่งเพลิงบ้าใครจะเหมือน
หาหนทางช่างตีบตันพลันพร่าเลือน คอยย้ำเตือนแต่ความช้ำกระหน่ำทรวง
แก้ปัญหาจนพบจบปัญหา เกิดปัญญารู้ความจริงอันใหญ่หลวง
ปัญหาคือหนทางสร้างภาพลวง เพียงเพื่อหน่วงระทดท้อย่นย่องาน
หากเราฝ่าปัญหาออกมาได้ ทางออกไซร้ย่อมสว่างแสนหอมหวาน
เจอะปัญหาวิ่งเข้าใส่ใจเบิกบาน เพราะเมื่อ “ผ่าน” ย่อมสำเร็จเสร็จสมจินต์
ปัฐมานันท์ แสงพลอยเจริญ
22/07/56
-สวัสดีครับ..
-ขอบคุณบทกลอนเพราะ ๆแถมมีความหมายดี ๆ ..
-ขอบคุณครับ..
ขอขอบคุณกำลังใจดี ๆ ที่มอบให้สำหรับการสร้างสรรค์ผลงานดี ๆ ต่อไปค่ะ
เพราะเมื่อ “ผ่าน” ย่อมสำเร็จเสร็จสมจินต์ ....
ชอบมากเลยค่ะ ..... ดีมากๆๆค่ะ .... แสดงถึง "ความมุ่งมั่นจนสำเสร็จ"
นะคะ
ขอบคุณกำลังใจดี ๆ จาก ดร.เปิ้ลค่ะ