เราได้สร้างความหลัง บันทึกความทรงจำ...ในวันเก่า ๆ
เพราะฉะนั้นในวันหนึ่ง ๆ ชีวิตจึงเต็มไปด้วยลูกศิษย์ ..
(นี่คือความร่ำรวยของครูหยิน)
ลุกศิษย์มากหน้าหลายตาพากันมาเยี่ยมเยียน..ระลึกถึงความหลัง..
ที่ถูกบันทึกไว้ในความทรงจำ
เมื่อเราได้ใช้ชีวิตร่วมกันตอนอยู่ในค่าย ไออุ่นแห่งรัก ได้ประจักษ์
กับความสุข ทุกข์ สนุก รื่นรม ดื่มด่ำไปกับท้องทุ่ง
บ้านสวนไแดินกลิ่นป่า คนแล้วคนเล่าที่ก้าวเข้ามา..
แล้วจากไป...หันหลังเดินย้อนรอยกลับมาใหม่
เพราะเขาก้าวมาด้วยใจ...ไปด้วยพลัง
กลับมาด้วยความมุ่งหวัง..สานรัก สานใจ
สานสายใยแห่งความผูกพันธ์ ที่ได้ก่อเกิดมิเคยจางหายไป
กับคำว่า ครูค่าย หรือค่ายครูหยิน
...มาอ่านบันทึกและมาให้กำลังใจคุณครู ค่ะ
ค่ายครูเพื่่อศิษย์...ชีวิตมีแต่ความสุขจริงๆค่ะ..
เข้ามาเพื่อเป็นกำลังใจให้อีกคนครับผม ^ ^
-สวัสดีครับครู...
-ตามมาเยี่ยมและให้กำลังใจครูครับ...
-ตามมาทวงถาม"คำเฉลย"กับภาพที่ 1 ด้วยน่ะครับ 5555 สงสัยๆ ๆ ๆ 555
-เยี่ยมครูหยินแล้วขอยืมตัวน้อง ๆ ไปช่วยเก็บพริกด้วยกันนะครับครู..
เข้ามาให้กำลังใจ ครูหยิน ด้วยคนนะคะ
ชื่นชมและเป็นกำลังใจนะคะ...
ตอนผมไปเยี่ยมไม่เคยถ่ายกับผม