รูปของพ่อ




ดูภาพนี้แล้วคุ้นตายังไงชอบกล

ครั้งหนึ่ง แม่เคยเล่าว่า พ่อหล่อที่สุดตอนมีหนวดครึ้มๆ
แล้วแม่ก็เอาภาพขาวดำที่มีรูปพ่อนั่งทำงานที่โต๊ะ แล้วมีแม่กำลังอุ้มธนพันธ์อายุราวขวบเศษ มาให้ดู
ติดตามาจนถึงตอนนี้ เพราะความยากจนข้นแค้น จึงทำให้มีรูปเราตอนเด็กน้อยมากๆ
แต่รูปพ่อรูปนั้น ช่างเหมือนกับรูปเราตอนนี้เสียจริงๆ
มันสาบสูญไปนานแล้ว 
เหมือนจริงๆ เหมือนจริงๆ
คำสำคัญ (Tags): #พ่อ
หมายเลขบันทึก: 542143เขียนเมื่อ 12 กรกฎาคม 2013 01:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กรกฎาคม 2013 01:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

...เป็นความทรงจำที่ดีนะคะ...

เป็นความทรงจำที่มีความสุขนะครับคุณหมอ

น้องแป้งคงโตมากแล้วนะครับ

แป้งโตจนขึ้นม.๑ แล้วครับอาจารย์ขจิตที่รัก

ส่วนน้องจ้าอยู่ ป.๒ ตามมาห่างๆ

เวลาผ่านไปเร็วครับ แป๊บเดียว ลูกเป็นสาวแล้ว

คิดแล้วก็รู้สึกดีครับ ผมมองตัวเองในกระจกแล้วก็เห็นพ่อที่เคยเห็นตอนเด็กๆ เหมือนกันครับ

ความทรงจำที่ไม่เลือนหายขอบคุณกับความทรงจำที่ดีๆนำมาเล่าสู่กันฟังนะคะ

ซื้อกล้องถ่ายรูปให้เจ้าต้นไม้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว หวังว่าลูกจะช่วยถ่ายรูปพ่อกับแม่ให้ได้มากที่สุด :)

ขอบใจอาจารย์ธวัชชัย

ผมดูรูปนี้อยู่ตั้งนาน มองไปมองมาจึงอ๋อ เหมือนจริงๆ

ส่วนอาจารย์จันทวรรณ

เดี๋ยวนี้ไม่ได้เจอกันเลย ทำไมนิ

จันไปส่งลูกทางถนนฝั่งอนุบาล เลยไม่ได้เจอกันนะซิจ้ะ ต้นไม้ชอบนกฮูกใหญ่มากเลย เล่นจนเหม็นเหงื่อกลับมาทุกวัน

เหม็นจริงเหม็นจัง

ขึ้นรถทีนึง เปรี้ยวไปทั้งคัน

ดีใจ ที่จันและลูกรู้สึกมีความสุข ที่เรียน รร.นี้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท