ครูเอาจริงล่ะนะ
สองสามวันมานี้ รู้สึกเหนื่อยกับกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน ที่ต้องการอนุรักษ์
ศิลปวัฒนธรรมไทยและการละเล่นของไทย ด้วยเป็น "เอกลักษณ์" ของ
โรงเรียนด้วย ที่ช่วยฝึกทักษะ ให้นักเรียนกล้าแสดงออก มีภูมิปัญญาติดตัว ไป
ต่อยอดได้ง่ายเมื่ออยู่มัธยม
ประกอบกับเป็นช่วงที่ใกล้เข้าสู่เทศกาลเข้าพรรษา กิจกรรมที่ทำทุกอย่าง
ต้องนำมาใช้เพื่อเข้าร่วมกับชุมชนท้องถิ่น พูดง่ายๆ ก็คือจะเอาดีไปโชว์ ว่างั้น
เถอะ
เริ่มต้นทบทวน" เพลงเกี่ยวข้าว" ใช้นักร้องนำ ชาย/ หญิง คนเดิม อยู่ชั้น
ป.๓ กับ ป.๕ อันนี้ไม่ยาก ให้เนื้อและฝึกคำร้อง ทำนอง ไม่นานก็เข้าเพลงได้
จะช้าก็ตรงลูกคู่ เป็นทีมป.๓-๔ ทั้งหมด ส่วนใหญ่เป็นเด็กใหม๋ กว่าจะได้จังหวะ
ต้องซ้อมกันหลายยก
ส่วน"เพลงพวงมาลัย" ใช้เนื้อไหว้ครู ผู้แสดงเป็นนักเรียน ป.๕-๖ ทั้งหมด
ใช้เวลาต่อเพลงแค่ชั่วโมงเดียว นักเรียนเข้าใจง่าย และร้องถูกจังหวะ ผมปรับ
การปรบมือ นิดหน่อย ให้ออกท่าทางด้วย เพิ่มความคึกคัก มีชีวิตชีวา
ปัญหาอยู่ที่ "กลองยาว" เป็นเด็กใหม่ เกือบทั้งหมด ตอนแรกใจเย็น คิดว่า
เอาอยู่ มันไม่มีอะไรยากนี่นา ใช้จังหวะพื้นๆ ไม่มีลูกเล่นมากนัก จึงเริ่มสาธิต
ให้ดู เพื่อให้นักเรียนสังเกตการวางมือและฟังเสียง จากนั้นเล่นรวมวงพร้อม
กัน ผลก็คือ ล่มทั้งวง ไปไม่รอด และผลที่ตามมาอีกก็คือ ผมเจ็บคอและเมื่อย
มือมากๆ
ลุกขึ้นบอกเด็กว่า "ครูไม่สอนแล้ว..เลิกก่อน ครูไม่มีสมาธิ..ขอไปหาวิธีสอน
เธอก่อน"
จริงๆ ปัญหานี้ คิดไว้เหมือนกันว่าจะเจอ ประมาทไปหน่อย จำได้ว่าเมื่อปีที่
แล้ว มีเด็กผู้ชาย ๓ คน ชื่อ แม๊ค แมน และ ออย เป็นเด็กป.๖ ที่เข้มแข็งมาก
เป็นเรี่ยวเป็นแรงทุกอย่าง ช่วยประคับประคองวงกลองยาวเอาไว้ แต่ด้วยงาน
ยุ่งๆ ผมก็เลยลืมให้ทั้งสองคนได้สอนน้อง...ตอนนี้ทั้งสามคนก็เรียนจบไปแล้ว
ลืมอดีตไปก่อน..เรียกนักเรียนทุกคนมาซ้อมใหม่ ทำท่าจริงจังให้นักเรียน
เห็น "ครูเอาจริงล่ะนะ"
ให้นักเรียนพูดออกมา "โมง เท่ง โมง เท่ง โมง เท่ง โมง" ๆๆๆๆๆๆๆๆ
จากนั้นให้นักเรียนตี ผมดูมือ บอกให้นักเรียนวางมือให้ถูก ดูไปทีละคน
เวลาตีปากก็ท่องไปด้วย ถ้ายังไม่คล่อง ก็จะให้ท่องไปก่อน โดยยังไม่ให้ตี ทำ
เช่นนี้อยู่พักใหญ่
ต่อไปให้จับคู่ แยกไปซ้อม ทำความเข้าใจกัน ซ้อมด้วยกัน จนกว่าจะคล่อง
แล้วผมก็เรียกเข้าวงซ้อมพร้อมกันไปเลย จึงไปด้วยกันได้ ใช้เวลาซ้อมอยู่สาม
วัน กลองยาวของโรงเรียนจึงดูดีมีความพร้อมมากขึ้น เสียงดังฟังชัด คิดว่า
ซ้อมอีกไม่กี่ครั้งก็คงออกงานได้
ส่วนวงดุริยางที่ใช้เมโลเดียนเป็นหลัก และมีเบลเลล่า(นิ้งหน่อง) มีเด็กเก่า
อยู่ในวงครึ่งหนึ่ง มีเด็กป.๓ - ๔ เข้ามาฝึกใหม่หลายคน ดูวงจะใหญ่ขึ้นกว่าทุก
ปี ที่สำคัญเพลง ๔ จังหวะง่ายๆ ทั้งครูและพี่ช่วยสอนน้องแต่น้องก็ไปได้ช้า
มาก ครูที่เขาสอนโน้ต พบปัญหาแล้ว คือ ต้องให้เวลาซ้อมมากกว่านี้
เพลงที่เล่นส่วนใหญ่ คือ เพลงช้าง ลอยกระทง เต้ยโขง กอไผ่
ตามองตา ....ฯลฯ
เพลงที่ผมมองว่าน่าจะยาก แต่เด็กส่วนใหญ่เล่นได้หลายวันแล้ว คือเพลง
สยามมานุสสติ พอเห็นว่าเล่นได้ ก็เลยให้เล่นร่วมกับจังหวะกลองใหญ่ พอเริ่ม
บรรเลง ก็ล่มทันที เพราะเด็กเล่นไม่เข้าจังหวะกันเลย ซ้อมกี่ครั้งก็ไม่
ผ่าน....นักเรียนไม่ฟังจังหวะกลอง และลากโน้ตยาวไป .ตัดสินใจ...ครูเอาจริง
ล่ะนะ...
"ให้นักเรียน ไม่ต้องเล่นอินโทร.....พอกลองตีนำแล้ว ให้นักเรียนเข้าเพลง
สวมไปเลย" "เอ้าลองดู"
ปรากฎว่าเทคเดียวผ่าน ......... โอย.....รู้แล้ว สอนดนตรีให้เด็กเนี่ย..มันไม่
ง่ายอย่างที่คิดเลยนะ
ความเห็น (8)
ตามมาด้วยความสงสัย จากเฟสค่ะ
ที่แท้ก็เอาจริงแบบนี้นี่เอง ไม่ได้ดุซะหน่อยค่ะ
เป็นการเรียนรู้แบบเอาจริงๆ ...... ในทางปฎิบัติ ....,, แล้วได้ผลลัพธ์ ที่ดี๊ ดี นะคะ ขอบคุณ ค่ะ
คุมวงเองทั้งดนตรีไทย ทั้งดนตรีสากลเลยเนาะท่านผอ.คนเก่ง... สุดยอดดดดดด...!!!
เคยสอนนักเรียนตีกลองยาวครับ
แต่ต้องใช้ข้าวยาหน้ากลองก่อน
ถ้ายืนตีเด็กๆจะน่าตีได้ดีกว่านั่งครับ
ขอชื่นชมผอ.สอนไม่ง่ายเลยจริงๆ
ดูแล้วยากนะแต่ความพยามก็สูงค่ะสบายอยู่แล้วสำหรับผอ.
เด็กๆมีความสุขกับการเล่นดนตรี...น่ารักนะคะ
ขอบคุณจริงๆครับ ที่ทักทาย ให้ดอกไม้แก่ผม ครูดนตรีสมัครเล่น อยากเห็นเด็กมีความสุขกับทักษะทางดนตรี ผมคิดว่าถ้าเด็กมีจังหวะ ในการเล่นที่ดี จังหวะชีวิต ระเบียบวิธีคิด เขาน่าจะดีด้วย ครับ
เอาจริง..มันเหนื่อยนะ