แม้ว่าเด็ก 2 คน จะถือกำเนิดที่ในเมือง อ. เมือง จ. ขอนแก่น แต่ในห้วงหนึ่งของตัวตนยังมีโอกาสใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านนอกเมืองชายแดน อ. ด่านซ้าย จ. เลย
เมื่อมีโอกาส........จึงพาเด็กๆ กลับมาเยือนถิ่นเดิม (อีกครั้ง)
ทุกๆ ปี ของวันขึ้น 12-15 ค่ำ เดือน 6 จะมีการนมัสการพระธาตุศรีสองรัก ซึ่งเป็นสัญญลักษณ์ของความรักสามัคคีของพี่น้องไทยลาว
สร้างขึ้นในสมัยสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ แห่งกรุงศรีอยุธยากัยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชแห่งกลุงศรีสัตนาคนหุต(เวียงจันทร์) เมื่อปี 2103-2106
วันขึ้น 13 ค่ำ จะมีพิธีล้างธาตุ
ผู้คนมากมาย หลากหลายวัย มาจากที่ต่างๆ มาร่วมพิธีกรรมด้วยใจที่ศรัทธาในสัญญลักษณ์แห่งความรัก ความสามัคคี
เล่าให้เด็กๆ ฟังว่า สมัยก่อน แม่ต้องลงไปตักน้ำที่ริมน้ำหมัน ซึ่งหลังฝนตกใหม่ๆ จะมีดิน โคลน บางครั้งถึงกับลื่น ล้ม เปื้อน
แต่สมัยนี้มีการอำนวยความสะดวก ให้ตักน้ำได้แบบสบายๆ
ก่อนเริ่มพิธีกรรม.....นั่งรอ.....เป็นการฝึกความอดทนวิธีหนึ่ง โชคดีที่มีความร่มรื่นของต้นไม้รอบๆ องค์พระธาตุ เป็นต้นดอกจำปาที่แม่เห็นมาตั้งแต่เด็กๆ
หากมีโอกาส.......ผู้ชายจะเลือกเข้าไปนั่งในกำแพงเพื่อมีโอกาสได้เป็นผู้ถือน้ำและล้างองค์ธาตุ ด้วยมือของตนเอง
ส่วนผู้หญิงแม้ไม่มีโอกาสเข้าไปนั่งข้างใน ......แต่ก็ยินดี...เต็มใจเป็นฝ่ายสนับสนุนให้พิธีกรรมลุล่วง โดยการนั่งรอรอบนอก คอยส่งน้ำให้
ผู้นำทางพิธีกรรมคือ เจ้าพ่อกวนและพ่อแสนต่างๆ
ภาพของความมุ่งมั่น ศรัทธา ปรากฏให้พบเห็น
ผู้คนมากมาย คุ(ถัง) น้ำหลากหลาย...........แต่รับรองได้ว่า ไม่มีหาย.......เพราะ ไม่ใช่ของ ของเรา
...เรารอให้เจ้าของมารับเอา ส่วนเราก็รอรับของที่เป็นของเรา
รองเท้ามากมาย ที่ถอดไว้........ ต่างคนต่างจำ...ว่าตัวเองถอดวางไว้ที่ใด เมื่อกลับ.....จึงใส่ของตัวเองไป
เมื่อครบของการหิ้วน้ำรอบที่3 แล้ว แต่ละคนจะขอน้ำล้างธาตุกลับบ้าน เพื่อความเป็นสิริมงคล รวมทั้งสองหนุ่ม ที่มีโอกาสเข้าไปในกำแพงด้วย
เนื่องด้วยเป็นเวลาราชการ เปิดเทอมแล้ว แต่โรงเรียนยังให้นักเรียนเข้ามามีส่วนร่วมในวัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่น เพื่อให้เด็กๆ ได้ซึมซับ สืบทอด
ภาพของสายน้ำ สัญญลักษณ์ของความร่มเย็น ภาพของความร่วมมือร่วมใจของผู้คน
การสืบสานวัฒนธรรม......
คงอยู่ในความทรงจำของลูก.... แม่หวังเช่นนั้น
แม่ติก
22-23 พ.ค. 56
อยู่บ้านเฮามีความสุขที่สุดแล้วละครับ เอื้อยติก
นั่งพักเหนื่อย ใต้ต้นจำปา (ลั่นทม ลีลาวดี)
คิดถึงเพลงนี้เนาะ....บ้านเรา....แสนสุขใจ....แม้จะอยู่ที่ไหน ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา.....!
เป็นประเพณี ที่งดงามยิ่งครับ...
ชื่นชมการสืบสานประเพณีดีๆเช่นนี้ค่ะ...
ครอบครัวเป็นสถาบันทางสังคมที่มีอิทธิพลมากที่สุด ต่อการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมให้กับบุตรหลาน
เพื่อให้เติบโตเป็นคนดีและเป็นพลเมืองดีของสังคม
"ไอดิน-กลิ่นไม้" ชื่นชมที่ "หนูกระติก" ได้แสดงบทบาทที่สำคัญดังกล่าว นะคะ
อนุโมทนาบุญค่ะ
ป้าแดงเหมือนจะเคยได้ไป นะคะ
น่ารักมากเลยค่ะ
ติกก็หวังว่าจะยังคงอยู่ชั่วลูกชั่วหลานค่ะ
อาจารย์สบายดีนะค่ะ
เป็นศูนย์รวมของชาวด่านซ้าย
Bright Lily |
เห็นในข่าว ไม่ทราบว่าคุณกระติกอยู่ในบรรยากาศด้วย บ้านเฮาม่วนหลายเด้อ