G2K จากโลก Cyber สู่ชุมชนการทำงาน..ร่วมกัน
สมัครมานานแต่...ไม่กล้าเขียน
พี่แก้ว...เจอกันล่าสุดเมื่อการประชุม 15 พค. 56 ที่ผ่านมา
นานแล้วนะครับที่ G2K ก็ครบปีที่ 8 แล้ว ผมเองก็ต้องบอกว่าเขียนจริงๆจังได้ไม่นาน เหตุผลนั่นหรือครับผมสมัครสมาชิกไว้ประมาณ 7 ปีแล้วเห็นจะได้ แต่พึ่งมาเขียนในช่วงหลัง เหตุผลในการเขียนของผมมีไม่มากครับมี 2 ประเด็นหลังๆก็คือ
- ร่วมแบ่งปัน ร่วม share ประสบการณ์ดีๆที่มีให้กัน
- บันทึกทั้งหมดจะเป็น Recall ความจำผมว่าผมได้มีความทรงจำดีๆ หรืออะไรที่เกี่ยวกับงานไป
โลกเสมือนมาสู่โลกความจริง
แต่ที่มากกว่านั้น ผมได้พบพี่ๆที่ตอนแรกนึกว่าจะไม่ได้พบ เพราะนี่คือโลกเสมือนหรือที่เราเรียกว่าโลกอินเตอร์เน็ตก็ว่าได้ ในความเป็นจริงๆเป็นไปได้น้อยมากๆในการที่เราจะเจอะกันร่วมพูดคุยกัน หรือฟังความคิดเห็นกันและกัน แต่ที่นี่ก็ทำให้ผมพบพี่ๆหลายคนครับ อาทิ พี่แก้วอุบล.. แม่ต้อยดวงสมร พี่แก้ว พี่พอลล่า หรือที่กำลังจะพบกันในการประชุมอีกครั้งก็เป็นพี่เอก(จตุพร) ทำให้ผมพบว่าโลกเสมือนนี้พี่ก็ยังมีมิตรภาพในการประสานความร่วมมือในการทำงานร่วมกันอยู่ มันพัฒนามาจากการที่เราได้เรียนรู้กระบวนการคิดและการเขียนงานซึ่งบอกตัวตนของแต่ละท่านออกมา และทำให้เรารู้ว่าเราจะช่วยกันอย่างไร
พี่พอลล่า
แม่ต้อย (อาจารย์ดวงสมร)
พี่เอกจตุพร
G2K ก้าวสู่วัยรุ่น
ตลอดระยะเวลาดังกล่าว พื้นที่นี้ได้ให้อะไรกับผมมากมายทั้งการให้กำลังใจ มิตรภาพพื้นที่นี้ทุกคนมีให้กันเสมอ ทุกคนชม ทุนคนให้โอกาส หรือแม้แต่การที่ทุกคนให้คำเสนอแนะต่างๆ ภาพเหล่านี้ต้องบอกว่าเป็นเสน่ห์ของ G2K ที่เป็นพื้นที่แห่งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ไม่มีผิดหรือถูกแต่ทุกคนช่วยกันได้ ไม่ผิดเพราะผมรู้สึกว่า "พื้นที่นี้คือพื้นที่มิตรภาพแห่งการเรียนรู้" ถึงแม้ในบางขณะท่านอาจเข้าใจว่าชุมชนนี้เป็นชุมชนเสมือน ผมเองก็มานั่งเล่นๆ ชุมชนเสมอนนี้หากเรามองไป ก็คงเหมือน จส.100 หรือ สวพ. 91 เป็นต้น แต่ที่ผมกล่าวมาทั้งหมดนั้น มันคือพื้นที่ดีๆของเราครับ
ในอายุ G2K มา 8 ปี แล้วคงต้องบอกว่า..ขอให้เป็นพลังดำเนินการต่อไป เป็นคลังสมองที่ยิ่งใหญ่ที่ทุกคนสามารถเข้ามาใช้มาถ่ายทอดเรื่องราว ดังแนวคิดการก่อตั้งแต่แรกเริ่ม "ลปรร : แลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ"
ความเห็น (39)
น้องพอลล่า สวยจังค่ะ ไม่เคยเห็นภาพชัด ๆ แบบนี้
แม่ต้อยและพี่แก้วก็สง่างาม บุคลิกบอกให้รู้ว่า เป็นผู้มีเมตตา
สุดท้าย น้องเอก จตุพร คนนี้ได้เจอตัวเป็น ๆ กัน ประมาณสัก 4 ปีที่แล้ว โดยน้องมาพักผ่อนที่ประจวบฯ 3 คืนตอนนั้นพากันเที่ยว สนุกมากค่ะ น่าเสียดายที่หลัง ๆ มานี้ น้องเอก ไม่ค่อยได้เข้ามาบันทึกที่นี่
และก็น่าเสียดาย ที่คนเก่ง ๆ เหล่านี้ ห่างหายไปจากโกทูโนว์ ระลึกถึงทุก ๆ คนเสมออ และอยากอ่านผลงานของทุก ๆ คน
ชื่นชม และขอบคุณค่ะ ท่าน ลูกหมูเต้นระบำ เป็นกำลังใจให้นะคะ
ชื่นชมนะคะ คุณลูกหมูเต้นระบำเข้ามาแลกเปลี่ยนใน GotoKnow ไม่น่าจะถึงเดือนนะคะ แต่มีแฟนคลับเยอะแล้วนะคะ เป็นเพราะขยันเขียนและเขียนได้น่าอ่านจริงๆ ค่ะ (ไม่ได้ยอนะคะ) แล้วก็สร้างเครือข่ายเก่งอีกด้วยค่ะ
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาร่วมแบ่งปันใน GotoKnow
ดีใจ ที่ได้พบมิตรภาพ
แม้ไม่เคยเห็นหน้า แต่ก็รู้จักกันได้
ขอบคุณที่แบ่งปันครับ
ถ้าเจอกันในโลก Cyber อื่นอาจนำภัยร้ายสู่ตัว แต่ GotoKonw ทุกคนเป็นมิตรที่ดีต่อกันนะค่ะ
ครูครับจะบอกทุกท่านให้นะครับ เพราะบางท่านทำงานร่วมกัน บางท่านประชุมร่วมกันบ่อยๆ ที่ห่างหายไปนั้นอาจด้วยภาวะงานนะครับครู ผมเองขอแสดงความยินดีให้กับครูสำหรับรางวัลสุดคนึงครับ เพราะรางวัลนี้เหมาะกับครูจริงวิญญาณในการสอนการเล่าเรื่องสัมผัสได้จากบันทึกครูครับ
หวังว่าจะเจอพี่ด้วยอีกคนนะครับ...เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์และจะขอถ่ายรูปด้วยคน..
on time ขอบคุณนะครับที่เข้ามาเยี่ยมชมและเป็นพลังให้กันครับ...
ขอบคุณครับอาจารย์จัน ต้องบอกว่าที่นี่ทำให้ผมกล้าเขียนมากขึ้น จากคนที่ไม่กล้าเขียน แต่ที่นี่ผมพร้อมที่จะแลกเปลี่ยนประสบการณ์ มีพี่ๆหลายคนมาแนะนำ หลายคนถึงขั้นเกิดการประสานงานและทำงานจากที่นี่ เพื่อก่อให้เกิดการแลกเปลี่ยนต่อไปครับ
ขอบคุณมากครับพี่ดีใจในมิตรภาพและความช่วยเหลือเสมอมาชาว G2K
พี่ พ. ครับขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะครับ ผมเป็นแฟนตัวยงในบันทึกพี่นะครับ เพราะยามที่เหนื่อยผมไปอ่านแล้วผมรู้สึกมันสบายใจมากๆ และผมได้หย่อยอารมณ์ลงบ้างครับ ขอบคุณมากครับ
ใช่แล้วครับพี่กอหญ้าผมเห็นด้วย ผมว่าพื้นที่ออนไลน์แห่งนี้เป็นพื้นที่ดีๆแห่งหนึ่งที่เกิดการประสานการดำเนินงาน พร้อมทั้งการช่วยเหลือกันจริงๆ จากโลกออนไลน์และมาโลกจริงครับ ขอบคุณมากครับ
เหมือนหลงรัก แต่ไม่กล้าบอกรัก
แต่เมื่อลงมือเขียน ก็ยิ่งรัก
เสมือนบอกรัก แล้วยิ่งรักมากขึ้น-หรือเปล่าครับ
เขียนบ่อย ๆ นะคะ
... ทำอะไรดีดี .... นำมาฝากกันนะคะ ..... จะรออ่านค่ะ .....
ที่นี่คือบ้านแห่งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้และมิตรภาพดีๆนะคะ...
"ไอดิน-กลิ่นไม้" ตั้งใจจะเขียนแนวถอดบทเรียนจากบันทึกของสมาชิก ขออนุญาต "คุณลูกหมูเต้นระบำ" นำบันทึกนี้ไปอ้างอิง ในมุมมอง "GotoKnow เป็นพื้นที่ของมิตรภาพแห่งการเรียนรู้" ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
โกทูโน คือครอบครัวของการเรียนรู้ สู่มิตรภาพและการแบ่งปันจ้ะ
เห็นด้วยกับอาจารย์จันคะ. :)
ครับพี่แผ่นดิน ยิ่งเขียนยิ่งมีความสุขที่แลกเปลี่ยน และที่สำคัญยิ่งเขียนยิ่งสามารถ Recall ความคิดตัวเองและงานที่ผ่านมาได้นะครับ
ขอบคุณครับอาจารย์ จะพยายามครับในการเขียน...มาแบ่งปันนะครับ.
ขอบคุณครับจะพยายามครับพี่..
ขอบคุณครับพี่นงนาทลูกหมูเห็นด้วยครับ
ได้เลยครับพี่ไอดิน ขอบคุณมากนะครับในการเข้ามาเยี่ยมชมครับ..
เห็นด้วยกับพี่มะเดื่อครับ บ้านนี้อบอุ่นและมีรัก
ขอบคุณครับอาจารย์ ป.
มาชื่นชมการเขียน 8 ปีนานมาก ดีใจที่กลับมาเขียนครับ
ขอบคุณครับอาจารย์ ...ไม่ได้เขียนนานมากแล้วครับ..
ดีใจที่ได้พบกันใน Go to Know ขอบคุณมากครับน้อง
ขอบคุณมากครับพี่ี ดร.ป๊อบ ยินดียิ่งครับพี่..และขอบคุณความรู้จากพี่ด้วยครับ
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
Great to See You
ยินดีเช่นกันครับอาจารย์...
premiumhomecare
ดีใจที่มีโอกาสได้อ่านค่ะ
แฟนคลับเยอะจริงๆ ด้วย อิอิ
ดีใจที่พบกัน เพราะในบันทึกของลูกหมูบอกว่า...น่าจะได้เจอกันสักเวที
ที่รามาการ์เดนส์ ถึงแม้พี่แก้วจะไม่เคยพบตัวเป็นๆของลูกหมู
แต่พอพบกันหน้าห้องประชุม sense สามารถบอกว่า..เป็นลูกหมู
อาจเป็น The Magic ที่ทำให้พบกัน
ขอบคุณที่ทำให้เรามีโอกาสพบกับน้องดีดีและทำให้พี่มีพลังทำงานเพื่อสังคมและประเทศชาติต่อไปค่ะ
พี่แก้ว
premiumhomecare ยินดียิ่งครับขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะครับ
พี่แก้วลูกหมูว่ามันเป็น The Magic of inspiritual จริงนะครับพี่...ขอบคุณมากครับๆครับพี่แก้ว..