"แม่ กับหาดทรายที่ผูกพัน"
เมื่อวานครูนกได้ชวนแม่ไปจ่ายตลาดเช้าที่อำเภอเมืองสงขลาซึ่งต้องขับรถจากบ้านครูนกประมาณ ๕๐ กิโลเมตรซึ่งปกติจะไปเดือนละหนึ่งครั้ง เพื่อที่จะซื้ออาหารทะเลสดๆ กุ้งแห้ง และอาหารประเภทปลาเค็ม แต่วันนี้ครูนกตั้งใจจะรับประทานอาหารกลางวัน (เรียกหรูหรามาก) ริมทะเลพร้อมกับแม่ และบ่ายๆ ตั้งใจจะไปปิดทองฝังลูกนิมิตรที่วัดบ่อระกำ ตำบลพะวง อำเภอเมือง จังหวัดสงขลาตามคำชวนเชิญริมทาง
"นักท่องเที่ยวกับนางเงือกในวันนี้"
การท่องเที่ยวเริ่มต้นจากเดินชมชายหาดไปเรื่อยๆ เพราะอากาศไม่ร้อนครึ้มฟ้าครึ้มฝนเล็กน้อย จากนั่นแม่ก็ชวนไปดูนางเงือก ครูนกคิดว่าแม่คงคิดถึงอดีตสมัยเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายเพราะแม่เรียนที่สงขลา เคยร่วมปลูกแนวต้นสน มาเดินชายหาดสมัยเรียน แม่บอกว่าทุกอย่างเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไม่เหมือนเดิม แต่นางเงือกยังคงอยู่ที่เดิม แต่ลักษณะทรายและโขดหินเปลี่ยนไป เมื่อก่อนจะไปหานางเงือกต้องเดินผ่านโขดหินมากมาย ปัจจุบันมีทรายมากขึ้น นางเงือกยังคงสวยงามเช่นเดิม และที่สำคัญแขกมาเยี่ยมเยือนไม่ขาดสายเลย บ้างก็มาแบบคู่รัก บ้างก็มาเป็นครอบครัว ครูนกกับแม่เลยสังเกตไม่ห่างไม่ไกล ประกอบได้พื้นที่เหมาะกับการรับประทานอาหารกลางวันแบบง่ายๆ คือข้าวเหนียวหมูปิ้งพร้อมกับน้ำอ้อย 1 กระติก
บางครอบครัวจะถ่ายรูปกับนางเงือกทั้งแบบภาพหมู่ ภาพสองคนคือพ่อกับแม่ ภาพเฉพาะลูกๆ และภาพเดี่ยวของลูก ซึ่งค่อนข้างจะใช้เวลานานถ้าครอบครัวนั่นมีสมาชิกตัวน้อยๆ ทำให้คนอื่นที่จะใช้พื้นที่ดูจะสุขน้อยลงกับการรอคอย
บางคนเมื่อขึ้นไปถึงนางเงือกไม่รู้จักจับจะนั่งตรงไหนของนางเงือก จะใช้วิธีการวนไปรอบๆ และหาพื้นที่ให้เหมาะกับรูปร่างตนเอง บางคนก็เลือกจะยืนหลังนางเหงือกเกาะหัวเกาะแขน บางก็เลือกจะสั่งแถบช่วงขานางเงือก
ครูนกรู้สึกเห็นใจและตะหนักถึงภารกิจของนางเงือกที่จะต้องต้อนรับผู้คนที่มาเยือนอย่างต่อเนื่องด้วยสีหน้าที่มีความสุขอยู่เสมอหรือนี้จะเป็นเสน่ห์มนตราของนางเงือกประจำหาดสมิหลาตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๑๐ เป็นต้นมา และมีนิทานปรัมปราไทยเรื่องหนึ่งมีว่า ในคืนท้องฟ้างาม ณ ชายหาดสวยแห่งหนึ่ง จะมีนางเงือกขึ้นจากทะเลมานั่งหวีผมอยู่ คืนหนึ่งมีชายหนุ่มชาวประมงไปพบเข้า นางเงือกตกในหนีลงน้ำไป ทิ้งหวีทองคำไว้ ชาวประมงผู้นั้นเฝ้าแต่รอคอย แต่นางเงือกก็ไม่ปรากฏตัวให้เห็นอีกเลย เลยมีรูปปั้นนางเงือกเกิดขึ้นบริเวณหาดสมิหลา รอการมาเยือนของทุกๆคนค่ะ
ผมเคยไปเที่ยว 20 ปีที่แล้ว
ผมเพิ่งไปมาเมื่อวันที่ ๘ พ.ค. นี่เอง ไปถ่ายรูปเฉพาะนางเงือกไว้ เพราะไปคนเดียว ไม่สามารถเอาตัวไปอยู่คู่กับนางเงือกได้ คิดถึงวันเก่า ๆ ตอนเด็กที่แวะเวียนมาเยี่ยมชมนางเงือกได้บ่อย ๆ เท่าที่ใจอยากมา แต่ตอนนี้อยู่ไกลถึงเมืองหลวง ได้กลับไปสงขลาทีไร ก็จะแวะไปเยี่ยมนางเงือกทุกที ขอบคุณครูนกนะครับที่นำเอานางเงือกมาอยู่ใกล้ ๆ ผมอีกครั้ง
อยากไปถ่ายรูปกับนางเงือกบ้างจัง สวยงาม ขอบคุณมากนะคะ
เคยไปเยือนนานมาแล้วค่ะ...
ขอบคุณดอกไม้กำลังใจจากทุกๆท่านค่ะ
อาจารย์จันทวรรณ |
nobita |
หนูรี |
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ |
กานดาน้ำมันมะพร้าว |
น้องซิลเวีย |
พ.แจ่มจำรัส |
นายอานนท์ ภาคมาลี |
คุณอักขณิช |
สวัสดีค่ะ คุณนายอานนท์ ภาคมาลี
สวัสดีค่ะ น้อง | nobita |
สวัสดีค่ะ พี่กานดาน้ำมันมะพร้าว |
คุณ ศุ บุญเลี้่ยง บอกว่า นางเงือกที่สงชลา มีลักยิ้มด้วย
คริ คริ ครูนก เห็นลักยิ้มนางเงือกบ้างมั้ยค่ะ
อากาศดีมากจริงๆ ค่ะ
ยังไม่เคยไปเที่ยวสงขลาเลยค่ะ อยากไปจัง
ยามเย็นเราพากันเดินเล่น .......ไปตามชายหาด
คิดถึงจังเลยค่ะ .... สมิหลา ............เรียนหนังสือและทำงานที่นั่นหลายปีค่ะ