หัวใจออกเดิน
ความจริงจันทราในคืนเพ็ญ
ไร้หัวใจจึงเห็นเพ็ญกระจ่าง
พอดาวดับลับฟ้าตอนรุ่งราง
ฟ้าทิ้งจันทร์แขวนค้างไว้คอยใคร
คล้ายคอยคนรักมาเคียงชิด
คล้ายคอยมิ่งมิตรมาชิดใกล้
ความทรงจำจึงมีลมหายใจ
ความฝันใฝ่จึงมีจิตวิญญาณ
ใจเป็นนกบนฟ้าปลาในน้ำ
บินว่ายร่ายรำไปทุกย่าน
ใจเป็นดอกไม้ในฤดูบาน
คอยการขับขานด้วยเพลงใบ
ใจจึงพบความจริงไม่รู้จบ
ยิ่งลบยิ่งลามความฝันใฝ่
กี่ขุนเขาห้วงทะเลร่อนเร่ไป
ออกตามหาหัวใจในฝันนั้น
หมื่นแสนรากจากบ้านนานเกินกลับ
หมื่นแสนฝันนานนับเกินกลับฝัน
หมื่นแสนทางห่างหายในคืนวัน
ยิ่งดั้นด้นการค้นพบยิ่งลบเลือน
จินตนาการหว่านฝันปันความคิด
รอรุ่งอรุณของชีวิตคอยขับเคลื่อน
เดือนต่ำดาวตกนกร้องเตือน
คอยความจริงมาเยือนความเป็นไป
สิ้นทางสุดฝ้นกี่พันหมื่น
วันคืนล่วงลับเหมือนหลับใหล
งามหวังยังตามความหวังไกล
หลักชัยอยู่ที่ไหนในชีวิต
....................................................................................................................................................................
หัวใจยังคงออกเดิน
ศรัทธามั่นยังเพลิดเพลินไม่รู้หาย
การก้าวเดินของชีวิตไม่วางวาย
ความฝันคือจุดหมายที่แท้จริง
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
....................................................................................................................................................................
ขอบคุณกวีนิพนธ์ ...
ณัฐกานต์ ลิ่มสถาพร. รอคอยรุ่งอรุณ. กรุงเทพฯ : อุดมปัญญา, ๒๕๕๖.
-สวัสดีครับ
-ตามมาอ่านกลอนเพราะ ๆ ครับ
-ความฝัน..คือจุดหมายที่แท้จริง...
-ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ คุณ เพชรน้ำหนึ่ง ;)...
สวัสดีค่ะอาจารย์
บทกวีเพราะมากค่ะ
เพราะมีฝัน ชีวิตนี้ มีแรงก้าว
ผ่านร้อนหนาว อุปสรรค สักหมื่นแสน
ตราบมีฝัน แรงใจ ไม่ขาดแคลน
นำก้าวเดิน ทั่วแดน ทุกรุ่งอรุณ
ยินดีมากครับ คุณ ถาวร ;)...
ขอบคุณมากครับ kunrapee ;)...
รออรุณรุ่งไซร้ จักไปหา
ด้วยหวังว่าจะเจอ เธอสักหน
ขอพลังแห่งแสง จงนำดล
ให้โอกาสฉันยล เธอสักครา
ขอบคุณมากครับ คุณ nobita ;)...
"จินตนาการหว่านฝันปันความคิด รอรุ่งอรุณของชีวิตคอยขับเคลื่อน
เดือนต่ำดาวตกนกร้องเตือน คอยความจริงมาเยือนความเป็นไป"
ว๊าว โดนใจจัง อาจารย์เก่งหลายอย่าง "เลือกรัก" ยากนะจะบอกให้
ยากครับ อาจารย์นพลักษณ์ ๙ Sila Phu-Chaya ;)...
หลายวันผ่านไป เข้ามาครั้งใดมองหา อ. เสือ อ้อๆๆ.. เห็นล่ะว่าช่วงนี้ชอบอ่านบทกวี และชอบกลอน อาจารย์เสือมีความสุขนะคะ..
แฮะ แฮะ ผมหายไปเป็นพัก ๆ ครับ คุณครูตุ่ม krutoom ;)...
ขอบคุณมากครับ
หมื่นแสนรากจากบ้านนานเกินกลับ
หมื่นแสนฝันนานนับเกินกลับฝัน
หมื่นแสนทางห่างหายในคืนวัน
ยิ่งดั้นด้นการค้นพบยิ่งลบเลือน
...
ได้ใจจังครับสำหรับบทกวีบทนี้...
ยินดีครับ คุณ แผ่นดิน ;)...
ขอบคุณครับ ;)...