การทำงานที่ผ่านมาตั้งเป้าหมายในการทำงาน KPI ที่สูงเกินไปหรือไม่ งานที่ทำอยู่ในบางเรื่อง ทำให้เกิดความเศร้า เจ็บปวด นอนไม่เป็นเวลา แต่ก็มีอีกหลายเรื่องๆ ที่มีภาคภูมิใจที่ได้ทำงานผ่านเป้าหมายที่สูงสุดเกินความคาดหวัง ที่ได้หวังไว้ มีผลงานที่ได้รับรางวัลในระดับประเทศเป็นที่ยอมรับและชื่นชม จากหน่วยงานภายนอก ภายใน
การทำงานในช่วงหลายเดือนที่ผ่าน ทุ่มเทการทำงานทั้งใจและกาย จนเกิดปัญหาสายตาผิดปกติไปในระยะหนึ่ง จนได้รับคำแนะนำจากจักษุแพทย์ให้ลดการใช้สายตา ลดการเพ่งหน้าหน้าจอคอมพิวเตอร์
การทำงานครั้งล่าสุดในภาคสนาม ที่พักผ่อนไม่เพียงพอ จนป่วยจากการรับเชื้อไข้หวัดใหญ่และเชื้อไมโครพลาสมา จากคนไข้ จนต้องได้หยุดลาพักอยู่ที่บ้าน
การทำงานที่เร่งด่วน งานที่วางแผน หรือคาดการณ์ไม่ได้ว่าจะเกิดขึ้น ทำให้เกิดความเครียดสะสม จำได้ว่าปีที่ผ่านมา มีวันลาพักร้อน 30 วัน ที่สะสมไว้ ลาไป 4 วัน ถูกตัดไป 6 วัน เกิดความเกรงใจคนที่จะมาทำงานแทน มีข้อสังเกตว่าเมื่อลาพัก หรือไปประชุม จะเกิดเหตุทุกครั้งที่จะมีโรคระบาดที่เฝ้าระวังอยู่ ให้ได้สอบสวน มันทำให้เกิดความยุ่งยากกับคนอื่น ก็เลยตัดสินใจไม่ลาพักผ่อน หรือไปเรียนต่อที่จะต้องเรียนในวันหยุดเสาร์ อาทิตย์
การทำงานไปเรื่อย ๆ วันหยุดก็ไปทำงานถ้าไม่ได้ไปไหน หรือเป็นวันพิเศษสำหรับครอบครัว เพราะว่าการทำงานวันหยุดจะทำให้มีสมาธิที่ดีในการนั่งทำงาน ดูข้อมูลประวัติการรักษาผู้ป่วยโรคติดต่อที่จะต้องเฝ้าระวัง และบันทึกรายงานในโปรแกรม ส่งออกข้อมูลได้อย่างถูกต้อง
มีคำหนึ่งที่ถูกเปรียบเทียบและได้รับการตักเตือนให้ปรับปรุงการทำงาน อย่าทำงานเหมือนวนในอ่าง ซึ่งคำที่ตักเตือนมานั้น เป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ สะท้อนการทำงาน สะท้อนผลงานที่เกิดขึ้น สะท้อนวิถีชีวิตประจำวันที่ปฏิบัติตัว ต้องกราบขอบพระคุณท่านมาก ๆ ที่ใด้สะท้อนการทำงาน พร้อมทั้งแนะนำให้ปรับปรุงแก้ไขการทำงานให้ดีขึ้น
จากคำแนะนำและตักเตือนการทำงานที่ได้รับ ทำให้หาโอกาส ที่จะทบทวน วิเคราะห์ตัวเอง วิเคราะห์ระบบงาน วิเคราะห์ประเมินศักยภาพที่มีอยู่ทำให้ได้เห็นข้อบกพร่องที่เกิดขึ้น และควรที่จะปรับปรุงแก้ไข
เมื่อมาวิเคราะห์ดูแล้วว่ามีจุดอ่อนอย่างไร คือ
1)ทำงานไม่ได้กำหนอกรอบระยเวลาที่แล้วเสร็จ
2)ไม่ได้สรุปรายงานควบคืบหน้าการทำงานทุกวัน
3) ไม่ได้รายงานให้ผู้เกี่ยวข้องได้รับทราบ
4) ตัดสินใจรับทำงานไปก่อน ดำเนินการล่วงหน้าไปก่อนบางส่วนแล้วในกรณีที่เร่งด่วน ก่อนที่ขออนุญาตหรือปรึกษาหัวหน้า ไม่ได้วางแผนประชุมในการทำงาน การแบ่งงานความรับผิดชอบให้คนหรือหน่วยงานที่ที่เกี่ยวข้องอย่างเป็นทางการ ให้เจ้านายได้รับทราบ ทำให้ไม่มีใครรู้ว่าทำอะไร ใครมีหน้าที่ที่จะต้องรับผิดชอบ
5) ไม่ได้ประชาสัมพันธ์การทำงาน ลงข่าว เป็นระยะ ๆ ไม่ได้ชูประเด็น นำเสนอในการทำงานให้ทันต่อเหตุการณ์
6) ทำงานเหนื่อยเกินไป รับงานมาทุกอย่างที่มอบหมายให้ ปฏิเสธงานไม่เป็น
เมื่อพิจารณาแล้วคงจะจริงตามที่ถูกตักเตือน ในการทำงานเพราะว่าไม่ได้สรุปและรายงานเป็นระยะ ๆ
การเปลี่ยนแปลงตนเองที่จะต้องพัฒนา ปรับปรุงแก้ไข ให้ดีขึ้น
1. ด้านความรู้ ความรู้ความสามารถ ด้านศักยภาพ การปฏิบัติงานที่เป็นหน้าที่โดนเฉพาะ คิดว่ายังไม่เก่งพอ ยังขาดทักษะอีกหลายอย่าง เช่น ทักษะในการบริหารจัดการ ทักษะการทำงาน ทักษะในการประสานงาน ถึงแม้ว่าจะได้รับการอบรมเพิ่มพูนทักษะในงานที่จะต้องรับผิดชอบ ที่ผู้รับผิดชอบงานจะต้องได้รับการอบรมก่อนการปฏิบัติงาน การทำงาน คนเราต้องเรียนรู้ตลอดเวลา การเรียนที่ไม่สิ้นสุด
2. ด้านความรู้ความสามรถ การบริหารจัดการด้่านสาธารณสุข การบริหารคน การบริหาร บริหารเวลา ควรจะได้รับและการอบรมเพิ่มพูนทักษะ ควรจะได้รับการสอนงาน เพิ่มเติมอีกมาก
3. ด้านอัตรากำลังที่มีข้อจำกัด ทำให้สามารถทำงานได้ในระดับหนึ่ งและได้แก้ไขปัญหาโดยการขอความร่วมมือพัฒนาเครือข่ายเฝ้าระวังโรคในหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และกำลังได้รับการพิจารณาอัตรากำลัง
4. ภาระงานเฝ้าระวังโรคติดต่อทางระบาดวิทยาและภัยสุขภาพ สุขาภิบาลอาหารและสิ่งแวดล้อม เป็นงานที่จะต้องทำทุกวัน ระบบงานจะวนเวียนอยู่ในเรื่องเดิมที่ยังไม่แล้วเสร็จก็จะมีเรื่องใหม่ให้ทำอีก งานก็จะเข้ามาเรื่อย ๆ งานเก่า งานใหม่ ต้องทำควบคู่กันไป
หลายเรื่องชีวิตของผมเหมือนพี่ครับ...
โชคดีที่ไม่ได้ติดโรคจากคนไข้เหมือนพี่...แต่อนาคตยังไม่แน่...
นอกจากครอบครัว...ที่มีเวลาหลังเลิกงานที่น้อยนิด
ครอบครัวและผม...หาเวลาอ่านหนังสือที่สนใจ...ร้องเพลง...ฟังเพลง...ทำอาหาร...หาอาหารอร่อยๆ
และมองดูลูกชายเล่นเปียโน...รู้สึกว่า...หายเหนื่อยและหายเครียดจากงานและสิ่งแวดล้อม
และที่สำคัญของผม...คือ ไปหาหลวงปู่ และแม่ครับ...คุยเพลิน...สบายๆ....ได้มุมมองที่แสนสวย
ก่อนนอน...ครุ่นคิด...และสนทนากับตนเอง....และ "วางลง"
เมื่อท้อ...ผมมองว่า...เมื่อหาทางออกไม่เจอ...
ผมย้อนคลำหาทางที่ผมเข้ามาครับ
เราทำอะไรเพื่อใคร...ทำสิ่งนั้นทำไม..
แล้วผมก็จะรู้ว่า...ผมต้องเดินทางไปด้วยความรักจริงๆ ครับ
เป็นกำลังใจให้พี่เสมอครับ...
ขอบคุณคะคุณทิมดาบ กำลใจซี่งกันและกันคะ
คนสาธารณสุข เดี๋ยวนี้ ส่วนใหญ่ มีแต่ความทุกข์เพราะตัวชี้วัด มันไล่ล่าเรา
เราทำงานหนัก แต่สุขภาวะของประชาชนก็ไม่ได้ดีขึ้นมากนัก
คงต้องมีการทบทวน แล้วหล่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ เราเป็นผู้ที่ผ่านการปฏิบัติมามาก ย่อมต้องได้รับการทดสอบมากเป็นธรรมดา เราแข็งแรงเพื่อที่จะเป็นที่พึ่งให้กับผู้ที่อ่อนแอมากกว่า นี่คงเป็นหน้าที่ที่ไม่มีใครทำได้ดีไปกว่าผู้ใส่เครื่องแบบสีขาวค่ะ
แวะมาส่งข่าวด้วยค่ะพี่ ตาม link นี้นะคะ http://www.gotoknow.org/posts/532394
ถูกต้องแล้วคะ ตัวชี้วัด ที่จะต้องทำต้องส่ง รายงานผลงานตามตัวชี้วัด ซึ่งกว่าแต่ละตัวที่จะได้มามันยากและต้องใช้เวลาในการทำงานนั้นให้ได้ตัวชี้วัดที่จะต้องได้ตามเป้าหมาย ถ้าไม่ผ่านเกณฑ์ประเมิน ก็มีผลกับเงินเดือนที่ขึ้นตามเปร์เซ็นต์ ซึ่งน้อยมาก จนหลายคนท้อ และตอนนี้มีเพื่อนลาออกไปหลายคนแล้วคะ
ขอบคุณกำลังใจจากอาจารย์ศิลา คะ
***งานและหน้าที่ประสบการณ์ที่สั่งสมมา เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ถูกต่อว่าไม่ถ่ายทอดให้คนอื่นให้รู้ด้วย
*** หวงงาน ไม่แบ่งงานให้คนอื่นทำ ทำอยู่คนเดียว เรื่องบางเรื่องก็อยากแบ่งงานให้คนอื่นทำมาก ๆ เหมือนกัน แต่พอจะขอความฃ่วยเหลือ จะได้ยินล่วงหน้าเสมอว่าเฉพาะงานที่เขาทำอยู่แล้วก็มากพอ เอาตัวยังไม่รอด แล้วไก่จะกล้าไปขอร้องและให้ช่วยทำงานได้ไหม
****งานบางอย่างถ้ามอบหมายให้ลูกน้องทำ ก็จะต้องกำกับ ติดตาม ลูกน้องต้องฝึกและเรียนรู้อีกมาก ซึ่งไก่ก็พยายามถ่ายทอดให้น้องๆ แต่น้องก็ต้องใช้เวลา และเจ้าตัวต้องอ่านเพิ่มเติม ลงมือปฏิบัติ ซึ่งจะเป็นเทคนิคเฉพาะ และงานในวิชาชีพพยาบาล ก็จะเป็นพยาบาลทำได้เท่านั้น ให้ลูกน้องทำแทนไม่ได้ เช่นฉีดยา ให้วัคซีน น้องจะทำแทนได้ในเรื่องของการประสานงาน เอกสาร ธุรการ
ที่สำคัญในระยะนั้น ไก่มีปัญหาส่วนตัว ที่เป็นส่วนตัวจริง ๆคะ ที่ไก่ที่ผูกปมไว้ ไก่พยายามที่จะแก้ปมเรื่องที่ผูกไว้ แต่ไก่ก็ยังไม่สามารถแก้ไขได้ บางเรื่องไก่จะคิดไปเอง ล่วงหน้า และจะคิดวนเวียนอยู๋จนกว่าจะได้คำตอบ จะจึงหยุดคิดเรื่องนั้น มันเลยทำให้เกิดความทุกข์ มาก ๆ และส่งผลทำให้งานไม่บรรลุเป้าหมาย
ตอนนี้ไก่ ขอแจ้งข่าวว่า ปมปัญหาที่ผูกไว้ เริ่มจะคลี่คลายแล้วยคะ งานเริ่มจะเข้าที่ และได้รับการสอนงานมากขึ้น ขอบคุณหัวหน้าที่สอนงานให้ ขอบคุณทีมที่ทำงานร่วมกัน ขอบคุณลูกน้องที่ให้กำลงใจ ขอบคุณเพืื่อน ๆ และทุกคนที่ให้กำลังใจ ช่วยเหลือ แบ่งปัน ให้ข้อคิดเห็น