นิสิตจิตอาสาโรงเรียนบ้านรางมูก(3)
ผู้เขียนขอเขียนต่อจากบันทึกนี้นะครับ เนื่องจากทุกวันศุกร์ผู้เขียนจะต้องไปช่วยโรงเรียนบ้านรางมูกสอนภาษาอังกฤษพร้อมนิสิตของมหาวิทยาลัย เนื่องจากโรงเรียนนี้ขาดครูภาษาอังกฤษมีครูเพียงสองท่าน เลยทำหนังสือขอให้อาจารย์ที่มหาวิทยาลัยมาช่วยสอนภาษาอังกฤษ
ผู้เขียนก่อนไปโรงเรียนได้ของไปฝากนักเรียนอนุบาลท่านอาจารย์พิมพร ศรีรุ่งเรือง จากโครงการจัดตั้งศิลปศาสตร์ สุพรรณบุรี ได้ฝากของเล่นไปให้นักเรียนอนุบาล
ครูของชั้นอนุบาลได้รับของฝากแล้ว ครั้งนี้ไปมีวศิน นนท์และน้ำตาล
น้ำตาลรักเด็ก ...
ผู้เขียนแวะไปบ้านลุงเบี้ยว เพื่อเอาของไปฝากคือเมล็ดพันธุ์ผัก เพื่อให้ลุงเบี้ยวปลูกให้นักเรียนดู นอกจากนี้ยังเอาเมล็ดถั่วพู ฟักเขียว และถั่วงูไปฝากน้าภารโรงด้วย
ตอนคุยกับลุงเบี้ยว คุยกันถึงเรื่องการปลูกผักและเรื่องการจัดสภาพแวดล้อมในโรงเรียน
ผู้เขียนเข้าสอนกับนิสิต วันนี้เตรียมเกม การหาคำศัพท์และเขียนคำศัพท์ช่องว่างแบบ scrabble ผู้เขียนคิดว่านิสิตทำได้เลยต่อด้วยกิจกรรม running dictation โดยให้นักเรียนวิ่งไปดูข้อมูลแล้วมาบอกเพื่อนเขียน
กลุ่มที่เขียนได้มากที่สุดและผู้ต้องมากที่สุดเป็นผู้ชนะ ผู้เขียนให้นักเรียนช่วยกันแปลเรื่องที่อ่านจาก running dictation แล้วช่วยกันสรุปเนื้อเรื่อง
ต่อไปเป็นเกมการฝึกพูดคำศัพท์ เมื่อนับเลขวนไปถึงนักเรียนคนไหนที่ลงท้ายด้วยเลข 3 และ 6 จะต้องบอกคำศัพท์ 1 คำเป็นภาษาอังกฤษ
ผู้เขียนสังเกตว่าถ้าจะสอนนักเรียนต้องดูว่านักเรียนสนใจเรื่องใด นอกจากนี้ต้องส่งเสริมให้นักเรียนเรียนรู้อย่างมีความสุขและพยายามกระตุ้นให้นักเรียนมีแรงจูงใจในการเรียนให้มากที่สุด ต้องให้นักเรียนเห็นถึงประโยชน์ของการเรียนและนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ การสอนภาษาอังกฤษเป็นวิชาทักษะต้องให้นักเรียนฝึกพูด อ่านเขียนและฟังบ่อยๆ
ถ้าเป็นผู้อ่านเอง ชอบการเรียนภาษาอังกฤษแบบไหนครับ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน…
<p></p><p></p>
ความเห็น (19)
กิจกรรมเยี่ยมมากค่ะ .....เด็กๆ มีความสุขจริงๆ นะคะ ....KPI ดูจาก รอยยิ้ม และแววตาของเด็กๆ นะคะ ... ขอบคุณมากค่ะ
ผู้เรียนจากกิจกรรมดีๆเช่นนี้..เป็น edutainment..ที่ win-win ค่ะ..
ตามลุงเบี้ยวมาครับ....ผมชอบรอยยิ้มคุณลุงมากครับ...
ชอบเรียนแบบที่อาจารย์สอนคะ ให้ได้คิด ได้แสดงออก ก่อนอื่นต้องมองว่าภาษาอังกฤษไม่ใช่ยาขม แต่เป็นความสุขที่สัมผัสได้คะ :)
รอยยิ้มเด็กๆ....รอยยิ้มลุงเบี้ยว ดูมีความสุขกันทุกคนเลยนะคะ ^_^
เหลือแต่รอยยิ้มของคนเขียนแล้วล่ะค่ะที่ยังไม่มีภาพมาโชว์ 555
ขอบคุณพี่เปิ้นมากครับ เด็กๆชอบการเรียนปนเล่นครับ
ขอบคุณพี่เปิ้นมากครับ เด็กๆชอบการเรียนรู้แบบปนเล่น
ต้องไม่อยู่กับที่นักเรียนจะชอบมากๆครับ
ขอบคุณพี่ใหญ่มากครับ เป็น edutainment จริงๆครับ แล้วค่อยแทรกการเรียนรู้แบบไม่รู้ตัวครับ
ขอบคุณคุณทิมดาบรอยยิ้มลุงเบี้ยวคล้ายๆปู่สอนไหมครับ
ขอบคุณคุณหมอ ป ได้คิดได้แสดงออก ค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆ แต่ต้องสม่ำเสมอๆครับ
ขอบคุณน้องดาว แหมๆมาแซว คนทำกิจกรรมก็มีความสุขครับ ถึงแม้นว่าจะไอมากไปหน่อย 555
ใครๆก็ไปกันหมดแล้ว
อาจารย์ไม่เอาหนูไปสอนเด็กบ้างหรือคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์น้องขจิตชอบการเรียนรู้แบบนี้มากค่ะ ได้เรียนปนเล่นและออกท่าทางเป็นสิ่งที่จดจำได้ดีค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันในสิ่งดีๆค่ะ
การเรียนรู้แบบนี้สร้างความสุขให้ทั้งผู้สอนและผู้เรียนนะคะ ดีจังเลย
จากภาพเห็นนักเรียนมีความสุขครับ
ชอบๆๆ อาจารย์ มีวีดีโอให้ชมบ้างไหมคะ?
กำลังหาวิธีการเรียนการสอน ที่สอดแทรกสาระแบบ...
มีความสุขทั้งผู้สอนและผู้เรียนหนะค่ะ
อาจารย์ไอ... เคยลองเคี้ยวๆอมๆเมล็ดมะรุมดูไหมคะ?
กำราบไวรัส ชะงัดนักแล แหม...ตอนไอ มะรุมบนต้นยังไม่แก่
ตอนนี้ เก็บเป็นกระบุงเลย อาจารย์สนใจไหมคะ มีเมล็ดพันธุ์ดาวกระจายสีชมพูด้วยค่ะ
มีอีกชื่อหนึ่ง คือ ผักสร้อยม่วง อุดมด้วยสารต้านมะเร็ง
แฮ่ๆ ไม่อยากบอก ว่าอยากแลกกับเมล็ดถั่วพูนะค่ะ
ถั่วแปบ ฝักน้อยๆมีแล้ว สวนใกล้ๆงามมากๆ
ขอบคุณมากนะคะ บันทึกสำหรับการเรียนรู้
ความสุข ...
เปล่งประกายชัดแจ้งในบันทึกนี้
ดีใจกับเด็กๆ ที่มีความสุขกับการเรียนรู้
เยี่ยมเลยครับ
ขอบคุณแทนเด็กๆ ครับ
- มาติด มาตาม เป็นตอนๆ และตอนต่อไป