10 วัน...กับชีวิตที่หายไปกับความรัก


"....นับตั้งแต่วันที่ 28 มกราคม 2556 ...

ชีวิต และโมงยามเวลาหนึ่ง...ของผมก็วนเวียนกับบ้านหลังนี้..."




"...บ้านเล็กๆ...ที่ไม่น่าเข้าไปเลย....ต้องคอยหลีกหนามใบไม้ไผ่...มะขามเทศ...พุทธา

แม้ยามหนาว...ที่เข้าไปในบ้านกลับร้อนยิ่งนัก

หลังคาสังกะสี...หน้าบานที่ปิดตาย...ทำให้ร้อนและอบอ้าวยิ่งนัก...."




"....แต่มีชีวิตหนึ่ง...ที่รอคอยผมและพวกเราชาวอนามัย..."




"....เป็นหน้าที่ของผมหรือเปล่า...จริงแล้วเป็นหน้าที่ของผม

แต่ก็ไม่จำเป็นที่ผมต้องทุ่มเท...

แต่จริงๆ ผมไม่ได้ทุ่มเทเลย....เพราะสิ่งที่ทำ...ผมทำเพราะผมรักที่จะทำต่างหาก..."





"...คนไข้อายุ 42 ปี...เป็นชายคนเดียวในบ้าน...แยกทางกับภรรยามานานแล้ว

เดือนที่แล้ว นั่งกะบะไปทำงานรวมกับคนงานอื่นอีกหลายคน

ตกกะบะ...หัวกระแทกจังกับถนน

ตอนนี้...อยู่กับลูกสาว ชั้นปอหก....เวลาเรียนมีห้าวัน...แต่ไปเรียนสามวัน

สองวันที่เหลือ...เรียนเฉพาะภาคเช้า...ขอลาครู...มาให้นมทางสายยางให้พ่อ

แม่คนไข้ อายุเกือบแปดสิบ...เป็น "จ้ำ" หรือร่างทรงในหมู่บ้าน

เช่น ถ้ามีคนในหมู่บ้านไปทำงานที่อื่น....ไปสอบแข่งขัน...จะมาบอกให้ไปทำพิธี...

ในบ้านมีอยู่สามคน...คนไข้...ลูกสาว...แม่...

และมีพี่สาวที่อยู่อีกหนึ่งหมู่บ้าน...มาเปลี่ยนผ้าอนามัย...ให้ยา....ให้อาหารทางสายยาง..."




"พวกเราช่วยมาดูแลตอนใส่สายอาหาร....การประยุกต์การใส่สายปัสสาวะ....

ตัดผม...และการให้ที่ดีที่สุด..."คือ...กำลังใจ"...."




"มีแผลมากมายตามตัวที่เกิดขึ้นเรื่อยๆ...."




"เมื่อมาครั้งแรก...นึกว่า จะไม่ได้มาอีก

แต่เมื่อมาอีกครั้ง...ผมได้ยินเสียงในใจว่า

ต้องมาทุกๆ วัน....พร้อมกับคำอธิษฐานของผมว่า

"ขอให้ปาฎิหารย์มีจริง..."





"ไม่มีเหตุผลอะไรเลย...ที่ผมจะไม่นึกถึงคนไข้....

และที่จะทิ้งคนไข้

เพราะความสุขที่เกิดจากความรัก

แม้ไม่มีเหตุผลใดเลยที่อธิบายได้ว่า...มันเกิดขึ้นได้อย่างไร...."


หมายเลขบันทึก: 518610เขียนเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2013 05:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2013 05:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

ขอบคุณ ที่ทำตามหน้าที่ ขอบคุณที่ทำด้วยความรักความเมตตา และขอบคุณที่มีจิตสำนึกในคุณธรรมความดี

ขออธิษฐานให้เกิดปาฏิหารย์จริงๆเถิด

ปฎิบัติหน้าที่  คือปฎิบัติธรรม  เป็นการ ปรนนิบัติราชการ

รักสร้างได้ทุกสิ่ง

..เป็นกำลังใจให้ครับ

ขอบคุณหัวใจรักดวงนี้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอบคุณค่ะคุณหมอในดวงใจของปริมและอีกหลายๆ คน

 .....  "ชื่นชม"   .... การทำงาน....  "เชิงรุกในชุมชน" .... ของ.. น้องชายคนนี้มาก ค่ะ .... ทำดีมากๆๆ .... พี่เปิ้น...แนะนำเพิ่ม...เราไปให้ทำเรื่อง....ไปประสานขอควาช่วยเหลือ จาก ... "กาชาดจังหวัด หรือ พมจ. จะได้ไหม??? ค่ะ  .... เช่น ...ขอเตียงลม .... จะช่วย.... "ลดการเิกิดแผลกดทับ (BEDSORE)"  ได้มากเลยนะคะ  ...และ. ขอกำลังใจจาก ... พวกเรานะคะ...ซึ่งได้อยู่แล้วเต็มร้อย .... แค่นี้  ... แม่ของผู้ป่วย ญาติและลูกสาว ....  "คงเป็นสุขขึ้น"   นะคะ  ....  ขอบคุณบทความดีดี นี้ค่ะ

ชื่นชมและสุดยอดมากค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้และขอชื่นชมการทำงาน ขออนุโมทนาในการทำงานที่ทุ่มเททั้งกายและใจ ค่ะ

เมตตาธรรมค้ำจุนโลก อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ..

ขอบคุณด้วยความนับถือน้ำใจอย่างที่สุดค่ะ

ให้กำลังใจนะครับ ขอให้มีความสุขในการทำความดีอย่างนี้่ตลอดไป

คนไข้น่าสงสารมากครับ แต่ด้วยความรัก ความดีงาม และความช่วยเหลือจากคุณทิมดาบ ขอให้คนไข้มีสุขภาวะเร็ววัน

         คนป่วยรอคอยรับความช่วยเหลือจากทุกคน   การเข้าไปดูแลจึงเหมือนสายฝนโปรยปรายสู่ผืนดินที่แห้งแล้งค่ะ

เป็นกำลังใจให้กับการทำความดีต่อๆไปนะคะ

ขอชื่นชมกับการทำความดี เอาใจช่วยครับ

ขอชื่นชมการทำงานค่ะ ในสังคมการทำงานจะมีคนที่ทุ่มเทงานพร้อมด้วยใจรักแบบนี้อีกสักกี่คนค่ะ ส่งกำลังใจมาให้กำลังใจสำหรับคนดีด้วยค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท