บ้านนอกเข้ากรุง....ฮา.....วิธีขึ้นแทกซี่ที่สนามบินสุวรรณภูมิ
เมื่อวานนี้ (16 มกราคม 2556) ผมเดินทางด้วยเครื่องบินมากรุงเทพฯ ตามคำชวนของมูลนิธิสยามกัมมาจล เพื่อมาร่วมถอดบทเรียนการขับเคลื่อน ปศพพ. สู่โรงเรียนศรีวิชัยวิทยา ซึ่งจะจัดขึ้นในวันที่ 17 และตามคำเชิญของมูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์ ในการประชุมสรุป PLC ครูสอนดี ในวันที่ 18 และมีแผนจะ "บิน" กลับเที่ยวสุดท้าย ก่อนจะไปร่วมกิจกรรมของโรงเรียนบ้านแบก อ.เชียงยืน ในวันเสาร์ที่ 19
ผมขับรถกระบะมาจอดไว้ที่สนามบินขอนแก่น ระยะทางจากมหาสารคาม 70 กิโลเมตร หากคิดไปกลับ 140 และเบิกค่าใช้จ่ายกิโลเมตรละ 4 บาท (ผมค้นเจอข้อมูลเกี่ยวกับระเบียบการเดินทางที่นี่) ตามปกติ จะเท่ากับ 560 บาท (ผมจะเบิกจากโครงการ PLC ครูสอนดี) ประหยัดกว่าวิธีการปกติที่ใช้กันคือ ให้รถตู้มหาวิทยาลัยมาส่งที่ต้องจ่ายค่าน้ำมัน+เบี้ยเลี้ยงคนขับรวมประมาณ 1,200 บาท
ระหว่างรอเครื่องขึ้น ผมสังเกตว่า มีจำนวนผู้โดยสารเยอะมาก จำแนกได้เป็นสามสี่กลุ่มหลักๆ คือ กลุ่ม "ฝรั่งและครอบครัว" กลุ่มนักธุรกิจ กลุ่มข้าราชการและพนักงานหน่วยงานรัฐ และอื่นๆ ผมตัดสินจากการสังเกตและการฟังบนสนทนาว่า กลุ่มที่มากที่สุดคือกลุ่มข้าราชการและพนักงานของรัฐ ซึ่งส่วนใหญ่พูดถึงการประชุม ซึ่งผมคิดว่า ในยุคใหม่นี้หลายการประชุมน่าจะไม่จำเป็นต้องเดินทาง......
ผมเองจ่ายค่าตั๋วเครื่องบิน 4,665 บาท (ส่วนนี้ขอเบิกจากมูลนิธิสยามกัมมาจล).... ผมอยากรู้จริงๆ ว่า ในแต่ละวัน เดือน ปี ข้าราชการและพนักงานของรัฐ เดินทางไป "ประชุมที่ไม่จำเป็นต้องไป" กี่ครั้ง กี่คน มีใครทำวิจัยไหมหนอ....ค้นแล้วไม่พบโดยง่าย..ถึงตรงนี้รวมค่าตั๋วเครื่องบินกับค่ารถจะเท่ากับ 5,225 บาท
จากสุวรรณภูมิ ผมนั่ง "แทกซี่สาธารณะ" ซึ่งมีป้ายบอกจุดรับส่งผู้โดยสารชัดเจนที่ "ชั้น 1" ผมเดินเข้าไปต่อคิวด้านหน้าของเจ้าหน้าที่หญิงคนหนึ่งที่กำลังเขียน "แบบฟอร์ม" ที่เป็นข้อตกลงระหว่างผู้โดยสารกับแทกซี่ว่า จะไปไหน ราคาเท่าไหร่ โดยผู้โดยสารจะต้องจ่ายเพิ่มอีก 50 บาทให้กับคนขับ สิ่งเหล่านี้ผมพอรู้อยู่ก่อนแล้ว .... ด้านหลังพนักงานมีคิวของคนขับแทกซี่เข้ามารับ "แบบฟอร์ม"
พอถึงคิวผม ผมสังเกตว่า คนขับแทกซี่ผิดหวังกับที่ได้คิวตรงกับผมมาก สีหน้า ท่าทาง ไม่พอใจ .... ผมก็ได้แต่สงสัย และเก็บไว้ในใจ..... สิ่งแรกที่เขาพูดกับผมคือ "ไปทางด่วนได้ไหม" .... ผมตอบทันทีว่า " ดีครับ .....ค่าทางด่วนเท่าไหร่ครับ" " 70 บาท " ............ ผมพยามถามเพื่อสร้างบรรยายกาศ.... ได้ผลครับ..... ซักพักใหญ่ เขาถามผมตรงๆ ว่า
"ไม่ค่อยได้มาใช่ไหม" "ใช่ครับ ผมไม่ค่อยได้นั่งเครื่องบิน มันแพง" "ที่ชั้น 4 มีแทกซี่ที่ไม่ต้องจ่าย 50 บาท นะ คราวหลังถ้ามาอีก ให้ขึ้นไปชั้น 4 เลย" ..... แล้วพี่แกก็เริ่มเล่าเรื่องที่ทำให้ผมเข้าใจในความสงสัยว่าทำไมแกผิดหวังในตัวผมเหลือเกิน
- ต้องขับรถมารอคิวที่สนามบินคราวหนึ่งๆ ใช้เวลาตั้งแต่ 1 ชั่วโมง - บางที 4 ชั่วโมง
- ความหวังคือ "ฝรั่งและครอบครัว" ที่จะจ้างเหมารถพี่แกไปไกลๆ ต่างจังหวัด ไปหลายวัน คือ จะใช้รถแทกซี่มิเตอร์เป็นรถจ้างเหมา
- ไม่ยอมพูดภาษาอีสานกับผมเลย สงสัยว่าจะมาอยู่กรุงเทพฯ นาน.....จนลืมไปแล้ว
- บอกผมว่าเย็นนี้จะต้องขับรถตู้ขึ้นไปส่งคนที่เชียงใหม่ และจอดรถคันนี้ไว้ที่บ้าน (อ้าว...ถ้าฝรั่งเหมาไปต่างจังหวัดวันนี้ล่ะ?)
- บอกว่าบางวันไม่ได้อะไร ได้เพียงค่าก๊าซ
- บอกว่าค่าก๊าซเพียง 300 บาท วิ่งได้ถึง 500 กิโลเมตร
- บอกว่ามีแทกซี่หลายคน ที่ไม่มีบ้านอยู่ ใช้รถเป็นบ้าน ใช้ห้องน้ำที่สนามบิน
- บอกว่าโครงการรถคันแรกไม่ส่งผลต่อรถติดเท่าไหร่หรอก......
ความเห็น (2)
ดีน่ะท่าน หากมีการวิจัยค่าเดินทางไปประชุม
ผมคนหนึ่งเดินทางบ่อยมาก
เบิกค่าเดินทาง ค่าที่พักจาก มอ.
ดีอีกอย่างท่านม่ได้เสียเหลี่ยมเหมือนผมเสียเหลี่ยมแทกซี่
ลองดูว่าเสียเหลี่ยมอย่างไร(http://www.gotoknow.org/posts/464964)
ครับทำได้ครับ
ตอนที่แท็กซี๊ที่เขามาส่งผู้โดยสาร
แล้วเรารอเสียบ...
ระวัง รภป.ด้วยน่ะครับ เขามีป้ายเตือนอยู่ครับ