อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ : รอยเปื้อนที่ลบได้

แม้ว่าผมได้ปล่อยบทความ “อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ : รอยเปื้อนที่ลบไม่ได้”  (http://www.gotoknow.org/posts/262230)  ไปนานแล้วก็ตามแต่ห้วงคำนึงในเรื่องนี้ก็ไม่เคยจางหายไปเลย กลับให้ครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลาเมื่อได้พบเด็กที่มีปัญหาการอ่านการเขียน ซึ่งหลายคนไม่น่าจะมีปัญหาการอ่านหรือปัญหาใดๆ ในการเรียนเลยด้วยซ้ำไป  หลายคนออกจะฉลาดเฉลียวเกินวัยเสียด้วยซ้ำ
ประกอบกับเมื่อช่วงกลางเดือนธันวาคมที่ผ่านมา สพป.อุทัยธานีร่วมกับสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดอุทัยธานีได้จัดให้มีโครงการค่ายนักเรียนเพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพการเรียนการสอนในเด็กประถมศึกษา ให้อ่านออกเขียนได้ซึ่งได้เชิญคณะครูที่มีผลงานการสอนอำเภอต่างๆ ใน สพป.อุทัยธานี เขต 1 มาเป็นวิทยากรและจัดให้นักเรียนที่มีปัญหาการอ่านการเขียนได้มาทำกิจกรรมเพื่อสร้างเสริมทัศนคติในการอ่านเขียน การใช้ภาษาไทยการเรียนรู้ร่วมกัน ฯลฯ แม้ว่าจะใช้เวลาเพียง 3 วันแต่ผลลัพธ์ที่ได้ทำให้คุณครูที่พานักเรียนมาได้เห็นแล้วว่านักเรียนที่มีปัญหาสามารถฟื้นฟูความรู้สึกเชื่อมั่นในตนเองหลังจากที่ตกอยู่ในภาวะอัดอั้นอึดอัดมายาวนาน
เด็กๆ ทุกคนกระตือรือร้นที่จะอ่านเขียน อยากสัมผัสกับกิจกรรมที่ท้าทายความสามารถและทักษะต่างๆ
ในการอ่านเขียนทั้งๆ ที่เด็กหลายคนก็รู้อยู่เต็มอกว่าตัวเอง “อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้”

  สิ่งสำคัญที่คณะวิทยากรให้กับชาวค่ายนั้นมีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น
แต่มันยิ่งใหญ่เหลือเกินสำหรับเด็กตัวน้อยของเรา นั่นคือ “ความสำเร็จ”  การได้ทำงาน ทำกิจกรรมที่ตนเองสามารถทำได้ ทำให้ตนเองรู้สึกประสบกับความสำเร็จในบรรยากาศของความรัก ความเข้าใจนั้นเป็นความภาคภูมิใจที่เห็นตัวเองมีคุณค่ามีกำลังใจที่จะทำงานชิ้น ต่อไป ต่อไปและต่อไป ตราบเท่าที่ความรู้สึกสำเร็จมาหล่อเลี้ยงให้มีกำลังใจไปต่อ ความรู้สึกเช่นนี้แม้ครูหรือผู้ใหญ่ก็ต้องการ แต่สำหรับชาวค่ายของเราที่อาจไม่ได้พบกับความรู้สึกนี้เลยตลอดการมาโรงเรียนของเขาจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม มันรู้สึกบั่นทอนเสียนี่กระไร

 

  ภาพผลงานของนักเรียนชาวค่ายที่ท่านได้เห็นนี้
เป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดีว่า ความสำเร็จ นั้นมีคุณค่ามากมายเพียงใด
ขอเพียงในแต่ละวันที่พวกเขาเหล่านั้นมาโรงเรียน เขาได้มาพบพานกับความสำเร็จที่
คุณครูเป็นผู้หยิบยื่นให้ จากความสำเร็จที่ง่ายๆ ค่อยๆ
พัฒนาไปสู่ความท้าทายที่จะพบกับความสำเร็จยิ่งใหญ่ในบั้นปลาย
ไม่ว่าจะเป็นความสำเร็จในการอ่าน การเขียน ความสำเร็จในการทำงาน ทำการบ้าน ฯลฯ ผลของความสำเร็จเล็กๆ
ไปหล่อเลี้ยงความรู้สึกเชื่อมั่น ภาคภูมิใจในตนเอง เห็นคุณค่าในตนเอง เพื่อความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่สำหรับการดำรงอยู่ในสังคม
นั่นหมายถึง ความสำเร็จของคุณครูทุกคน ขอน้อมคารวะครูผู้ไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อความไม่รู้ของเด็ก
ครูผู้กล้าสอน ครูผู้เสียสละ ครูผู้ทำให้นักเรียนอ่านออก เขียนได้ ครูผู้ลบรอยเปื้อนในหัวใจทุกดวงของเด็กไทย...

ท่านสามารถติดตามกิจกรรมค่ายอ่านออกเขียนได้ ที่ http://www.facebook.com/photo.php?fbid=573108336040089&set=o.233106026701795&type=1&theater

[วิเชียร จันทร]

น่าจะจัดกิจกรรมในหลายโรงเรียน และ โรงเรียนที่สนใจพัฒนาการอ่านออก เขียนได้ เพราะมีวิทยากรดี

[นาย ศิลป์ชัย เทศนา]

กิจกรรมทั้งหลายสามารถทำได้ภายในห้องเรียนปกติเลยครับ ขออย่างเดียวคุณครูอย่ายอมแพ้เท่านั้น...

[ขจิต ฝอยทอง]

มาให้กำลังใจอาจารย์หายไปนานมากๆเลยครับ

[นาย ศิลป์ชัย เทศนา]

ขอบพระคุณอาจารย์ครับ ยังอยู่แถวนี้ ไม่ได้ไปไหนครับ

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

• น่าคิดมากกับทั้งข้อสังเกตและวิธีปฏิบัติ..
• หลายคนไม่น่าจะมีปัญหาการอ่านหรือปัญหาใดๆ ในการเรียนเลยด้วยซ้ำไป หลายคนออกจะฉลาดเฉลียวเกินวัยเสียด้วยซ้ำ..
• "ความสำเร็จๆๆ" กำลังใจชั้นดี ที่จะสร้างอะไรอีกหลายๆอย่างขึ้นมา ถึงเวลานั้น "อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้" ก็อาจไม่ใช่ปัญหาสำคัญสำหรับพวกเขาอีกต่อไปแล้ว
• ด้วยความชื่นชมครับ ท่านศน.

[นาย ศิลป์ชัย เทศนา]

ขอบพระคุณมากครับอาจารย์ธนิตย์ สำหรับเด็กๆ แล้วแม้เพียงความสำเร็จเล็กๆ ก็ยิ่งใหญ่เสมอครับ