พ่อขา ตอนที่ 2
พ่อผู้นำแห่งเทคโนโลยี
การสอนการบ้านของพ่อ นอกจากเนื้อหาทางวิชาการแล้ว พ่อยังต้องระวังไม่ให้ลูกๆง่วงสับปะหงก เพราะนั่นคือ ผมของลูกๆจะไหม้จากตะเกียงน้ำมันก๊าด และกลัวว่าลูกๆจะเสียโฉม
หลังจากนั้นพ่อจะให้ลูกๆฟังวิทยุ สมัยก่อนเราทั้งบ้านจะเงี่ยหูฟังละครคณะเกษทิพย์จากวิทยุทรานซิสเตอร์ ซึ่งจุดนี้เองเป็นจุดเปลี่ยนที่ฉันชอบบทกลอนเพราะรายการสถานีวิทยุกระจายเสียง 912 จะมีประกวดแต่งกลอนทุกวันเสาร์
ฉันจำได้ว่าเมื่อบ้านเราเริ่มมีไฟฟ้าใช้ครั้งแรก ฉันเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่4 ห้องแรกที่พ่อเปิดไฟคือ ห้องนอนของฉันซึ่งเป็นลูกสารคนโต เราทุกคนตื่นเต้นมากที่พ่อสร้างแสงสว่างอันตระการตาให้
ถัดจากนั้นไม่นาน บ้านของเราก็มีโทรทัศน์เครื่องแรกของหมู่บ้านเป็นโทรทัศน์ ขาว ดำดูได้เพียงช่องเดียวคือช่อง 11 หาดใหญ่ คนทั้งหมู่บ้านมาคอยดูโทรทัศน์ที่บ้านของเรา ตอนนี้วิทยุเริ่มฟังเฉพาะข่าวลูกทุ่งพัฒนาในตอนเช้าเท่านั้น
คนที่มาดูโทรทัศน์จะผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปตามช่วงเวลา ณ บ้านของเราที่เป็นบ้านห้องแถว ซึ่งพ่อจะหะนโทรทัศน์ออกสู่ถนน ทุกคนสามารถดูโทรทัศน์ได้ทั้งในบ้านและที่ถนนซึ่งใน พ ศ นั้นยังไม่มีรถสัจรนอกจากจักรยานและรถจักรยานยนต์ไม่กี่คัน
เด็กๆในหมู่บ้านจะมาดูในช่วงเช้าเป็นจำพวกการ์ตูน
ช่วงเย็นผู้ใหญ่จะมารอดูข่าว
ช่วงดึกจะเป็นชาวบ้านอาสาสมัครป้องกันตนเอง ที่จะเดินกันเป็นเวร เมื่อถึงเวรพ่อ แม่ก็จะทำกาแฟเลี้ยงพี่ ลุง ตา เหล่านี้ จนหมู่บ้านเราได้รับรางวัล หมู่บ้านเข้มแข็ง
การที่เราเริ่มต้นเทคโนโลยีในหมู้บ้านทำให้ฉันและน้องๆได้มีโอกาสสร้างสัมพันธภาพกับผู้มาใช้บริการดูโทรทัสน์ที่บ้าน แต่เราไม่เคยคิดจำหน่ายสินค้า พ่อจะบอกว่าให้เขาได้ดูเถอะเราจะมีพี่มีน้อง
ในวันเสาร์อาทิตย์ พ่อกับแม่ ต้องไปทำสวนยางที่บนภูเขา ครั้งหนึ่งพ่อนำลูกๆไป เราสนุกกันมากเะพราะได้เล่นน้ำในแม่น่ำที่ใกล้สวนยาง พ่อจะเลือกบรอเวณที่ปลอดภัยให้ลูกๆ เราได้เล่นน้ำใสๆไหลเย็น พ่อให้เก็บหอยเสียบในแม่น้ำ แล้วนำไปแช่กับเกลือมาทานเล่นหรือเป็นกับข้าวได้
พ่อกับแม่จะไปหาฟืนมาเป็นเชื้อเพลิง ผ่าฟืนและวางตากไว้ฉันช่วยจัดให้เป็นชั้นๆเพื่อฟืนจะได้แห่งติดไฟง่าย สมัยนั้นเราใช้ฟืนในการปรุงอาหารและต้มน้ำดื่ม
นอกจากนี้ยังมีเทคโนโลยีที่พ่อนำมาช่วยที่บ้านอีกนั่นคือ คันโยกน้ำบาดาล เนื่องจากเดิมที่บ้านเราใช้ตือหมา(ถังตักน้ำที่ทำจากเตาะหมาก)เราจะสนกกันมากที่มีน้ำพิเศษไม่ต้องตักน้ำจากบ่อ
พ่อเป็นนักสุขาภิบาลบ้านของเราจึงแตกต่างจากหลายบ้านที่เรามีส้วมใช้ที่อยู่หลังบ้านไกลจากบ่อนำ้ใช้ แม้จะเป็นส้วมซิฃึมราดน้ำ แต่เราไม่ต้องไปทุ่ง(ถ่ายอุจจสระตามทุ่งนา)เหมือนอีกหลายคนในหมู่บ้าน
พ่อยังทำรางน้ำฝน รองน้ำฝนลงตุ่มตรามังกร โดนรองน้ำจากหลังคาไว้สำหรับต้มดิ่มและใช้ วักผ้าขาว คือ เสื้อนักเรียนของลูกๆ
ความเห็น (2)
เป็นคุณพ่อที่ยอดเยี่ยมมากลยครับ
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณอาจารย์ขจิตและGotoKnow ที่ได้เล่าเรื่องพ่อให้ผู้สนใจทราบค่ะ