โลกสวยด้วยมือเรา ตอน... เลี้ยงน้อง (๑)
ย่่างเข้าหน้าหนาวแล้ว...
ฝนลา ฟ้าใส ...
วิถีความเป็นไปของชาวบ้านทุ่งบ้านนา มีร้อนมีหนาวเป็นธรรมดา :)))
ภาพที่ติดตาตรึงใจ ทั้งยามสายยามเย็น เห็นจะเป็นภาพชุดการดูแลกันของหนูน้อยในหมู่บ้าน
ที่ยังคงสดใส มีชีวิตชีวา เป็นกำลังใจให้ผู้แก่ผู้เฒ่า ผู้อายุยาวเช่นเราๆท่านๆได้ชื่นชมความเติบโตทุกๆวันเวลา :)
เช้าวันอาทิตย์ที่ ๒ ธันวาคมนี้ คุณยายสุนัย พาเด็กชายตะมิก มาเที่ยวรับไวตามินจากพระอาทิตย์ตามเคย
คุณย่าพิน กำลังกวาดถนนคอนกรีด(ไม่)ปลอดฝุ่นข้างหนองน้ำประจำหมู่บ้านเรา
เด็กชายเฟิร์ต มองเห็นน้องแต่ไกล รีบวิ่งผ่านคุณแม่พี่คม มาหาน้องทั้งไม้กวาดอยู่ในมือ
เดินอาดๆมาหาน้องตามที่หัวใจเรียกร้อง... อยากกอดอยากโอบอยากอุ้มนักหนา
ตะมิกน้องรักหันไปทักพี่ยา :)
พี่วางไม้กวาดก่อนนะ อะ...ชื่นใจกันหน่อย จุ๊บๆนี่แน่ะ :)
จะพาน้องพี่ไปชมนกชมไม้ โอววว... พวงมาลัยวอลโว่ สูงจัง ;)
ไม่เป็นไร สูงต่ำ พี่ปรับได้ ฮ่า... ว่าแต่...ข้างหน้า..สูงจังพี่ อิอิ
ก่อนเดินหน้า ต้องขยับตั้งหลักนิด คิดก่อนสตาร์ท :)
ตะมิกแอบคิด ป้า... อย่าวางตาเชียวนะ ผมขอรักษาใบหน้าไว้พบพ่อวันที่ ๕ ธันวานี้หล่อๆเลย :)
ตะมิกน้องพี่ พร้อมไม่พร้อม!
โอ... พะร้อมมม...พ้มจะลงข้างไหนก่อนป้า จะเป็นท่าไหมนะ หุหุ
ไปหละนะ... โอ้...ชีวิต อยู่ในกำมือพี่เฟิร์ตจริงๆแล้วเรา :)
เดี๋ยวๆ ถอยตั้งหลักใหม่ก็ได้ น้อง...เตรียมตัวเตรียมใจนะ
พ่อแก้ว แม่แก้ว...ทาง... ข้างหน้าชันนะ...หน้าพ้มมม :)
ป้า... วางใจได้ ไม่ต้องห่วง
โฮยย...ชีวิต ! พ้มมม วางไม่ลงอะพี่
ไปหละนะ บึ๊นๆ บึ๊นนน ...
โอ...ชีวิตน้อง... ต้องปลงจริงแล้วว เจ็บเป็นเจ็บ
(ตะมิก เป็นไข้ทั้งคืน หายใจลำบาก เช้านี้ ยิ้มไม่ออกเลย)
เย่ เย่ ตัวช่วยมาแว้ววว พี่คม...ดูแลผมด้วย
ก่อนจะเดินหน้า มาฝึกขับท่า ปลอดภัยไว้ก่อน ๕๕๕ ไปเลย
ยาวเล้ยยย ลูกพี่ ;))
อะ...เลี้ยวนะเลี้ยวซ้ายยย...
ลองขับท่า ปลอดภัยไว้ก่อนนี่หละ อะ...จับพวงมาลัยมั่นๆมือไว้ เลี้ยวซ้ายย น่านน
ฮ้าววว... พ้มง่วงแล้วค้าบบบพี่ๆ ปล่อยผมเถอะ ;)
ขอลา ทุกท่านเพียงเท่านี้ คร้าบบ
Happy Ba Happy (Big) Family
ภาพสุขยามฟ้าใส... แก้วมังกรน้อย ฝีมือเด็กๆกำลังแตกกิ่ง
จาก...วิถีชีวิต อันแสนอบอุ่น เรียบง่าย งดงาม ในความรู้สึกเสมอ
ความเห็น (8)
สวัสดีค่ะคุณ tawandin
ฟ้าใส จริงๆ ยังกะปุยนุ่นเลยค่ะ ข้าวก็เกี่ยวหมดแล้วใช่ไหม๊ค่ะ เป็นวิถีที่ได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ต่อเติมพลังชีวิต ชอบค่ะกับบทส่งท้าย "วิถีชีวิต อันแสนอบอุ่น เรียบง่าย งดงาม"
สุขเอื้อเฟื้อ ช่วยกันพี่น้อง
ความสุขหาได้ใกล้ตัวจริงๆค่ะคุณ tawandin
สวัสดีค่ะคุณครูขวัญ 
kwancha
หมูเมฆ ตะวันและท้องฟ้าหน้าหนาว ฝ่าหมอก น้ำค้างยามเช้าได้ ก็แลดูใสยาวทั้งวันเลยค่ะ
แถวบ้าน เกี่ยวข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะครู
ครูพูดถึง พลังชีวิต อดซึ้งจิตซึ้งใจไม่ได้กับภาพงามยามเช้านี้ค่ะ
เด็กชายเฟิร์ตเป็นไข้หวัดบ่อย มาที่บ้านทีไร ต้องตรงไปที่ต้นมะเฟืองหวานหน้าบ้าน
ยังถ่ายทำคลิปไม่เป็นค่ะ อยากเก็บอิริยาบทที่น้องกัดลูกมะเฟืองดูดน้ำอย่างชำนาญหนะค่ะ
ตรงขอบๆ และที่ถูกกัดรุ่งริ่งแล้ว เค้าจะกัดทิ้ง กัดทิ้งไป แล้วก็กัดเนื้อในกินต่ออย่างเอร็ดอร่อย
นึกถึงน้องนกและน้องกระรอก ที่คุณปริมเก็บภาพมาให้ชมตอนที่กำลังกัด กำลังแทะผลไม้อย่างมืออาชีพหนะค่ะ :))
ว่าแล้ว ขอดึงภาพมาให้ชมเลยค่ะ (แป่ว...เมนูแสดงความเห็น ขึ้นได้ทีละภาพเองค่ะ)
ขอบคุณมากนะคะ
เรียนท่าน
วอญ่่าค่ะ
สุขเอื้อเฟื้อ ช่วยกัน
เก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ คือเด็กที่พ่อแม่ต้องเข้าเมือง
จึงเหลือผู้อายุยาว กับเด็กโต ช่วยกันดูแลค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ
(ผลไม้ ที่ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ชอบใจกันนักตอนนี้
คือมะเฟืองหวานหน้าบ้านค่ะ หนูน้อยคนนี้ กินได้ทุกวัน เมื่อเช้าสองลูก )
สวัสดีค่ะคุณรพี
kunrapee
ความสุขใกล้ตัวเช้านี้...วิตามินซีสดๆแซ่บๆค่ะ
มะเฟืองหวานหน้าบ้านคุณป้าสามลูก คุณหลานสองลูกแน่ะ :)
ขอบคุณมากค่ะ
เด็กๆ น่ารักจังเลยครับ
