ภารกิจยายไอดิน ตามคำขวัญฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้

เมื่อเกษียณอายุราชการและไปใช้ชีวิตที่ฟาร์ม นอกจากจะต้องรับผิดชอบงานบ้านแทบทุกอย่างแล้ว ยายไอดินยังมีภารกิจ (Functions) ตาม "คำขวัญฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" ๓ ภารกิจหลักๆ ได้แก่ ภารกิจตามคำขวัญที่ ๓ "เสริมปัญญาแหล่งเรียนรู้" ภารกิจตามคำขวัญที่ ๔ "เชิดชูความเป็นไทย" และ ภารกิจตามคำขวัญที่ ๕ "ธำรงไว้สิ่งแวดล้อม" (สำหรับภารกิจตามคำขวัญที่ ๑ - ๒ "เพิ่มรายได้ให้ชุมชน - อุทิศตนเพื่อประชา" นั้น จะเป็นงานของพ่อใหญ่สอเป็นหลัก 

ด้วยความที่เป็นคนชอบทำงาน "แบบบูรณาการ : Integration" ยายไอดินจึงบูรณาการภารกิจทั้ง ๓ เข้าด้วยกัน โดยใช้กิจกรรมตามโครงการ "ปลูกและเป็นแหล่งเรียนรู้ไม้ประจำชาติไทย/ประจำจังหวัดต่างๆ ของไทย" ซึ่งปลูกและดูแลโดยระบบเกษตรอินทรีย์เพื่อรักษาสิ่งแวดล้อม 

สถานที่ สำหรับปลูกไม้ประจำชาติ/ประจำจังหวัด เริ่มจากด้านหน้าฟาร์มตามแนวรั้วที่มีตวามยาว ๘๐ เมตร ดังตัวอย่างบางชนิดในภาพล่าง

ที่ปลูกต่อมา คือ ตามรายทางเข้าฟาร์มด้านซ้าย (ด้านขวาเป็นสวนแก้วมังกร) ดังตัวอย่างในภาพล่าง

รอบๆ บริเวณบ้าน ก็เป็นแหล่งปลูกเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลีลาวดีสีและสายพันธุ์ต่างๆ สายพันธุ์ที่นำมาปลูกล่าสุด สีม่วงโอโรส (ดังภาพล่างขวา) เพิ่งปลูกเมื่อวันที่ ๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

สำหรับระเบียงบ้าน ใช้สำหรับปลูกไม้ประจำจังหวัดที่เป็นไม้น้ำ คือ ดอกบัวหลวง หรือ สัตตบงกช ซึ่งเป็นดอกไม้ประจำจังหวัดอุบลราชธานี และอีกหลายจังหวัด 

นอกจากไม้ประจำจังหวัดแล้ว ยายไอดินยังเสาะหาและนำไม้จากต่างถิ่นและไม้หายากไปปลูกรอบๆ บ้าน เพื่อให้เป็นที่อยู่อาศัย และที่ให้อาหารแก่สัตว์ตามธรรมชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นกชนิดต่างๆ ภาพล่างซ้ายเป็นภาพที่ถ่ายจากมุมองด้านเรือนไทยไปยังด้านหลังฟาร์ม ส่วนภาพขวาถ่ายจากมุมมองด้านหลังไปยังด้านหน้าฟาร์ม 

"ต้นไหมจุรี" ปลูกข้างบ้านด้านทิศตะวันตก ยายไอดินซื้อจากสำนักวิจัยปากช่อง ม.เกษตรศาสตร์ ปี ๒๕๔๘ มีอยู่ต้นเดียวปลูกในถุงดำ ความสูงประมาณ ๔๐ ซม. ราคา ๑๐๐ บาท หน้าฝนจะมีทั้งใบและดอก แต่หน้าแล้งใบจะร่วงเหลือแต่ดอก ตอนเช้าๆ จะมีนกตัวเล็กๆ ปีกสีน้ำตาล ขนส่วนท้องสีเหลืองนวลบินมาเกาะประจำ

ด้านหน้าบ้าน จะปลูกไม้จากต่างถิ่น เริ่มจาก "รักแรกพบ" ที่ปลูกด้านซ้ายใกล้เรือนไทย ส่วน "สราญรมย์" "มะม่วงหาว" และ "หมวกจีน" ปลูกด้านขวา ทั้ง 3 ชนิดปลูกใกล้ชิดกัน

"รักแรกพบ" ดอกสีส้ม เป็นต้นแรกที่ยายไอดินซื้อไปปลูก โดยซื้อที่ตลาดนัดต้นไม้ในจังหวัดอุบลฯ ปลูกในกระถางความสูงประมาณ ๑ ฟุต ราคา ๒๕๐ บาท ต้นที่สอง-สาม ดอกสีชมพู ลูกชายซื้อให้จากสวนในกรุงเทพฯ ถูกทิ้งไว้นานจนแกร็น ความสูงประมาณ ๒ ฟุตไม่มีดอกต้นละ ๑๕๐ บาท ต้นที่สี่ดอกสีเหลือง ยายไอดินซื้อจากงานเกษตรฯ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี นครราชสีมา ความสูงประมาณ ๑ ฟุต ไม่มีดอกต้นสมบูรณ์ดี ราคา ๑๖๐ บาท (อยากได้ดอกสีแดงไปปลูกอีกสักต้น แต่ยังหาไม่ได้ เคยอ่านพบมีคนบ่นว่า ปลูกในกระถาง ๓ ปีไม่ออกดอก แต่ยายไอดินย้ายจากกระถางปลูกลงดิน ไม่นานก็ออกดอก)

"สราญรมย์" ยายไอดินซื้อจากสวนในอุบลฯ ปลูกในกระถางมีดอกแล้ว ความสูงประมาณ ๘๐ ซม. ราคา ๒๕๐ บาท คนขายบอกว่า เป็นไม้หายากมีอยู่ต้นเดียว ก็อาจจะจริง เพราะหลังจากซื้อมาแล้ว ก็ยังไม่เห็นขายที่ไหนอีก ในอุบลฯ ก็ไม่เห็นที่ไหนปลูก ไปพบต้นหนึ่งที่หน้าวัดในจังหวัดนครพนม เมื่อต้นเดือนกันยายนที่ผ่านมา สราญรมย์เป็นไม้ใกล้บ้านอีกต้นหนึ่งที่มีนกบินมาดูดน้ำหวาน ปัญหาคือ ต้นจะมีหนามแหลมงองุ้ม เกี่ยวแล้วดึงออกยากมาก ยายไอดินต้องคอยตัดกิ่งอยู่เรื่อยๆ เพราะพอดอกร่วงแล้วต้องตัดกิ่ง แล้วพอเขางอกกิ่งใหม่ก็จะออกดอกให้ชื่นชมทุกกิ่ง

 

"มะม่วงหาว" ต้นนี้ ยายไอดินซื้อจากตลาดนัดต้นไม้สวนจตุจักร ปลูกในกระถาง ความสูงประมาณ ๘๐ ซม. ยังไม่ออกผล ราคา ๘๐ บาท ตอนหลังออกผลดกทุกปี ใครเห็นใครก็ชอบ แต่ยายไอดินมีศัตรูหัวใจคือพ่อใหญ่สอ ที่วันดีคืนดีแกก็จะแอบตัดแต่งกิ่งให้เป็นทรงพุ่ม โดยไม่สนใจว่าเขากำลังออกผลดกเต็มต้น (ตัดตอนยายไอดินอยู่ในเมือง) พอยายไอดินไปพบหลักฐานที่ยังไม่นำไปทิ้ง ก็ทนไม่ได้ เลยเก็บลูกอ่อนที่ถูกตัดทิ้งใส่เรือไม้ถ่ายรูปไว้ดู (ลูกมะม่วงหาวเป็นสมุนไพรที่กินแก้โรคได้หลายอย่าง แต่เราไม่เคยกิน ปลูกไว้ดูอย่างเดียว) ตอนที่ยายไอดินไปเดินซื้อพันธุ์ไม้ ในงานเกษตรอีสานใต้ที่ม.อุบลราชธานี เมื่อวันที่ ๓ พฤศจิกายน ที่ผ่านมา เห็นมีวางขายอยู่หนึ่งกระถาง มีผลเต็มต้น ต้นขนาดใกล้เคียงกับที่ฟาร์ม (ถ้าไม่ถูกตัดให้เป็นทรงพุ่มทุกปี คงสูงพอๆ กัน) ติดราคา ๗,๐๐๐ บาท พ่อใหญ่สอบอก ราคาสูงแบบบนี้ใครจะกล้าซื้อ แกคงลืมไปว่า แกเองซื้อมาต้นสูงประมาณ ๑ เมตร ยังไม่มีลูก ราคาละ ๕๐๐ บาท อยู่ได้ไม่นานก็แกร็นและตายไป   

"หมวกจีน" ต้นนี้ได้มาโดยบังเอิญ ยายไอดินเคยห็นที่สวนแห่งหนึ่งต้นสูงมากออกดอกเต็มต้น แต่ไม่มีขาย ยายไอดินถามทุกสวนก็ไม่มีสวนไหนมี วันหนึ่งเดินไปท้ายสวน ดูต้นไม้ในกระถางที่เจ้าของปล่อยทิ้งแล้ว มีกระถางหนึ่งนอนแอ้งแม้ง เขียนป้ายว่า หมวกจีน ยายไอดินดีใจมากหยิบมาบอกคนขายที่บอกแต่แรกว่าไม่มี เขาคิดราคาแค่ 30 บาทต้นเล็กๆ แกร็นๆ เพราะถูกปล่อยทิ้งแล้ว เลยไม่แน่ใจว่าจะเลี้ยงรอดไหม แต่สุดท้ายก็รอดและออกดอกให้ชื่นชมตลอด ต้นนี้ก็ไม่เว้นที่พ่อใหญ่สอจะแอบตัดแต่งเป็นทรงพุ่ม สุดท้ายยายไอดินต้องห้ามขาด บอกว่า เขาเป็นไม้ประเภทรอเลื้อยไม่ใช่ไม้พุ่ม

                     (ไหมจุรี รักแรกพบ สราญรมย์ และหมวกจีน ออกดอกตลอดปี)  

ภารกิจทั้ง ๓ ประการ ยายไอดินได้เริ่มทำมาตั้งแต่ปี ๒๕๔๘ ที่ได้ไปสร้างฟาร์ม แต่ยังทำได้ไม่มากนัก เพราะติดภารกิจทางราชการ เมื่อยายไอดินหมดพันธะทางราชการแล้ว ก็จะได้สานต่องานดังกล่าวให้ก้าวหน้าขึ้นไปตามลำดับ ขณะนี้ได้ปลูกไม้ประจำจังหวัดไปแล้วประมาณ ๔๐ จังหวัด โดยได้จัดทำฐานข้อมูลไว้ในคอมพิวเตอร์ ทั้งไฟล์ภาพ และไฟล์ข้อมูลความรู้เกี่ยวกับไม้แต่ละชนิด

เนื่องจากมีกัลยาณมิตรคือ "น้องดา" สงสัยว่า ทำไมข้อมูลไม้ประจังหวัดที่เธอรู้มา จึงไม่ตรงกับที่ยายไอดินระบุไว้ คือ ยายไอดินระบุว่า ดอกสุพรรณิการ์ เป็นดอกไม้ประจำจังหวัดสุพรรณบุรี แต่เธอรู้มาว่า ต้นมะเกลือ เป็นพันธุ์ไม้ประจำจังหวัดสุพรรณบุรี ยายไอดินได้อธิบายข้อสงสัยดังกล่าว ให้กับเธอไปแล้ว และคิดว่า อาจจะมีบางท่านสงสัยเช่นกัน จึงขอนำคำอธิบายนั้น มาใส่ไว้ในบันทึกนี้ด้วย ดังนี้

สำหรับข้อมูล "ไม้ประจำจังหวัด" ในประเทศไทย ที่น้องดาทักท้วงขึ้นมานั้น เป็นสิ่งที่ดีทีเดียวค่ะ ... คำว่า "ไม้ประจำจังหวัด" นั้นมีอยู่ 2 ประเภทท คือ 1) ประเภทต้นไม้ (Tree) ซึ่งข้อมูลจังหวัดของกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย จะระบุเอาไว้ โดยแต่ละจังหวัดจะมีต้นไม้ประจำจังหวัดไม่ซ้ำกัน เช่น กรุงเทพมหานคร คือ ต้นไทรย้อย จังหวัดสุพรรณบุรี คือ ต้นมะเกลือ และ จังหวัดอุบลราชธานี คือ ต้นยางนา เป็นต้น และ  2) ประเภทดอกไม้ (Flower) มีการระบุไว้ในแหล่งต่างๆ ซึ่งระบุไว้ไม่ครบทุกจังหวัดและบางจังหวัดก็ระบุดอกไม้ประจำจังหวัดซ้ำกัน เช่น สุพรรณิการ์ ระบุว่า เป็นดอกไม้ประจำจังหวัด สุพรรณบุรี นครนายก อุทัยธานี และบุรีรัมย์ เป็นต้น

ที่ฟาร์มไอดินฯ จะปลูกทั้ง "ต้นไม้" และ "ดอกไม้" ประจำจังหวัดคู่กัน (ถ้ามีข้อมูลดอกไม้ประจำจังหวัดนั้นๆ และหาพันธุ์ไม้นั้นๆ ได้) เช่น จังหวัดสุพรรณบุรี ก็ปลูกต้นมะเกลือ (ต้นไม้ประจำจังหวัด) และดอกสุพรรณิการ์ (ดอกไม้ประจำจังหวัด) จังหวัดสระบุรี ก็ปลูกต้นมะขามป้อม (ต้นไม้ประจำจังหวัด) และดอกแก้ว (ดอกไม้ประจำจังหวัด) และจังหวัดชุมพร ก็ปลูกต้นมะเดื่อ (ต้นไม้ประจำจังหวัด) และดอกพุทธรักษา (ดอกไม้ประจำจังหวัด) เป็นต้น ดังภาพ "ต้นไม้และดอกไม้" ประจำจังหวัด "สระแก้ว" และจังหวัด "ชุมพร" ในภาพล่างค่ะ 

ดังที่ได้กล่าวไปแล้วว่า ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ มีภารกิจด้าน "การพิทักษ์รักษาสิ่งแวดล้อม" ด้วย โดยการใช้ระบบเกษตรอินทรีย์หลีกเลี่ยงการใช้สารเคมี และการปลูกพันธุ์ไม้ต่างๆ อย่างหลากหลาย ทั้งนี้ เพื่อให้เป็นที่อยู่อาศัยและเป็นแหล่งอาหารของสัตว์ตามธรรมชาติ ยายไอดินเคยตื่นเต้นยินดีที่ได้พบ "ค้างคาวปีกผีเสื้อ" อาศัยนอนอยู่ใต้ใบกล้วยฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ เพราะเป็นค้างคาวที่เคยมีการลงข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ ว่า เป็นพันธุ์ที่หายากและเป็นสัตว์ที่บ่งบอกถึงการมีระบบนิเวศน์ที่ดี แต่ตอนหลังยายไอดินไม่พบ ไม่แน่ใจว่า จะเกิดจากสาเหตุที่ เกษตรกรที่มีที่ดินติดกับฟาร์มไอดินฯ ได้ใช้สารเคมีฉีดพ่น ถั่วฝักยาว พริก มะเขือ ที่ปลูกจำหน่ายหรือไม่ (บริเวณที่ปลูกอยู่ติดกับสวนกล้วย) ยายไอดินได้แต่หวังว่า สักวันหนึ่ง เขาจะกลับมาอยู่อาศัยในฟาร์มไอดินฯ อีกครั้ง เพราะ ณ ขณะนี้ ฟาร์มไอดินฯ มีสวนกล้วยให้อยู่พักพิงได้เป็นอย่างดี...ดีกว่าตอนที่พวกเขาเคยอยู่ ซึ่ง ณ ขณะนั้น ฟาร์มไอดินฯ มีกล้วยต้นผอมๆ เพียงไม่กี่ต้น

[Sila Phu-Chaya]

น่าเยี่ยมชมมากค่ะ

การทำงานที่สัมผัสดิน ได้กลิ่นดอกไม้หอม หรือแม้กลื่นหญ้าคา ก็สุขใจค่ะ

ชีวิตในฝันของคนหลายคนค่ะอาจารย์

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณมากนะคะ กับ "น้ำจิตน้ำใจ" จาก "คุณ Sila Phu-Chaya : Happy Ba Creation"
• ใช่ค่ะ ทุกครั้งที่ยายไอดินเปิดประตูออกมาในเวลาเช้าตรู่ แล้วได้กลิ่นหอมของดออกบุหงาแต่งงานที่รวยรินมากับสายลมอ่อน ...ช่างให้ความรู้สึกเป็นสุขเสียนี่กระไร
• และเมื่อได้เห็นทัศนียภาพภายนอกจากมุมหนึ่งของ "บุรีเทวี" ที่คุณศิลานำมาฝากในบันทึก ก็สัมผัสได้ถึง "ความสุขสงบ" ค่ะ

[หนูรี]

ไม้งามมากมายนะคะ 

ขอบคุณนะคะที่แบ่งปันเล่าสู่ อ่านแล้วได้เรียนรู้ด้วย:)

[kwancha]

สวัสดีค่ะป้าวิ-ยายไอดิน

ขอบคุณค่ะ   เลื่อนดูภาพงามๆ พร้อมสาระน่ารู้ที่บรรจงเรียบเรียงมาให้ชวนอ่าน  ค่ะ ครบตามคำขวัญของฟาร์มนะค่ะป้าวิ  

ตั้งแต่เช้าจรดเย็นย่ำค่ำ แม้อยู่มุมไหนของบ้าน ของฟาร์ม ก็จะมีดอกไม้คอยทักทายป้าวิ หลากหลายทั้งสีสัน กลิ่น รูปฟอร์ม ของธรรมชาติให้พิจารณา สัมผัสทุกมิตินะค่ะป้าวิ    อืมม์ .. คงต้องใช้เวลาดูแลมากเช่นกัน ป้าวิอย่าหักโหมนะค่ะ เป็นห่วงค่ะ :-))  

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

เป็นบันทึกแห่งความสุขดีๆด้วยสองมือของเรานะคะ..ภาพงดงามมากค่ะ

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับอาจารย์แม่ไอดิน....

-ตามมาชมบรรยากาศในฟาร์มไอดิน....

-มีต้นไม้/ดอกไม้ประจำจังหวัดมากมาย...

-"เพิ่มรายได้ให้ชุมชน  อุทิศตนเพื่อประชา เสริมปัญญาแหล่งเรียนรู้  เชิดชูความเป็นไทย ธำรงไว้สิ่งแวดล้อม"...

-ขอบคุณครับ....

-ชวนอาจารย์แม่ไอดินไป STOP AIAD @พรานกระต่าย ครับ..

 

[ขจิต ฝอยทอง]

ที่บ้านไร่ยังมีค้างค้าวนอนในยอดกล้วยครับ แต่ตัวเล็กกว่าที่อาจารย์แม่เอาให้ดู

ชอบดอกไม้มีหลากหลายมาก ผมเองอยากรวบรวมปลูกต้นไผ่ครับ...

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณ "คุณหนูรี"คนคอเดียวกัน...รักต้นไม้ใบหญ้า..ที่แวะไปให้กำลังใจ
• ยายไอดินได้เพิ่มภาพและข้อมูลในบันทึกอีกมากค่ะ เพราะอ่านดูแล้วเห็นว่า ทั้งภาพและข้อมูลขาดความสมบูรณ์ไปมาก เกรงท่านผู้อ่านที่เสียเวลาเข้ามาอ่าน แล้วได้ประโยชน์ไม่คุ้มค่ะ กรุณาดูอีกรอบด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
• ชอบบันทึกล่าสุดของคุณหนูรีมากค่ะ ชอบกระทงเรือดอกไม้ของคุณหนูรีที่ทำจากกาบหมาก (ภาพบนซ้าย) และชอบภาพสุดท้ายมากๆ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ

[หนูรี]

อาจารย์ค่ะ เอ้หรือเรียกว่าคุณยายไอดิน น่ารักดี 

คุณยายไอดินค่ะ มาอ่านบันทึกอีกรอบค่ะ ได้คุณค่าสุดแสนจะคุ้มค่าจากผู้ให้(เจ้าของบันทึก)

และขอบคุณที่ชอบบันทึกของหนูรี

ภาพสุดท้ายที่ว่านั้น ...หนุ่มน้อยที่มักจะเขินทุกครั้งที่เจอหน้าหนูรี วันกระทงไม้ขีดไฟเพื่อนยืมไปไม่นำมาคืน อารมณ์ไม่ดีแล้ว เดินบ่นมากับแม่ของเธอ พอมีคนจุดเทียนให้ยิ้มร่า เชียวค่ะ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณ "คุณหนูรี" มากนะคะ ที่กลับเข้าไปอ่านบันทึกยายไอดินอีกรอบตามคำเชิญชวน
• ยายไอดินชอบบันทึกของคุณหนูรีจริงๆ ค่ะ และคำว่าภาพสุดท้ายที่บอกว่าชอบมากนั้น หมายถึงภาพสุดท้ายของบันทึก ที่ยายไอดินยกมาทั้งชุด (ทั้ง 3 แถว) นะคะ ไม่ใช่เฉพาะแถวสุดท้าย ที่ชอบเพราะถ่ายได้ดีมาก แสดงถึงฝีมือคนถ่ายค่ะ เลยขอนำไปไว้ใน Blog นี้ จะได้ดูบ่อยๆ ค่ะ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณกำลังใจ ความเข้าใจ และความห่วงใยจาก "น้อง Dr. Kwancha" มากนะคะ
• ที่ผ่านมา เวลาไปฟาร์ม ยายไอดินค่อนข้างทำงานหักโหมเพราะมีเวลาจำกัด เห็นอะไรก็อยากทำจนพ่อใหญ่สอบ่นว่า แกทำทั้งสวนเลย บางครั้งจนยกขาไม่ขึ้นเพราะเดินไปเดินมาทั่วทั้งสวน
• แต่ต่อไปมีเวลาอยู่ที่ฟาร์มมากขึ้น ยายไอดินคงไม่ทำแบบหักโหมแล้วล่ะค่ะ คงค่อยเป็นค่อยไป อีกอย่างน้องก็คงรู้ดีว่า การทำอะไรด้วยความรัก มันทำให้สุขใจไม่รู้จักคำว่าเหนื่อย
• ยายไอดิน ได้เข้าไปอ่านบันทึกอันละเมียดละไม ด้วยกลิ่นอายความรักระหว่างพ่อกับลูก ที่สื่อถึงกันผ่านเสียงดนตรีเสียงเพลงค่ะ อ่านแล้วก็ทึ่งอีกครั้งว่า น้องช่างถ่ายทอดความรู้สึกผ่านภาษา ที่สร้างความรู้สึกซาบซึ้งใจให้กับผู้อ่านได้มากมายอะไรเชนนี้

 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบพระคุณกำลังใจจาก "พี่ใหญ่" นะคะ
• สิ่งที่ทำมันไม่เป็นเงินเป็นทองค่ะ แต่เป็นความสุขทางใจ ที่อย่างน้อยการปลูกต้นไม้ก็ได้ช่วยลดโลกร้อน เหมือนกิจกรรมจิตอาสาปลูกป่าชายเลนที่พนักงาน SCB ทำด้วยบรรยากาศของความสุข ที่ดูแล้วก็มีความสุขตามไปด้วยค่ะ

 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• อาจารย์แม่ไอดินตามไปดูกิจกรรมการรณรงค์ Stop AIDS ของอำเภอพรานกระต่าย ตามคำขวัญ "World AIDS Day" วันที่ 1 ธันวาคม 2555 "Getting to Zero" แล้วนะคะ
• และได้ยกให้ "คุณเพชรน้ำหนึ่ง" เป็น "คนเก่งคนดีศรีพรานกระต่าย" ไปแล้ว ในฐานะที่เป็นข้าราชการที่มีน้ำใจช่วยประชาสัมพันธ์กิจกรรมต่างๆ ของอำเภอค่ะ
• ขอบคุณมากนะคะที่เข้าไปเยี่ยมให้กำลังใจอาจารย์แม่ไอดินอย่างสม่ำเสมอ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• อาจารย์แม่อยากเห็นภาพค้างคาวที่ลูกขจิต" เคยเจอจังค่ะ
• ภาพที่อาจารย์แม่ถ่ายมา เป็นภาพหลายปีมาแล้วค่ะ ปีที่แล้วก็เห็นค้างคาวสีส้มสองตัวบินออกจากต้นกล้วยที่ปลูกหน้าบ้าน แต่หลังจากนั้นก็ไม่เห็นอีก
• ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอาจารย์แม่ไปตัดใบกล้วยในช่วงใกล้เที่ยงหรือเปล่า เพราะทุกครั้งจะไปช่วงนั้น ช่วงเช้าๆ จะทำงานบ้านและดูแลต้นไม้ใกล้บ้านและด้านหน้าฟาร์มค่ะ เด๊๋ยวจะลองไปดูช่วงเช้าๆ ว่าจะเจอไหม
• ไผ่อาจารย์แม่ก็ชอบนะคะ คิดอยากปลูกไผ่หลายๆ พันธุ์เหมือนกันค่ะ ตอนนี้ก็มีไผ่ประดับได้แก่ไผ่ข้อสั้น ไผ่เหลือง ไผ่ฟิลิปปินส์ และไผ่เงิน ไผ่ปลูกไว้เป็นอาหารมีไผ่ตง และไผ่หวานค่ะ ไผ่ข้อสั้นและไผ่เหลือง พ่อใหญ่สอนำไปปลูกก่อนสร้างบ้าน ตอนที่ถ่ายภาพมานั้นดูสวยดี แต่ตอนนี้ต้นโตมากเป็นภาระต้องตัดแต่งยุ่งยากมากค่ะ ไผ่ข้อสั้นนั้นพ่อใหญ่สอเคยขยายพันธุ์แจกเพื่อนฝูง ส่วนภาพไผ่ตงถ่ายตอนเดือนเมษาปีนี้ค่ะ
• ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาให้กำลังใจอาจารย์แม่

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์แม่

มาเยี่ยมชมผลิตผลหลากหลายจากฟาร์มอันอุดมสมบูรณ์นี้ค่ะ

ดูหมูนกมาดูดกินน้ำหวานอย่างสำราญเลยค่ะ ดูแล้วมีความสุขจริง

มีความสุขไปกับท่านอาจารย์แม่ที่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่น่าอยู่ไปด้วยธรรมชาติที่หลากหลายค่ะ

ขอบคุณแรงบันดาลใจอีกครั้งค่ะ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณกำลังใจจาก "หนูปริม" นะคะ
• และขอบคุณบันทึกดีๆ ที่มีให้อ่านเสมอๆ ครั้งนี้มาพร้อมด้วยบทกวีอันไพเราะ พร้อมภาพนกตัวโต ต่่างจากนกที่ฟาร์มไอดิน ที่มีแต่ตัวขนาดกระจ้อยร่อยกระจิริด

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณ "คุณปุณญิศา แสนบุ่งค้อ" จาก สำนักงานการศึกษานอกโรงเรียน สมุทรสาคร มากนะคะ ที่กรุณาเข้าไปให้กำลังใจยายไอดิน...ยินดีมากค่ะ ที่ได้รู้จักคุณปุณญิสา

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบใจ "ชฎารัตน์" และ "ราเชนทร์" มากค่ะ ที่เข้าไปให้กำลังใจอาจารย์
• บ่ายวันที่ 1 ธ.ค. อาจารย์ขับรถไปกับพี่สาวคนติดกัน ไปพักที่บ้านพี่สาวคนโตที่ยโสธร วันที่ 2 ธ.ค. ตื่น 04.00 น.เตรียมตัวและเดินทางไปร่วมงานบุญ 100 วันน้องสะใภ้ที่ อ.ค้อวัง เสร็จจากงานบุญ ได้ไปทำบุญที่วัดพระพุทธบาทยโสธร แล้วกลับไปส่งพี่สาวที่ยโสธร ช่วงบ่ายเดินทางกลับอุบลฯ มอบสมุด 30เล่มให้น้องชายนำไปเป็นของรางวัลนักเรียนโรงเรียนยโสธรพิทยาสรรค์ ในกิจกรรมวันพ่อ (น้องชายไปส่งลูกสาวที่เรียนแพทย์ปี 2 ม.อุบลฯ) เติมน้ำมันไป 700 บาทกลับถึงอุบลฯ หมดเกลี้ยงเลยค่ะ
• ไม่รู้เมื่อไหร่ นักศึกษาจะไปรับแฟ้มรายงานการพัฒนาตนคืนให้หมด อาจารย์ใส่ถุงวางพิงตู้เอกสารไว้ที่ห้อง32.402 Section ละถุง เรียงตามเลขที่ ปกติประตูห้องด้านซ้ายจะเปิดได้เพราะ ผศ.วิชิต ประสมปลื้ม ส่วนใหญ่จะอยู่ในห้อง ช่วยไปรับแฟ้มคืนด้วยนะคะ และบอกเพื่อนๆ ให้ไปรับคืนด้วย เพราะอาจารย์ควรจะได้เคลียร์ที่ทำงานคืนคณะได้แล้ว เพราะเกษียณมานานแล้ว 
• 

            

   

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดึครับอาจารย์แม่ไอดิน...

-แวะมาเยี่ยมอีกรอบ..

-ขอบคุณสำหรับรางวัลที่มอบให้

-ขอรับรางวัลไว้ด้วยความยินดี 555

-ขอเป็นส่วนหนึ่งในการประชาสัมพันธ์งานของอำเภอพรานกระต่าย ในฐานะที่มาอาศัยและอยู่อำเภอพรานกระต่าย อย่างน้อย ๆ ก็ทำให้คนทั่วไปรู้ว่า"พรานกระต่ายน่าอยู่"ครับ.

-วันนี้ชวนอาจารย์แม่ไอดินไป"ฆ่าเหา" ครับ...

 

[ผศ. เดชา สว่างวงศ์]

แวะมาให้กำลังใจท่าน.....อาทิตย์ที่ 2 ธ.ค ไปทดสอบความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยที่ ม.ศรีปทุม กทม.หากผ่านข้อเขียนก็จะได้สิทธิ์เข้าอบรมเป็นผู้ประเมินของ สมศ.(จะประกาศผลวันนี้) เส้นทางเดือนธ.ค.มีอยู่หลายรายการครับ..........

[ผศ. เดชา สว่างวงศ์]

แวะกลับมาหายายไอดินอีกครั้ง....สงสัยจะเขียนบันทึกไม่ได้อีกแล้ว...เพราะแผงจัดการของผมมันเก่าเกินไป บันทึกก็ไม่ได้ เขียนอนุทินก็ไม่ได้ คงต้องเริ่มต้นกันใหม่แน่ๆยายไอดิน.....ปีใหม่ ๒๕๕๖ มีโอกาสไปอุบลฯจะขออนุญาตแวะไปชมฟาร์มท่านใหม่นะครับดอกไม้สวยๆทั้งนั้นวันนั้นที่แวะไปเยี่ยมเวลามันน้อยเลยไม่ได้ชมของดีๆทั่วทั้งฟาร์ม........ฝากความคิดถึงถึงท่าน ผศ.สรศักดิ์ครับ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณ "คุณเพชรน้ำหนึ่ง : คนเก่งคนดีศรีพรานกระต่าย" มากนะคะ ที่กลับไปเยี่ยมอาจารย์แม่ไอดินอีกรอบ
• อาจารย์แม้ได้เข้าไปอ่านเรื่องกำจัดเหา อย่างมีความสุข เพราะสไตล์การเขียนแบบเฮฮาปาร์ตี้ของคุณเพชรน้ำหนึ่ง และเห็นภาพคนที่จะช่วยกำจัดเหา (หนูมดตะนอย ) คนที่จะถูกกำจัดเหา(น้องโบนัส : Bonus) และผู้ให้กำลังใจ (พี่เบส)ต่างก็ยิ้มอย่างมีความสุข
• และอาจารย์แม่ไอดิน ยังบอกด้วยนะคะว่า เมื่อไม่นานมานี้ คุณอักขณิชที่บ้านแม่ตาด เชียงใหม่ เคยลงบันทึกเกี่ยวกับการกำจัดเหาให้ลูกสาวด้วยวัสดุหลักอย่างเดียวกัน คือ ใบน้อยหน่า แต่เป็นวิธีที่ลงทุนสูงกว่า เพราะใช้เบียร์แทนน้ำ และให้ความเห็นว่า การใช้น้ำนอกจากจะประหยัดแล้วยังจะให้ได้ข้อสรุปว่า เหาที่ตายไปน่าจะเป็นเพราะสารจากใบน้อยหน่า ไม่ทำให้สงสัยว่า ตายเพราะเมาเบียร์ผสมเข้าไปด้วยหรือเปล่า
• นำภาพจากอ.ค้อวังมาฝาก ...ที่พรานกระต่ายทานมะกอกกันหรือเปล่าคะ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ไม่เขียนบันทึก ก็ไม่เป็นไรค่ะ "ป๋าเด"
• แต่สิ่งที่อยากขอก็คือ การแวะไปทักทายให้ข้อมูลว่า ช่วงนั้นๆ ท่านทำอะไรอยู่ที่ไหน อย่างที่ท่านบอกว่า "อาทิตย์ที่ 2 ธ.ค ไปทดสอบความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยที่ ม.ศรีปทุม กทม.หากผ่านข้อเขียนก็จะได้สิทธิ์เข้าอบรมเป็นผู้ประเมินของ สมศ. (จะประกาศผลวันนี้) เส้นทางเดือนธ.ค.มีอยู่หลายรายการครับ..." ก็ขอให้ได้รับข่าวดีนะคะ
• ถ้าท่านจะไปเยี่ยมรอบสอง โปรดกรุณาอย่าประยุกต์ใช้ความรู้และประสบการณ์จากวิชาลูกเสือนะคะ...เห็นคราวก่อนท่านบอกว่า คิดว่าฟาร์มจะไม่ไกล...พอรู้แล้วว่าไกล ไม่เข็ดเหรอคะ ถ้าจะไปเยี่ยมรอบสองต้องนัดกันล่วงหน้านะคะ และจะต้องมีเวลาทานข้าวด้วยกันจึงจะรับปาก
• พูดเรื่องทานข้าว วันที่ 1 ธ.ค. พี่สาวที่ยโสธรพาไปทานข้าวเย็น ท่านลองทายซิคะว่า ยายไอดินเลือกเมนูอะไรในรายการ (1 เมนู) เพราะอะไจึงคิดว่าจะเลือกเมนูนั้น...(เล่นสนุกๆ ค่ะ) ท่านเคยเห็นหน้าพี่สาวยายไอดินบ้างไหมคะ ก่อนเกษียณพี่เขาสอนอยู่ที่บ้านหนองนางตุ้ม ทางไปบ้านน้ำโผ่บ้านป๋าเดนั่นแหละค่ะ ส่วนลูกสาว (คนที่ 2) ของพี่เขา เป็นหัวหน้าฝ่ายวิชาการ ที่สำนักงานสาธารณสุข จังหวัดยโสธรค่ะ เขาเป็นเจ้าของไอยราสปารีสอร์ท (ทางไปบ้านป๋าเด)ด้วยค่ะ
• พอเกษียณแล้ว ยายไอดินก็ต้องขับรถบริการพี่ๆ เขาค่ะ เพราะพี่สาวทั้งสองเขาเกิดมาสบาย มีคนคอยขับรถบริการเลยทำให้ขับรถเองกันไม่เป็น วันที่ 1-2 ธ.ค.ที่ผ่านมา ยายไอดินก็ขับรถพาพี่ทั้งสองไปทำบุญร้อยวันน้องสะใภ้ที่ อ.ค้อวัง เสร็จแล้วพาไปทำบุญที่วัดพระพุทธบาทยโสธร ที่ อ.มหาชนะชัย แล้วกลับไปส่งพี่สาวที่ยโสธร แล้วถึงกลับไปอุบลฯ พี่สาวคนติดกันที่นั่งอย่างเดียวบ่นเหนื่อย แล้วคนขับรถล่ะคะจะเหนื่อยไหม 
• นี่เดี๋ยวยายไอดินก็ต้องขับรถเข้าฟาร์มค่ะ พ่อใหญ่สอติดต่อช่างได้แล้ว ที่จะต่อเติมบ้านน่ะค่ะ  

[ผศ. เดชา สว่างวงศ์]

สวัสดียายไอดิน -ที่ไม่เขียนบันทึกเพราะเครื่องมันไม่ยอมมันจะให้ใช้โปรแกรมใหม่ท่าเดียว -ไปประกอบกิจกรรมต่างๆก็จะแจ้งให้ทราบ (บันทึกยังไม่ได้) พรุ่งนี้จะลองโปรแกรมใหม่ดูครับ -ไปเยี่ยมรอบสองไปง่ายมาก ไปทางตระการพืชผล...แล้วจะแจ้งให่ทั้งสองท่านทราบครับ -เมนูที่ให้เลือกตัวเลือกมากเกินไปน่าจะให้ตอบ 2 ช้อย () แต่ไม่เป็นไร ขอวิเคราะห์ก่อนตอบ.....ลาบปลาบึก ปลาคัง ตัดออกไป บ้านเราไม่มีกิน ปลาตองก็ไม่ค่อยมี เหลือปลาดุก กับลาบปู ให้เลือก บ้านเราสมัยก่อนปลาดุกมีให้กินก็หน้าทำนาเท่านั้น ต้องไปใส่เบ็ด สมติฐานคิดว่ายายไอดินคิดถึงความหลังตอนอยู่บ้านนอกไปขุดปูที่ท้องนามาทำกับข้าว เลยสั่งลาบปู ขอทายว่า "ลาบปู" ถูกๆๆๆต้อง -ยายไอดินเลยเป็นสารถีพาพี่น้องประกอบกิจกรรมกลังเกษียณ ดีครับครอบครัวอบอุ่นดี -ได้รับโทรศัพท์จาก ดร.ศักดิ์ ลูกน้องเก่าโทรมาบอกว่า จะมารับป๋าเดไปงานสวดศพแม่เพื่อนที่จังหวัดพะเยา พร้อม อ.พิศาล ที่กำแพงเพชร อีกหนึ่งคน ในวันพรุ่งนี้ (ป๋าเดชีพจรลงเท้า..พึ่งกลับจาก กทม.เมื่อวาน)

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับอาจารย์แม่ไอดิน...

-ต้องตามไปดูบันทึกของ"พี่ัอักขณิช"แล้ว..

-เหาคงเมาเบียร์...5555

-เรื่องเหาของน้องโบว์ลิ่ง..คงต้องช่วยกันดูแลกันต่อ คงต้องหมักผมด้วยใบน้อยหน่าบ่อย ๆ ครับ..

-มีความสุขทุกครั้งที่ได้บันทึกเรื่องราวต่าง ๆผ่านทาง G2K 

-มะกอก ต้องนำไปใส่เมนูนี้ครับ "ส้าผักกาด"ชูรสชาติอย่างดี..55

-วันนี้ไปเกี่ยวข้าวกับสมาชิกศูนย์ฺข้าวชุมชนที่หนองราง

-วันพรุ่งนี้มีนัดกับน้อง ๆ ยุวเกษตรกรไปเกี่ยวข้าวแปลงนาสาธิต...

-เสียดาย.อาจารย์แม่ไอดินอยู่ไกล..ไม่งั้นคงมีโอกาสได้เกี่ยวข้าวด้วยกัน 555

-จะบอกอาจารย์แม่ไอดินว่าผมมี"พ่อฮัก-แม่ฮัก" ือยู่ที่ จ.อุบล ด้วย...

-หากมีโอกาสคงจะได้ไปเยี่ยมพ่อฮัก-แม่ฮัก และอาจารย์แม่ไอดิน...

-วันนี้เก็บภาพเกี่ยวข้าวมาฝากด้วยครับ...

-ขอบคุณครับ

 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

•  
• "ป๋าเด" ยอดเยี่ยมจริงๆ ค่ะ ที่ทั้งเลือกคำตอบได้ถูกต้องและยังให้เหตุผลได้ถูกต้องอีกต่างหาก...คำตอบของป๋าเด คือ "คิดว่ายายไอดินคิดถึงความหลังตอนอยู่บ้านนอกไปขุดปูที่ท้องนามาทำกับข้าว เลยสั่งลาบปู ขอทายว่า "ลาบปู" ถูกๆๆๆ ต้อง..."
• ที่ป๋าเดบ่นว่า "...เมนูที่ให้เลือกตัวเลือกมากเกินไปน่าจะให้ตอบ 2 ช้อย..." ยายไอดินเคยพูดกับนักศึกษาที่บ่นว่า ข้อสอบยายไอดินมีถึง 5 ตัวเลือก น่าจะมีแค่ 4 ตัวเลือกเหมือนของอาจารย์อื่นๆ ยายไอดินเลยบอกกับนักศึกษาว่า ข้อสอบชนิดเลือกตอบ (Multiple Choices) เกณฑ์มาตรฐานระดับประถมศึกษาคือ 3 ตัวเลือก มัธยมศึกษา 4 ตัวเลือก และอุดมศึกษา 5 ตัวเลือก เขาคงไม่อยากลดระดับตัวเองโดยการทำข้อสอบสอบตามมาตรฐานระดับมัธยมศึกษาหรอกนะ
• สำหรับมาตรฐานระดับป๋าเด ต้องใช้ 6 ตัวเลือกแล้วค่ะ ถึงจะเหมาะสม...ทำเป็นบ่นนะคะ ดูจากแนวการวิเคราะห์แล้ว ตัวเลือกมากแค่ไหนป๋าเดก็คงเลือกได้ถูกต้อง แบบนี้ทำข้อสอบยายไอดินได้สบายเลย
• ลูกศิษย์ยายไอดินส่วนใหญ่จะใช้หลักการวิเคราะห์ไม่ถูกต้อง อย่างเช่น ยายไอดินให้วิเคราะห์คน เป็นส่วนหนึ่งของการเรียนเกี่ยวกับพฤติกรรมของมนุษย์ โจทย์คือ "ในตอนที่อาจารย์เรียน ป.กศ.สูง วิทยาลัยครูอุบลฯ มีอยู่แค่ 5 วิชาเอก ได้แก่ วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และสังคมศึกษา ให้วิเคราะห์โดยดูจากพฤติกรรมภายนอก/ภายในที่ผ่านมาของอาจารย์ ว่า อาจารย์น่าจะเรียนวิชาเอกอะไร เพราะเหตุใด "นักศึกษาหลายคนกลับไม่วิเคราะห์จากพฤติกรรมของอาจารย์ แต่กลับไปวิเคราะห์จากลักษณะวิชา และส่วนใหญ่จะตอบไม่ถูก บางห้องแทบจะไม่มีคนเลือกวิชาเอกภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นคำตอบที่ถูกต้อง พอถามเหตุผล นักศึกษาบอกว่า เพราะสมัยนั้น ภาษาอังกฤษน่าจะไม่เป็นที่นิยม สำหรับคนที่เลือกไม่ถูกต้อง เช่นบอกว่า ภาษาไทย เพราะอาจารย์ออกเสียงได้ถูกต้องชัดเจน ฯลฯ สังคมศึกษา เพราะอาจารย์มีความรู้รอบตัวดี วิทยาศาสตร์ เพราะอาจารย์ทำงานเป็นระบบ เป็นขั้นเป็นตอน และคณิตศาสตร์ เพราะ อาจารย์ชอบใช้หลักเหตุผล ถึงแม้ตัวเลือกจะไม่ถูกต้อง แต่ก็จะได้คะแนนการใช้หลักการวิเคราะห์ได้ถูกต้อง คือ การวิเคราะห์โดยพิจารณาจากตัวอาจารย์ตามเงื่อนไขที่กำหนด
• การวิเคราะห์ของป๋าเด ทั้งที่โจทย์ไม่ได้บอกเงื่อนไขการวิเคราะห์ แต่ท่านก็ยังใช้หลักการวิเคราะห์ได้ถูกต้อง เลือกตัวเลือกได้ถูกต้อง แถมให้เหตุผลได้ถูกต้องตรงเผงเลย จึงได้รับการประเมินในระดับ "ดีเยี่ยม (Excellent)" ค่ะ

[สามสัก(samsuk)]

• ดอกไม้ใบหญ้า สวยด้วยสีสรร หลากหลายเช่นนี้
• น่าเลี้ยงผึ้ง เลี้ยงชันโรงเพิ่มจัง..ครับอาจารย์

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• อาจารย์แม่ไอดินต้องขอโทษ "คุณเพชรน้ำหนึ่ง" ด้วยนะคะ ที่เพิ่งตอบ เพราะไปอยู่ที่ฟาร์มค่ะ ปกติจะใช้ Internet ไม่ได้ แต่ตอนตอบป๋าเดเกิดใช้ได้ขึ้นมา หลังจากนั้นก็ใช้ไม่ได้อีกเลยค่ะ เลยไปดูการถ่ายทอดงานวันพ่อแห่งชาติ ลูกสาวซึ่งอยู่ที่กทม.ถามความเห็นว่า ถ้าจะไปรอรับเสด็จในหลวงตั้งแต่ห้าทุ่มของวันที่ 4 ธ.ค. แม่จะเป็นห่วงไหม แม่ถามว่าไปกับใคร เธอบอกว่าไปกับพี่สาวที่สนิทกันและบ้านอยู่ใกล้กัน ก็เลยบอกว่าดี ไปแทนแม่ด้วย
• เรื่องใช้ใบน้อยหน่าและเบียร์ฆ่าเหาของคุณอักขณิช อ่านได้ที่ http://www.gotoknow.org/blogs/posts/508241 นะคะ
• บอกได้ไหมคะ พ่อฮัก-แม่ฮัก ที่อุบลฯ คือใคร เผื่ออาจารย์แม่ไอดินจะรู้จัก
• จริงๆ แล้วก็ยังไม่ทราบนะคะ ว่า คุณเพชรฯ เป็นคนที่ไหน เห็นบอกว่า ไปอยู่ที่อำเภอพรานกระต่าย แสดงว่าไม่ใช่คนพรานกระต่ายโดยกำเนิดใช่ไหมคะ
• ใช่ค่ะ เสียดายว่าอยู่ไกลกัน ไม่งั้นคงขอไปร่วมกิจกรรมดีๆ ลงแขกเกี่ยวข้าวด้วยค่ะ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณ "คุณสามสัก" มากนะคะ ที่ให้กำลังใจ และเสนอแนะว่า ที่ฟาร์มมีดอกไม้มากมาย น่าจะเลี้ยงผึ้งเลี้ยงชันโรงเพิ่มขึ้น
• ยายไอดินเพิ่งรู้จักชันโรงจากบันทึกของคุณสามสักค่ะ แต่ไม่รู้ว่านอกจากช่วยผสมเกสรแล้ว เขาได้ให้น้ำผึ้งหรือเปล่า
• ยายไอดินเคยศึกษาเรื่องการเลี้ยงผึ้งมาบ้างค่ะ จากรายการโทรทัศน์ จากการไปเรียนรู้ในศูนย์เรียนรู้เรื่องการเลี้ยงผึ้ง ที่งานเกษตรจังหวัดจัดขึ้น ในช่วงที่เริ่มตั้งฟาร์มใหม่ๆ ค่ะ
• ยายไอดินใช้นำผึ้งชงกาแฟแทนน้ำตาลค่ะ ตอนที่ออกไปเก็บขยะหน้าฟาร์ม เคยเห็นชาวบ้านจากต่างอำเภอขับรถมอเตอร์ไซค์นำน้ำผึ้งป่าและรังผึ้งไปขาย (ดังภาพที่ถ่ายไว้ค่ะ ให้แกตามเข้าไปในฟาร์ม)
• ยายไอดินเอง ก็สนใจและมีโครงการจะเลี้ยงผึ้งให้ดูดน้ำหวานจากดอกแก้วมังกรค่ะ เพราะเห็นผึ้งมากมายบินไปดูดน้ำหวานจากดอกแก้วมังกร แต่ต้องศึกษาอีกมากค่ะ ถ้าคุณสามสักจะกรุณาเขียนเรื่องการเลี้ยงผึ้งเป็นวิทยาทาน ก็จะขอบคุณมากนะคะ 

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับอาจารย์แม่ไอดิน..

-ดีจังนะครับที่ลูกสาวได้ไปร่วมรับเสด็จในหลวง ส่วนผมจะไปหาหมอศิริราชวันที่ 11 ธันวาคม นี้ครับ ทุกครั้งที่ไปก็ได้ร่วมลงนามถวายพระพรด้วยครับ...

-ผมเกิดที่อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง จบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ก็ได้รับทุนเพื่อไปศึกษาต่อที่ จังหวัดมุกดาหาร เป็นเวลา 5 ปี หลังจากนั้นก็ได้ไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี เป็นศิษย์ราชมงคลได้เทอมเดียวก็สอบบรรจุรับราชการได้มาทำงานในสำนักงานเกษตรอำเภอพรานกระต่าย ตั้งแต่ปี 2544 จนถึงปัจจุบันนี้ครับ....ชีวิตได้ผูกพันธ์กับผู้คนมากมายและหลาย ๆ แห่ง ที่ได้ไปอยู่..หากเปรียบเป็นบ้าน....มุกดาหาร ถือเป็นบ้านหลังที่ 2 มีครู  มีเพื่อน มีพี่ มีน้่องหลายท่านที่ติดต่อกันอยู่ในถึงทุกวันนี้....การได้ไปอยู่ต่างถิ่นตั้งแต่เด็ก ๆ ได้เรียนรู้อะไรมากมายครับ...พ่อฮัก-แม่ฮัก เมืองอุบลฯอยู่อำเภอวารินฯรู้จักชอบพอกันในนามลูกบ่าวหล้า... ครับ..

-คนใกล้ตัว(มดตะนอย) ทำงานอยู่ สนง เกษตรอำเภอเมืองกำแพงเพชร....เธอเป็นคนเมืองเหมือนกัน อยู่เชียงใหม่ ครับ..

-อนาคตต่อจากนี้....หากมีโอกาสคงไ้ด้กลับไปอยู่ับ้านเกิดเมืองนอน...

-ณ วันนี้พรานกระต่าย เปรียบเป็นอีกหลังหนึ่ง ที่ได้มาอยู่อาศัย มีความผูกพันธ์....ได้รับมิตรภาพที่ดีจากคนเมืองนี้...และประสบการณ์ชีวิตใหม่ ๆ เกิดขึ้นจากเมืองนี้มากมายครับ...

-ขอเป็นส่วนหนึ่งที่ได้ร่วมแบ่งปันเรื่องราวดี ๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ได้อยู่ ณ ที่แห่งนี้ ครับ...

-ขอบคุณอาจารย์แม่ไอดิน.ที่ติดตามและให้กำลังใจกันกับทุกบันทึกที่ผ่านมาด้วยนะครับ..

-หากมีโอกาสคงได้ไปเยี่ยมเมืองอุบลนะครับ...

 

 

[อักขณิช]

• อ่านบันทึกนี้แล้ว ทำให้ผมรู้จักต้นไม้อีกชนิดเลยนะครับ

** ค้างค้าวชนิดนี้ สวยงามและหายากมากนะครับ ปัจจุบันใกล้จะสูญพันธุ์แล้วละครับ ดีใจจังที่เห็นมีอยู่ที่อุบลฯ ด้วย

*** มีโอกาสจะแวะเข้าไปเยี่ยมสวนของป้าวิ-ลุงสออีกอย่างแน่นอนครับ

[ภูสุภา]

รักสวน รักต้นไม้ ฝันอยากมีชีวิตแบบนี้บ้าง

ผืนดินที่มีอยู่ไม่มากแต่มีหลายต้นแล้วเช่นกัน

 

ต้องมาอ่านอีกหลาย ๆ รอบค่ะ เขียนและลงรูปไว้จุใจเชียวค่ะอาจารย์

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคณ "คุณเพชรน้ำหนึ่ง" มากนะคะ ที่ให้ข้อมูลตามที่อาจารย์แม่ไอดินสอบถาม
• สรุปว่า คุณเพชรน้ำหนึ่งเป็นชาวลำปาง เคยเรียนหลังมัธยมศึกษาตอนต้นที่มุกดาหาร 5 ปี ทำงานที่สำนักงานเกษตรอำเภอพรานกระต่าย ตั้งแต่ปี 2544 จนถึงปัจจุบัน มีพ่อฮักอยู่อำเภอวารินฯ (ที่ตั้งฟาร์มไอดินฯ) คือ ลูกบ่าวหล้า ภรรยา คือ คุณมดตะนอย เป็นคนเชียงใหม่ ทำงานอยู่ที่ สนง. เกษตรอำเภอเมืองกำแพงเพชร (ก่อนนี้ อาจารย์แม่ไอดินคิดว่า คุณมดตะนอยทำงานที่เดียวกันกับคุณเพชรน้ำหนึ่งค่ะ) 
• ไปพบหมอที่ศิริราชเพื่ออะไรน้อ อาจารย์แม่ไอดินฝากลงนามถวายพระพรทั้งสองพระองค์ด้วยนะคะ
• หวังว่าสักวัน ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ จะมีโอกาสต้อนรับคุณเพชรน้ำหนึ่งและหนูมดตะนอย และได้รับข้อชี้แนะเกี่ยวกับงานเกษตรเคหกิจนะคะ  

 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณ "คุณอักขณิช" มากนะคะ ที่แวะเยี่ยมฟาร์มไอดิน ผ่าน Blog
• กำลังตรวจสอบอยู่ค่ะว่า ค้างคาวต้นกล้วยตัวสีส้มจะยังแวะมานอนที่สวนกล้วยฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ อยู่ไหม
• ไม้ต้นประดับดอกรอบบ้านที่ยังไม่ได้นำเสนอยังมีอีกหลายชนิดค่ะ เช่น พุดตานฮาวาย และ คอเดียร์ เป็นต้น
• ฟาร์มไอดินฯ ยินดีต้อนรับครอบครัวศรีดารัตน์เสมอค่ะ
• มีความสุขไปด้วย กับความสุขที่คุณอักขณิชได้รับจากลูกๆ ในโอกาสวันพ่อที่ผ่านมาค่ะ
• คนสวมมากที่กำลังเล่น Tablet น่ะ คุณแม่พิกุลหรือเปล่าคะ
• ยายไอดินก็มักจะได้รับการ์ดอวยพรจากลูกทั้งสอง เนื่องในโอกาสต่างๆ เสมอ และจะเก็บไว้เป็นส่วนใหญ่ ดังตัวอย่างการ์ดอวยพรวันเกิดแม่ปี 2537 จากลูกทั้งสองตอนที่พวกเขาเรียนระดับมัธยมศึกษาค่ะ 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณ "อาจารย์หมอภูสุภา" จากมหาวิทยาลัยมหิดล มากนะคะ ที่เข้าไปแวะเยี่ยมฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้
• ยายไอดินดีใจค่ะ ที่รู้ว่า อาจารย์หมอเป็นคนรักสวน รักต้นไม้ ฝันอยากมีชีวิตในสวน และบอกว่าจะกลับเข้าไปอ่านบันทึกนี้อีกหลายๆ รอบค่ะ
• และขอบคุณสองบันทึกล่าสุดของอาจารย์หมอ ที่ให้ข้อคิดเกี่ยวกับทัศนะในการมองโลก และการแข่งกับตนเอง
• ยายไอดินมีภาพที่สืบค้นจาก Internet ใน 2 ประเด็นดังกล่าว มาฝากด้วยนะคะ

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สว้สดียามบ่าย ๆ ใน "วันสุข"ครับอาจารย์แม่ไอดิน....

-ไปพบหมอศิริราชเช็คสุขภาพ"ดวงตา" ครับ รักษาโรค "CRVO"ครับ..

-จะหอบกำลังใจไปร่วมถวายพระพรนะครับ...

-ยินดีหากมีโอกาสจะได้ไปเยี่ยมฟาร์มไอดินครับ..

-พ่อฮักท่านนามสกุล "ตั้งอยู่ดี" น่ะครับ..

-ไปเกี่ยวข้าวกับยุวเกษตรกร..ในวันพ่อด้วยกันนะครับ..

 

[กานดาน้ำมันมะพร้าว]

อิ่มตาอิ่มใจ ที่ได้ทราบงานกิจกรรมคุณยายไอดิน อยากไปช่วยทำมากเลยค่ะ ดามีข้อสงสัยพอดีวันนี้หาภาพบัว และได้พบ ดอกไม้ประจำสุพรรณบุรีด้วย ซึ่งไม่ตรงกับที่คุณยายดินมีภาพให้ชม เป็นต้นสุพรรณิการ์ ดาพบวันนี้เป็นต้นมะเกลือค่ะ ดาตั้งใจนำรากบัวเชื่อมแบบไม่หวานมาฝากให้ทำด้วยนะคะ

[กานดาน้ำมันมะพร้าว]

ต้นไม้ประจำจังหวัดของไทย

http://www.gotoknow.org/blogs/posts/329559

จังหวัดสุดท้ายดายังไม่ทราบค่ะ

 

 

 

 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณ "คุณเพชรน้ำหนึ่ง" มากนะคะ ที่ช่วยหอบความจงรักภักดีของอาจารย์แม่ไอดิน ไปถวายพ่อหลวง ณ โรงพยาบาลศิริราช
• อาจารย์แม่ไอดินรู้สึกภาคภูมิใจแทนคุณเพชรน้ำหนึ่งจริงๆ ค่ะ ที่ได้ทำกิจกรรมเนื่องในสัปดาห์วันพ่อแห่งชาติอย่างครบถ้วน ทั้งการบำเพ็ญประโยชน์ต่อสังคม การร่วมพิธีถวายพระพร และการลงนามถวายพระพร
• ขอยกให้เป็น "ข้าราชการตัวอย่าง" นะคะ
• ทำงานหนักแนวเดียวกันเลยค่ะ กับ ดร.ขจิต ฝอยทอง พลังใจพลังกายเหลือเฟือกันจริงๆ นะคะ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณ "น้องดา" มากนะคะ ที่แวะเยี่ยมให้กำลังใจยายไอดิน
• ยายไอดินได้รับความรู้มากมายจากบันทึกของน้องดา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความรู้เกี่ยวกับพืชสมุนไพร  และการนำไปใช้ประโยชน์ ซึ่งทุกเรื่องที่ได้อ่าน ยายไอดินได้นำไปรวบรวมไว้ที่คลังความรู้ของฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ เพื่อใช้ศึกษา อ้างอิง และสิ่งที่ปฏิบัติได้ก็นำไปปฏิบัติตามทุกอย่าง บันทึกของน้องดาจึงมีคุณประโยชน์ต่อพี่มาก ทั้งทางวิชาการ และทางการนำไปปฏิบัติเพื่อการมีสุขภาพอนามัยที่ดีด้วยวิถีธรรมชาติ
• สำหรับข้อมูลพันธุ์ไม้ประจำจังหวัดในประเทศไทย ที่น้องดาทักท้วงขึ้นมานั้น เป็นสิ่งที่ดีทีเดียวค่ะ ยายไอดินคงจะต้องเข้าไปเขียนอธิบายเพิ่มเติมในบันทึกนี้ว่า คำว่า "ไม้ประจำจังหวัด" นั้นมีอยู่ 2 ประเภทท คือ 1) ประเภทต้นไม้ (Tree) ซึ่งข้อมูลจังหวัดของกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย จะระบุเอาไว้ โดยแต่ละจังหวัดจะมีต้นไม้ประจำจังหวัดไม่ซ็ำกัน เช่น กรุงเทพมหานคร คือ ต้นไทรย้อย จังหวัดสุพรรณบุรี คือ ต้นมะเกลือ และ จังหวัดอุบลราชธานี คือ ต้นยางนา เป็นต้น และ  2) ประเภทดอกไม้ (Flower) มีการระบุไว้ในแหล่งต่างๆ ซึ่งบางจังหวัดก็ระบุดอกไม้ประจำจังหวัดซ้ำกัน เช่น สุพรรณิการ์ ระบุว่า เป็นดอกไม้ประจำจังหวัด สุพรรณบุรี นครนายก อุทัยธานี และบุรีรัมย์ เป็นต้น
• ที่ฟาร์มไอดินจะปลูกทั้งต้นไม้และดอกไม้ประจำจังหวัดคู่กัน (ถ้ามีข้อมูลและหาพันธุ์ไม้นั้น ได้) เช่น จังหวัดสุพรรณบุรีจังหวัดบ้านเกิดของน้อง (ใช่ไหมคะ) ก็ปลูกต้นมะเกลือ (ต้นไม้ประจำจังหวัด พี่หาข้อมูลภาพไม่เจอค่ะ) และดอกสุพรรณิการ์ (ดอกไม้ประจำจังหวัด) จังหวัดสระบุรี ก็จะปลูกต้นมะขามป้อม (ต้นไม้ประจำจังหวัด) และดอกแก้ว (ดอกไม้ประจำจังหวัด) และจังหวัดชุมพร ก็จะปลูกต้นมะเดื่อ (ต้นไม้ประจำจังหวัด) และดอกพุทธรักษา(ดอกไม้ประจำจังหวัด) เป็นต้น ดังภาพข้างล่างคะ  

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีค่ะ

หากไม่ได้แวะมาเยี่ยมบันทึกนี้คงน่าเสียดายมาก

มีพันธุ์ไม้แปลกๆ งดงามที่ไม่รู้จักเยอะแยะเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบคุณมากนะคะ สำหรับดอกไม้กำลังใจจาก "ดร.โอ๋-อโณ"  "หนูกล้วยไข่"  "หนูอรดี" และ "หนูยุภา"

[หยั่งราก ฝากใบ]

ขออนุญาตติดตามเป็นแฟนคลับของพี่นะคะ

ขอบคุณค่ะ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ยายไอดินรู้สึกเป็นเกียรติและยินดีมากค่ะ ที่ได้รู้จัก "คุณหยั่งราก ฝากใบ" ได้อ่านบันทึกเกี่ยวกับเตี่ย และได้ต้อนรับ "คุณหยั่งราก ฝากใบ" ใน Blog นี้

• ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะไปให้กำลังใจและมีปิยวาจาเสริมสร้างพลังใจ "หากไม่ได้แวะมาเยี่ยมบันทึกนี้คงน่าเสียดายมาก มีพันธุ์ไม้แปลกๆ งดงามที่ไม่รู้จักเยอะแยะเลยค่ะ"
• หวังว่า โอกาสหน้าที่แนะนำพันธุ์ไม้อื่นๆ จะได้รับเกียรติและกำลังใจจาก "คุณหยั่งราก ฝากใบ" อีกนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

                                                                                 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

                                                              

• รู้สึกเป็นเกียรติและยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะะ ที่ "น้องหยั่งราก ฝากใบ" ขอเป็นแฟนคลับ
• จะได้ไปเติมเป็นความสุขประจำวันที่ 8 ธันวาคม ของอนุทิน "เดือนแห่งความสุขของคนไทย เดือนแห่งความสุขของยายไอดิน" คนเกิดเดือนธันวาคม ด้วยแหละค่ะ
• ต้องขออภัยจริงๆ ค่ะ ที่ตอนแรกพิมพ์ชื่อน้องผิดเป็น "หยั่งราก ฝังใบ" เลยต้องลบความเห็นแล้วพิมพ์ใหม่

                                                                                                                                                                                                     

                                                                               

 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

ขอบคุณดอกไม้กำลังใจจาก "หนูปริศนา" และ "คุณเมืองน่ารัก" นะคะ

[ตันติราพันธ์]

พบแล้วค่ะพื้นที่ต้นแบบในการคุ้มครองโลก

ที่สร้างสรรค์ด้วยหัวใจอันงดงาม

สักวันคงมีโอกาสไปชื่นชมนะคะ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

"ไอดิน-กลิ่นไม้" รู้สึกปลื้มใจและขอขอบคุณ "คุณตันติราพันธุ์" จริงๆ ค่ะ ที่สนใจติดตามจนพบเจอ "ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้" และยกให้เป็น "พื้นที่ต้นแบบในการคุ้มครองโลก ที่สร้างสรรค์ด้วยหัวใจอันงดงาม"

จะยินดีมากค่ะ ถ้าพื้นที่แห่งนี้ได้ต้อนรับผู้มีจิตใจดีงาม และมีความสามารถในการใช้ภาษาได้อย่างงดงาม เช่น "คุณตันติราพันธ์"