ขอบันทึก ท่านแรกที่ประทับใจ
เมื่อเห็นภาพทาง FB มีบุคคลในใจในHappy Ba เดินทางมาร่วมในกิจกรรม เพราะติดตามจากที่อาจารย์ได้แวะวัดไหว้พระ แวะทานอาหาร และพักผ่อนตามเส้นทางเดินทางไป เชียงดาว " สวนบัวชมพู ณ จอมคีรี " ที่นัดพบกันมีเรื่องราวที่สะท้อนถึงการเรียนรู้กับการอยู่กินที่อิงธรรมชาติ และการผลิตอาหารที่ปลอดภัยต่อผู้บริโภค จากครั้งที่แล้ว ณ บ้านแม่ตาด อาจารย์ยุวนุช มาร่วมที่บ่งบอกว่าพี่อาจารย์สุขภาพดีมากด้วยการดูแลทางกายและทางใจที่มีแต่ความสุข กินเป็นสุข อยู่เป็นสุข มาวันนี้มีอาจารย์ศิลา ที่เห็นหน้าก็รู้ว่า "พบกับผู้ที่มีแต่ความสุขใจสบายกายด้วยความเป็นอยู่แบบ Happy ๆๆ จากการได้ฟังและชื่นชมในบุคคลิกและใบหน้าที่อิ่มสุข จึงอยากฝันว่าสักวันตนเองนั้นคงจะได้มีโอกาสศึกษาทางธรรม ได้ปฏิบัติด้วยใจเป็นสุข หวังไว้แบบนี้ค่ะ เพราะวันนี้มัความสุขที่อยู่ท่ามกลางบุคคลที่ คิดดี ทำดี มีจิต เมตตา และที่สุดแห่งความประทับใจ ในครั้งนี้ คงจะไม่ใช่ใคร นั่นคือ " น้องแหม่ม บัวชมพู " ที่มีจิตใจลึกล้ำอายุยังน้อยแต่ได่ศึกษาธรรมมะ และสามารถสัมผัสได้ด้วยการฟังการพูดคุย ตลอดจนการทำบุญในแต่ละครั้ง โดยเฉพาะการนำข้าวที่ปลูกไปทำบุญที่วัดต่างๆ แต่ละแห่ง นำข้าวไปทำบุญถึง 10 กระสอบ ช่างน่าชื่นชมขออนุโมทนาค่ะ
ขอนำภาพประทับใจในอริยบทของอาจารย์ศิลามาให้ชมนะคะ
ภาพบางส่วนมาจากบันทึกน้องเพลินและของอาจารย์ศิลาด้วยค่ะ
ภาพนี้ครบทีมนะคะ
อาจารย์ศิลากำลังจะข้ามสะพานแบบท้าทาย ไม้แคบๆ จึงลุ้นๆๆ ...ระทึก ฮา
ประทับใจท่ามกลางเปลวแดดค่ะ อาจารย์เดินจนเหงื่อท่วม..ไม่มีว่าเหนื่อยนะคะ
จากประสบการณ์ที่ได้รับครั้งนี้ได้เรียนรู้ถึงสายพันธ์ข้าว ข้าวชนิดต่างๆในทุ่งนาแต่ละไร่ และการได้รับความรู้ด้านการมีความสุข สนุกในสิ่งที่ปฏิบัติในกิจวัตรประจำวัน หรือ Happy Ba 8 ที่อาจารย์ศิลาได้อธิบายให้ทราบค่ะ จึงเห็นว่าการเลือกที่จะกิน เลือกที่จะปฏิบัติตนเองให้มีสุขภาพกาย สุขภาพใจให้สมบูรณ์ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บนั้นก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองที่กำหนดตัวเองได้ ใช่ไหมคะ...
อาจารย์นพลักษณ์ ๙ กำลังคำนวณน้ำหนักตัวเอง หลังจากมา Happy Ba ที่นี่ ;)...
"ชั้นน้ำหนัก ขึ้น หรือ ลด เนี่ย" ;)...
ทุกมุมมอง...ทุกๆ ภาพถ่าย...ทุกๆ เรื่องราว...ของแต่ละท่าน....งดงามมากครับ
ผมคนเดียวที่ไม่ได้ใส่รองเท้าบู๊ท
แถมยังพับขากางเกงขึ้นไม่เท่ากันอีก
หมดสภาพเลย 555
ต้องระวังหลังให้มากขึ้นค่ะ คุณครูตูม มีผู้ปรารถนาดีตามรอยเราตลอดการเดินทาง แม้ไม่ไปแต่อยู่เบื้องหลังตลอด บันทึกได้สนุก สงบ เย็นใจมากค่ะ ชอบทัวร์แบบนี้จังค่ะ สมวัย
ที่น้องตูมกล่าวถึงน้องอ.ศิลา พี่ดาเห็ยด้วยทุกอย่าง ยังมีอีกน้ำเสียงไพเราะด้วยนะคะ แล้วเวลาไปเดินแอ่วก็ไม่ค่อยพูดจากับใคร เพราะตั้งอกตั้งใจมากกับสิ่งที่อยู่บนมือ แม้แต่อยู่ในมุ้ง (พี่ดามีหลักฐาน) เดี๋ยวเงยหน้า เดี่ยวก้มหน้า เดินก็ไม่ค่อยดูทาง แล้วตกคันนาบ้างหรือเปล่าค่ะ บันทึกนี้เรารุมน้องอ.ศิลา 555 .................
ดีจังนะอาจารย์ตูม....ต้นเดือน ธค.ไปแข่งวู้ดบอลที่เชียงดาวจะหาโอกาสไปเที่ยวสวนบัวชมพู ณ จอมคีรีบ้าง...
ขอบคุณอาจารย์เสือที่ติดตามอาจารย์อย่างกระชั้นชิด แล้วเมื่อไหร่จะไปชมวิวที่สวนบัวชมพูน้าๆๆๆ
ขอบคุณทิมดาบมากๆค่ะที่ให้กำลังใจพวกเรานะคะ
เปิงอกเปิ่งใจ๋ในการวางตัวแบบให้บริการความรู้เรื่องสภาพแวดล้อมเป็นอย่างดีค่ะน้องเพลิน
จริงนะคะเพราะมีสายตาแอบมองอาจารย์และคอยฟังเสียงเพราะๆ แต่ก็มัวแต่กดๆๆ อยู่หน้าจอจึงไม่ค่อยจะได้ฟังเสียงหวานๆนะคะ
ได้นะคะอาจารย์สวนน้องบัวชมพูคงยินดีต้อนรับค่ะ เพราะเราคือชาว กทน. เย้ๆๆ