ขอปลดระวางในฐานะที่ท่านได้รับใช้กองทัพเรือมานานแล้ว.
พิธีจมเรือหลวงมัตโพน เพื่อเป็นแหล่งทรัพยากร - เรียนรู้ทรัพยากรธรรมชาติใต้ท้องทะเล.
ซากรถถังจากกองทัพบก. - ใต้ทะเลก็ยังมีสามเหล่าทัพ.
ทั้งสองพระองค์ทรงเสด็จทอดพระเนตรการฝึกยกพลขึ้นบก. - ปี๒๕๑๒
นี่ก็ปะการังเทียมอีกแบบหนึ่ง. - นักดำน้ำชอบครับ.
สวัสดีครับอาจารย์. ดีครับมีโบนัสหลังเกษียณ..ถือว่าเป็นการพักผ่อนไปในตัว. ผมเองเคยรับมาแล้วก่อนเกษียณ.และมิได้เกษียณเหมือนเพื่อนๆเพราะเผอิญถีบ ปล่อยสมอทิ้งเสียก่อน..ว่าไปแล้วดีคนละอย่างครับ..เพราะได้ไปแปลงานให้บริษัทขุดเจาะน้ำมันของเยอรมัน.ที่บังคลาเทศอยู่ช่วงหนึ่ง. ภาพที่อาจารย์แนบมาสวยจนอยากไปกับเขาบ้าง..
* ผมขอแนบภาพเก่ามาตอบแทนสักภาพน๊ะครับ..อัสลามมาลัยกุม..อั๊ฟนี่ กามนนาเซ่น.
น่าทึ่งจริงๆครับ...สุดยอด
สุดยอดจริงๆ
สวัสดีครับทุกท่าน..เรากำลังจะเป็นเอบีซีดีกันแล้วจริงๆ ต้องขออภัยที่มิได้แปลมาด้วย. คำนี้เป็นคำทักทายว่าสวัสดีครับ..คุณสบายดีหรือ ? ถ้าสบาย ดีหรือไม่ดี? ตอบว่าพาโล..ถ้าไม่สบายก็คือพาโลน่า..แต่สวัสดีในเอบีซีดีของเราที่ควรจำไปใช้คือ :
บรูไน ดารุสซาลาม |
ซาลามัสดาตัง |
|
|
อินโดนีเซีย |
ซาลามัสดาตัง |
บ่าย. - ซาลามัสดาเซียง |
|
มาเลย์เซีย |
ซาลามัสดาตัง |
|
|
ฟิลิบปินส์ |
เช้า. มะกันตังอุมาก้า กูมุสต้า |
||
เที่ยง. มะกันตัง ฮาปุ้น กูมุสต้า. |
ค่ำ.มะกันตัง กะบี่ |
||
สิงคโปร์ |
หนีเห่า |
|
|
ไทย |
สวัสดี |
* ข้อมูลจากสนุกดอทคอม - |
|
กัมพูชา |
ซัวสะเด |
Many thanks. |
|
ลาว |
สบายดี |
|
|
พม่า |
มิงกาลาบา |
|
|
เวียตนาม |
ซินจ่าว |
|
|
บังคลาเทศ |
อัสลามมาลัยกุม อั๊ฟนี่กามนาเซ่น |
* ใครท่องวันละคำ ก่อนถึงวันที่เราเป็นเอบีซีดีจริงๆ..ต้องจำได้แน่ๆ เกรงจะนำไปพูดไม่ตรงเท่านั้นเอง ก็แหมคนในเอเซียมักจะคล้ายๆกัน..ผมยังไม่ลืมครับตอนไปเดินในพีเอ็กซ์ทร.อเมริกัน.ที่แซนดิเอโก เมื่อหลายปีก่อน..พวกพี่ผิน. คนไทยในอเมริกันเรียกคนฟิลิบปินส์แบบนั้น.มักจะตะโกนมะกันตัง..ใส่ผมเสมอ พี่ผินแกคงดีใจที่จะได้เจอเพื่อน..ที่ไหนได้..ต้องผิดหวัง..แต่ว่าไปแล้วคนเอเซียเราผิวสวยน๊ะครับ..ไม่ขาวจัดและไม่ดำมืด..ทำให้ไม่มีใครมาตะโกนว่าเราเป็นพวกผิวดำ..คืนหนึ่งผมหลงเข้าไปฟังเพลงในบาร์ของคนดำที่แมรี่แลนด์ สาวผิวดำยังแอบมามองเลยครับ..ไม่ได้โม้ !
สวัสดีครับอาจารย์..ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำชม.ที่มาจากส่วนหนึ่งของหัวใจ.เฮ้อ..แม้วันเวลาได้ผ่านไปแล้ว ผมยังรักษาความอบอุ่นนั้นไว้เสมอ..ล่าสุดได้นำมากอดแม่. ทุกครั้งที่พบท่าน.๑ - ๒ ปีจึงพบท่านสักครั้ง. ปี ๒๕๔๗ ท่านไม่ยอมให้ผมได้พบอีกแล้ว..* อยากถามว่าลูกหลาน..เคยกอดอาจารย์บ้างไหมครับ ? ถ้าเคย..หวังว่าเราคงมีความรู้สึกอบอุ่นคล้ายๆกัน จะมีอะไรดีไปกว่านี้อีกหรือครับ ?
....เคยไปเป็นพนักงานวิทยุ ร.ล.มัตโพน ราวปี ๒๕๑๒ พวกเราเรียก"เรือเกี๊ยะ" นะ...