บันทึกประจำเดือนตุลาคม ขอนำเสนอเรื่อง.......
เทคนิคการปรับพฤติกรรม
เทคคนิคการสร้างเสริมพฤติกรรมที่พึงประสงค์
เป็นการแตกงานที่จะสอนออกเป็นย่อย ๆ เป็นขั้นตอนง่าย ๆ แล้วสอนแยกแต่ละขั้นตอน
การชี้แนะ คือ การที่ให้สัญญาณ การบอก การแสดงท่าทาง หรือการใช้สายตา/การออกคำสั่ง เพื่อช่วยให้เด็กตอบสนองหรือทำได้ถูก
การถอดถอนการชี้แนะ คือ การลดการชี้แนะลงเมื่อเด็กทำได้ดีแล้ว
การให้แรงเสริม คือ การทำให้ความถี่ของพฤติกรรมนั้นเพิ่มขึ้น โดยให้ตัวเสริมแรง ซึ่งมี 5 ประเภท คือ แรงเสริมทางสังคม (การชม การยิ้ม การลูบหัว) สิ่งของ (ขนม ของเล่น เสื้อผ้า) กิจกรรม (กิจกรรมที่เด็กชอบ แต่เป็นกิจกรรมที่เหมาะสม) เบี้ยอรรถกร (สามารถนำไปแลกเป็นของอย่างอื่นได้) แรงเสริมภายใน (ความรุ้สึก ความคิด ความสุข)
เป็นการสอนทักษะที่ไม่เคยเรียนรู้มาก่อน โดยที่เด็กไม่จำเป็นต้องทำได้ถูกต้อง แค่เกือบถูกต้องหรือใกล้เครียง ก็ให้ผ่านและตอบสนองเรื่อย ๆ จนเด็กสามารถทำได้สมบูรณ์
เป็นการนำทักษะที่แตกย่อยมาสานต่อให้ต่อเนื่องสมบูรณ์
เป็นเทคนิคที่นำทักษะที่เคยเรียนมาแล้วไปใช้ในสถานการณ์ที่แตกต่างจากที่เคยฝึก รวมถึงผู้ปกครองสามารถนำทักษะที่เด็กเรียนรู้แล้วไปปฏิบัติที่บ้านได้ด้วย
เป็นการทบทวนทักษะเก่าสลับกับทักษะใหม่ หรือนำมาผสมผสานกันถ้าเป็นไปได้
เทคนิคการจัดการพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์
การหยุดให้แรงเสริมที่จะก่อให้เกิดพฤติกรรมที่ไม่ต้องการ เป็นผลทำให้พฤติกรรมนั้นลดลงและหายไปในที่สุด
เป็นการทำให้พฤติกรรมลดลงหรือยุติ เนื่องจากได้รับการลงโทษ แต่มักไม่ค่อยนำมาใช้เพราะการลงโทษเป็นเพียงการระงับพฤติกรรมเท่านั้น พอการลงโทษหายไป พฤติกรรมนั้นอาจกลับคืนมาอีก
แบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ แบบแยกออกไป (การแยกออกไปจากกลุ่มหรือการทำกิจกรรมโดยให้ไปอยู่อีกที่) แบบไม่ให้เข้าร่วม (การแยกออกจากพื้นที่ที่ทำกิจกรรมเพียงเท่านั้น) และแบบเข้าร่วม (อยู่ร่วมในกลุ่ม แต่ไม่มีโอกาสทำกิจกรรม)
เป็นการนำตัวเสริมแรงทางบวกออกไป หลังจากที่บุคคลทำพฤติกรรมไม่เหมาะสม เช่น ตัดคะแนน หักดาว เป็นต้น
เป็นการแก้ไขพฤติกรรมที่ทำผิด โดยแก้ไขให้ปรับปรุงสภาพที่ทำผิดให้มากกว่าที่เคยเป็นอยู่ก่อนที่เขาจะทำผิด
ไม่มีความเห็น