มาตามสัญญา!....

"ลูกสัญญาอะไรไว้กับใคร ต้องไม่ลืมและพยายามทำตามที่ได้พูดไว้ให้ได้"

เย็นวันศุกร์ที่ 15 ก.ย. ที่ผ่านมาพอน้องจิ้นพบหน้าพี่เม่ยปุ๊บก็บอกทันทีว่า "แม่จ๋า...คุณครูให้รูปถ่าย ที่น้องจิ้นไปประกวดวาดภาพจิตนาการวิทย์เมื่อเดือนที่แล้ว มาให้แล้วนะ"

น้องจิ้นหยิบภาพถ่ายที่มีตัวเองยืนยิ้มแฉ่งอยู่เคียงข้างผลงานออกมาให้พี่เม่ยดูอย่างแสนจะภูมิใจ....อ๋อ...ประกวดวาดภาพวิทยาศาสตร์  ที่พี่เม่ยเคยเขียนเล่าไว้ในบันทึกชื่อ ยังต้องเรียนรู้อีกมากมาย นั่นเองค่ะ...  

พี่เม่ยดูภาพถ่ายแล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่า เคยรับปากกับน้าโอ๋ไว้ในความเห็นท้ายบันทึกนั้น ว่าถ้ามีรูปถ่ายจะนำมาให้ชมกัน (แต่ต้องผ่านการอนุมัติจากเจ้าของภาพก่อน...) 

จึงได้บอกน้องจิ้นว่า... "แม่จะเอารูปนี้ไปเขียนบันทึกให้เพื่อนๆแม่ได้ดูบ้าง ได้ไหม?"

น้องจิ้นตอบว่า "ก็ได้ แต่อย่าให้ติดหน้าจิ้นไปนะ...เขิน!"

ได้รับการอนุมัติแล้วก็ต้องรีบดำเนินการค่ะ พี่เม่ยจึงใช้กล้องดิจิตอลบันทึกภาพ  แล้วใช้โปรแกรม photoshop เลือก crop เฉพาะส่วนที่เป็นผลงานออกมาปรับแสงและปรับ contrast อีกนิดหน่อย ระหว่างการตกแต่งภาพก็ต้องเรียกเจ้าของภาพมาดูว่า ได้ยัง?? เหมือนจริงหรือยัง??...

น้องจิ้นถามว่า "ทำไมแม่ต้องเอารูปนี้ไปให้เพื่อนดูด้วย  ก็ตอนนั้นแม่เล่าเรื่องนี้ไปแล้วไม่ใช่เหรอ??..."

พี่เม่ยตอบว่า "ใช่แล้ว  และแม่ก็ รับปากน้าโอ๋ไว้ว่าถ้ามีรูปจะนำมาให้ดูกัน สัญญาต้องเป็นสัญญานะลูก เรารับปากอะไรไว้กับใครต้องไม่ลืมอย่างเด็ดขาด" 

ตั้งแต่สมัยลูกเป็นเด็กเล็กๆ พี่เม่ยก็สอนให้ลูกท่องจำ และทบทวนกันอยู่เสมอค่ะว่า....

"สัญญาต้องเป็นสัญญา...เพราะเราสัญญา...เมื่อตอนสายัณห์!"

เรื่องรักษาคำพูดนี้   สมาชิกในบ้านเราทุกคนถือว่าเป็นเรื่องสำคัญมากค่ะ... "พูดอะไรออกไปต้องรักษาคำพูดด้วยนะ"  คุณพ่อบ้านสอนลูกๆ (แถมสอนพี่เม่ยด้วย) อยู่เสมอค่ะ....

น้องจิ้นพยักหน้าเข้าใจ  และกุลีกุจอช่วยแม่รักษาสัญญาด้วยการแนะนำว่าแม่น่าจะมีคำอธิบายภาพประกอบไปด้วยว่า....ตรงนี้นะเป็นไร่สบู่ดำ...ตรงนั้นเป็น...ตรงโน้นเป็น..."

พี่เม่ยจนปัญญาที่จะทำได้ค่ะ จึงถามน้องว่า "ทำไงดีล่ะ แม่ก็อยากให้มีคำอธิบายภาพด้วยจัง...."

น้องจิ้นคงจะเข้าใจในความสามารถอันน้อยนิดของการใช้โปรแกรม photoshop ของแม่จึงอาสาทำให้ค่ะ แล้วก็ได้ผลงานที่น้องช่วยบรรยายออกมาเป็นดังภาพค่ะ

บันทึกนี้นอกจากเป็นการนำภาพมาให้ชม ตามที่ได้รับปากไว้กับน้าโอ๋แล้ว.....

ยังช่วยให้พี่เม่ยได้มีโอกาสย้ำเตือนลูกๆด้วยค่ะว่า...

"ลูกสัญญาอะไรไว้กับใคร  ต้องไม่ลืมและพยายามทำตามที่ได้พูดไว้"

คุ้มจริงๆค่ะ!

[คุณ รัตติยา เขียวแป้น]

ยิ้มค่ะ อ่านบันทึกนี้แล้ว เขียนได้คำเดียว คือ ยิ้ม ค่ะ

สงสัยอย่างเดียว ฝากถามน้องจิ้นด้วยนะคะ ว่า ทำไมต้องมีหุ่นยนต์ด้วยค่ะ สื่อถึงอะไรเอ่ย

[Handy]

   ใช้ Wireless LAN กับ Notebook ครับ ... ภาพยังไม่มาแต่ใจร้อนครับ เขียนไปพลางๆก่อน ... อ้าว .. มาแล้ว
   จินตนาการได้รอบด้านเลยนะครับ .. สีสันสดใสอีกต่างหาก .. เยี่ยมครับ  เยี่ยม !

[ปภังกร]

• สวัสดีครับพี่เม่ย ก่อนอื่นต้องขออภัยครับที่หายหน้าหายตาไปนาน
• ตอนนี้เดินทางจากอุตรดิตถ์มาอยู่ที่กำแพงเพชรแล้วครับ
• คิดถึงพี่ ๆ และทุก ๆ คนเสมอนะครับ
• ไปแอบเห็นรูปพี่ในบันทึกของคุณ Nidnoi แล้วอยากไปนั่งอยู่ตรงนั้นด้วยครับ
• สักวันคงจะมีโอกาสนะครับ
• ขอพลังแห่งความรักและครอบครัวจงสถิตกับพี่เม่ยตลอดไปครับ

[โอ๋-อโณ]

ขอบคุณทั้งคุณแม่"พี่เม่ย"และคุณลูก"น้องจิ้น"เลยค่ะ ยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ ประทับใจทั้งเรื่องและภาพ

ฝากบอกน้องจิ้นว่า นอกจากวาดภาพได้สวยงามมีรายละเอียดสูง อัดแน่นด้วยสาระแล้ว ยังมีน้ำใจที่ต้องการถ่ายทอดให้กระจ่างด้วย ทุกรายละเอียด ดูแล้วน้าโอ๋"ทึ่ง"มากๆค่ะ

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

น้องจิ้นเก่งมากค่ะพี่เม่ย :)

[เพื่อนร่วมทาง]

หุ่นยนตร์ (หุ่นยนต์) นร. หมายความว่าอะไรคะ

[พี่เม่ย]

น้องจิ้นมาอ่านแล้วอมยิ้ม "เขิน" ไปแล้วค่ะ

พี่เม่ยต่อยอดจากคำถาม "หุ่นยนต์นักเรียน" ไว้แล้วค่ะ  ที่นี่ ค่ะ

[เมตตา]

น่ารักทั้งแม่และลูกเลยค่ะ ชอบมากแม่ลูกคู่นี้  วันนี่คุณเมตตา ต้องสะสางงานสำคัญ 2 ชิ้นใหญ่ๆ แต่อดใจไม่ไหวที่จะมาเชยชม แม่ลูกคู่นี้ bye