บทบาทนิติกรภาครัฐต่อการให้ความเห็นร่างพระราชบัญญัติของหน่วยงานอื่น
อันที่จริงแล้ว การปฏิบัติหน้าที่นิติกรภาครัฐในการให้ความเห็นในฐานะผู้มีวิชาชีพมักจะเพลย์เซฟรักษาความปลอดภัยของตนเอง เช่น ไม่กล้าให้ความเห็น เกรงว่าจะมีคนนำไปอ้าง ไม่มีความรู้ หรือแม้กระทั่งการเสนอความเห็นเป็นลำดับการบังคับบัญชา ที่ผ่านมาในชีวิตนิติกร เมื่อจะต้องเสนอความเห็นเกี่ยวกับร่างพระราชบัญญัติต่าง ๆ ที่คณะรัฐมนตรีแจ้งมาเพื่อให้ความเห็น นิติกรในระดับผู้ปฏิบัติงานนั้นไม่อาจเสนอความเห็นให้ปรากฏให้เป็นความรับผิดชอบในเชิงวิชาชีพได้เลย เพราะการเสนอบันทึกความเห็นจะเป็นไปในลักษณะของบันทึกของหัวหน้างานและ/หรือผู้อำนวยการ การให้ความเห็นเป็นลายลักษณ์อักษรระหว่างหน่วยงานภายนอกก็มักแต่จะให้ความเห็นว่า เห็นชอบด้วยในร่างพระราชบัญญัติดังกล่าว โดยปราศจากการให้เหตุผลทางนิติศาสตร์ที่จะสะท้อนความเป็นนักนิติศาสตร์ของนิติกร ความเป็นวิชาชีพของหน่วยงาน หลายครั้งการให้เหตุผลทางกฎหมาย ก็ยกตัวบทกฎหมายมาตอบ ซึ่งนั่นคือนักกฎหมาย แต่ไม่ใช่นักนิติศาสตร์ที่อยู่ในฐานะนิติกร ทั้งนี้ อาจเป็นเพราะไม่มีองค์ความรู้ในบริบท เช่น ทางธุรกิจ หรือความรู้เฉพาะเรื่องนั้น ๆ หรือความเชื่อมโยงอย่างเป็นระบบของศาสตร์ต่าง ๆ เป็นต้น หรือผู้บังคับบัญชาที่จะต้องลงนามในความเห็นไม่มีองค์ความรู้ หรือไม่กล้าที่จะลงนามผูกพันกรม นี่คือความไม่สง่างามของวิชาชีพนิติกรภาครัฐและหน่วยงานผู้บังคับบัญชา วิชาชีพนิติกรภาครัฐนั้น มีค่าวิชาชีพนอกเหนือจากเงินเดือนในระยะสามสี่ปีผ่านมา นั่นหมายความว่าสังคมคาดหวังนิติกรภาครัฐจะต้องทำหน้าที่ให้สมกับวิชาชีพ และรับผิดชอบต่อหลักวิชาชีพและหลักวิชาการ จากที่ศึกษาและประสบการณ์ที่ผ่านมาในชีวิต อย่างนี้ เงินค่าตอบแทนพิเศษก็ไม่คุ้มค่า การให้เหตุผลทางนิติศาสตร์ว่าเห็นด้วยกับร่างพระราชบัญญัติดังกล่าวอย่างเดียว ไม่จำเป็นต้องเป็นนิติกร ใคร ๆ ก็ทำได้ รัฐควรทบทวนบทบาทและหน้าที่นิติกรภาครัฐในเชิงวิชาชีพด้วยก็น่าจะดี จริง ๆ แล้ว ทำไปวันๆ หนึ่งไม่ต้องคิดมากก็น่าจะดีเหมือนกัน
ความเห็น (1)
ขอบคุณ ความรู้ ที่อบ่งปันให้นะคะ ดีจังเลย ได้ร่วมด้วย ช่วยกันนะคะเป็นประโยชน์
ขอบคุณมากค่ะ