แม่ที่ไม่ได้สอนลูก(ลูกแม่ไม่สอน)
หญิงสาวแรกรุ่นดรุณีที่หน้ากร้าน พวงแก้มพราวเกลื้อน อยู่กับฝูงควายและเด็กผู้ชายวัยรุ่น กลางทุ่งนา นามว่า "ญา" เป็นพี่ของน้องสาวสองคนที่ต้องป้องภัยแทนพ่อที่จากไป
อย่างไม่วันกลับ เธอจึงดูเด็ดเดี่ยวกร้านชีวิต เป็นที่ครั้นคร้ามของเด็กผู้ในวัยเดียวกัน ครั้นวัยเจริญพันธ์มาถึงจึงเป็นธรรมดาที่ธรรมชาติจัดสรรค์ ให้มีหนุ่มบ้านเดียวกัน ทายาท"หอมหวล"ที่ต้นตระกูลเดินเท้าบุกป่าฝ่าดงจากทุ่งสง ผ่านตรังมาทางกระบี่ เมื่อ200 ปีก่อน มาพบรักที่ พังงา มีทายาทมากมาย ทายาทคนหนึ่งมาหมายปองสาวแก้มพราวเกลื้อนจนถึงขั้นแต่งงานกัน
สร้างรังรักทำมาหากินด้วยความขยันขันแข็ง มีพยายนรัก 4 คน เป็นชาย2 คน หญิง 2 คน ครอบครัวกำลังสุขสันต์ มีข้าวปลาอาหารก็แบ่งปันเกื้อกูล เป็นที่รักของคนในชุมชน แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็อุบัติขึ้น เมื่อเกิดโรคระบาด "ไข้น้ำ" อหิวาห์ตกโรคระบาดทั่วประเทศ ในปีเล่ากันว่า"ผีวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศน์"ปรากฎกายอาละวาดหลอกหลอน
แม่ พี่ชาย 1 พี่สาว 2 ต้องสิ้นชีพไปพร้อมกับแม่ด้วยโรคระบาด แม่และลูกต้องนอนในหลุมเดียวกัน4 ศพ เพราะมีคนตายมากขุดหลุมไม่ทันฝังกันไมไหว เหลือลูกน้อย อายุ 2 วัน กับพ่อที่ร่อแร่แต่ก็รอดชีวิตมาได้ ส่วนพ่อก็ไปมีแม่ใหม่ มีน้องออกมาให้เลี้ยงดูอีก 10 คน จึงไม่มีเวลามาให้กับลูกคนเล็กภรรยาแรก
ยายจึงรับภาระเลี้ยงดูหลานชายได้เติบโตมาด้วย"น้ำหม้อ"(น้ำซาวข้าวที่หุงตอนข้าวเดือดต้องเช็ดน้ำรินน้ำออกเพื่อไม่ให้ข้าวเปียก)
แม่ไม่โอกาสได้สอนลูกชาย แต่น้าสาวฉายภาพแม่ ย้ำเตือนให้ฟังอยู่เสมอ แม่เป็นนักอ่าน "อ่านสิ้นดาษห่อเคย"แม่เป็นนักสู้ ปกป้องน้าสาวทั้งสองจากการข่มเหงของผู้ชาย
แม่รักความเป็นธรรม ถึงแม่จะไม่ได้สอนลูกชายแต่การบอกเล่าของน้าสาวยืนยันคำสอนแม่อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แม่เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด น่ารักที่สุด .....รักแม่.....
(เมื่อผู้เขียนแต่งงานมีภรรยา ก็ได้ลูก เหมือนลูกของแม่ คือ ผู้ชาย 2 คน ผู้หญิง 2 สอง และยิ่งเหมือนกันอีก คือลูกคนแรกและลูกคนสุดท้องก็เป็นผู้ชายเหมือลูกแม่)
อาลัยแม่หญิงสาวแก้มพราวเกลื้อนกลางฝูงควาย
ความเห็น (52)
แ่ม่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของลูกครับ...
ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ แม่นแท้เลยค่ะว่าบัง แม้ดาษห่อเคยก็อ่านสิ้น :) ซึ้งค่ะ
เป็นอีกบันทึกที่อ่านแล้วเศร้าในวันนี้
แม้เป็นลูกที่แม่ไม่ได้สอนแต่ก็เป็นคนดีได้
เป็นกำลังใจให้ค่ะบัง
ถ้าแม่บังยังอยู่ ต้องภูมิใจลูกชายแบบบังแน่แน่ๆค่ะ
อ่านบันทึกนี้แล้ว
คิดถึงนวนิยายเรื่อง "แม่" ของแม็กซิม กอร์กี้มากๆ เลยครับ
อาลัยแม่หญิงสาวแก้มพราวเกลื้อนกลางฝูงควาย
แม่เป็นนักสู้ แม่เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด
ถ้าแม่รู้คงภูมิใจมากนะคะ
- นึกว่ามีแต่เรื่องของน้องที่เหมือนนิยาย เรื่องของพี่ชายเหมือนยิ่งกว่าอีก ค่ะ
- แม้ไม่มีแม่เลี้ยงดู แต่คนจะดีก็ดีได้นะคะ รับรู้ชีวิตแต่หนหลังแล้วก็ชื่นชมพี่ชายยิ่งขึ้นไปอีกค่ะ
เคยได้ยินเรื่องเลี้ยงด้วยน้ำข้าวแทนน้ำนม ได้มาฟังเรื่องจริง..ทึ่งมากค่ะ.. น้ำข้าวที่สร้างคนดีให้สังคมอีกคนหนึ่ง
แม้ไม่เคยได้พบหน้าแม่ แต่วอญ่าท่านผู้เฒ่า สามารถบรรยายจนคนอ่านมีความสุขได้ค่ะ
ร่วมรำลึกถึงแม่ของลูกชายคนดีของสังคมค่ะ..
สวัสดีน้องทิมดาบ ..(แ่ม่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของลูกครับ...)ยายก็เป็นทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับผม วิชาบีบนวดติดตัวมาเพราะต้องนวดยาย ได้มาถึงวันนี้
- ชื่นชมท่านมากค่ะ "เลือดเนื้อเชื้อไข" คุณแม่ไม่ได้สอน แต่ท่านมีคุณแม่ในตัวท่านอยู่แล้วค่ะ
- รักความเป็นธรรม ท่านก็เหมือนคุณแม่ค่ะ
- โชคดีที่เรามีแม่ค่ะท่าน
เรียนอาจารย์ จัน น้าสาวชอบเล่าเรื่องแม่ให้ฟัง โดยเฉพาะเรื่องที่แม่ปกป้องน้าสาวจากการถูกผู้ชายรังแก
และเรื่องที่แม่ชอบอ่านหนังสือ
น้าสาวหาว่าผมบ้าตอนที่ขายเครื่องมือหากิน เรือ เครื่องยนต์และอวน ในราคา 800 บาท สมัยปี 2513 เพื่อมาเรียนตัดเย็บเสื้อผ้าที่ปากพะยูน
สวัสดีน้องหนูรี นึกบ้านถ้ำ นึกถึงบ้านที่อยู่ริมเขาริมควน แล้วมีต้นเรียน พอเรียนหล่นก็จะกลิ้งมากองรวมกัน ง่ายต่อการเก็บเชาะร้อยพวงหาบหลบบ้าน
แต่บางสวนอยู่ที่ราบ ต้องเดินหามากองรวมไว้ พอได้หาบก็กลับบ้าน
นึกเรียนบ้านเพื่อนผมต้นไหนอร่อย ยุมดี หนวยแรกเขาจะเอาไปหวายพระ
ผมจึงได้รู้ได้เห็นวิถีพุธจากเพื่อนหลายอย่าง
สวัสดีคุณ แก้ว ฟังน้าสาวเล่า ให้ฟังแม่เป็นนักสู้ นักเรียนรู้ ผมภาคภูมิใจที่เป็นลูกแม่
แรงใจเป็นแรงผลักดันให้มีกำลังงานในทุกวันนี้
- แม่ ... นางฟ้าของลูกทุก ๆ คน
- แม่ของคุณมะเดื่อคือหญิงชาวไร่ที่อยู่กลางดินกินกลางทราย
- ไม่เคยเรียนหนังสือ
- ไม่เคยรู้จักคำว่า " ลำบาก " หรือ " สบาย" (แม่บอกคุณมะเดื่ออย่างนี้เสมอ)
- แม่บอกว่า แม่เคยชินกับชีวิตความเป็นอยู่แบบนี้มาตลอดชีวิต
- ชีวิตที่ " มือ" ไม่เคยว่าง (ทุกนาทีที่ลืมตา)
- แต่...แม่มีความรัก ความจริงใจ ให้กับลูกทุก ๆ คนเสมอมา
สวัสดีค่ะ มาซาบซึ้งคิดถึงแม่ก่อนนนค่ะ
ลูกแม่ไม่ได้สอน...แต่สอนได้โดยสายเลือด...สวัสดีครับ
วิญญาณคุณแม่มาอยู่ในตัวท่านบังวอญ่านี้แล้ว เป็นนักจิตอาสา นักเขียน ไม่ทิ้ง ดาษห่อเคยก็อ่านสิ้น ขอบคุณบันทึกดีดีครับ
เรียนอาจารย์ แผ่นดิน ภาพแม่ที่ส่งผ่านมาทางลูก ตอนเด็กๆและหนุ่มๆ คนเฒ่าคนแก่รุ่นๆแม่ มักทักและถามว่าลูกใครหว่า
พอมีคนบอกว่าเป็นลูกแม่ คนเฒ่าคนทักมักพูดว่า" เหม"มันยัง ซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่เข้าใจ ว่า "เหม"คืออะไร
(เหม = สายเลือด เชื้อสาย เผ่าพงศ์ วงวาน ว่านเครือ)
สวัสดีค่ะ
อ่านเรื่องจบ ตั้งใจจะเขียนอะไรมากมาย
แต่ตอนนี้พูดไม่ออกบอกไม่ถูก...สมบูรณ์ในตัวเองแล้ว ทุกอย่าง
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆอยู่เสมอ
เรียนครูดาหลา ..แม่ตามคำบอกเล่าของน้าสาว ทำให้ปลื้มทุกครั้งเมื่อมีคนพูดเรื่องแม่
คนรุ่นราวคราวเดียวกับแม่มักพูดชื่นชมแม่ในการเป็นนักสู้ปกป้องน้องสาว เพราะสมัยนั้นผู้ชายเป็นใหญ่
เรื่องของแม่จึงเหมือนเป็นตำนานเล่าขานให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้
อ่านแล้วซึ้งมากค่ะแงๆๆๆๆๆ
บังค่ะ...ชื่นชมตำนาน "สาวพวงแก้มพราวเกลื้อน".. มีหลากหลายมิติ.. ..บังหีม ได้ทำหน้าที สืบสานความดีเป็นตำนานต่อมา และต่อไปๆๆๆ เห็นได้จากการปฏิบัติตน เสียสละทำงาน เพื่อสังคมแห่งความสุขกาย/ใจ..ขอบคุณค่ะ:-))
เรียนอาจารย์ น้องวิไล....สืบทอดการอ่าน การคิดจากแม่ เมื่อมีโอกาสทางการศึกษา ก็มาเรียนศึกษาผู้ใหญ่
เมื่อมีโอกาสต่อยอด ใช้วุฒิ เทียบเท่า ม.3 บวกอายุการทำงาน 5 ปี ก็ไม่รีรอ มสธ. จนจบกฎหมาย
บอกกับน้องๆที่ทำงานทุกคนว่า คนที่มีโอกาสเล่าเรียนรู้อะไรที่ดีกว่า ต้องนำวิชามารับใช้ ผู้ไม่รู้
ไม่ใช่แสวงหาประใส่ตนบนความไม่รู้ของผู้อื่น จึงเป็นนักไกล่เกลี่ย และทะแนะมาตลอด
รำพึงไว้ที่นี้เรื่องการศึกษา (http://www.gotoknow.org/blogs/posts/220393?class=yuimenuitemlabel&page=1)
เรียนอาจารย์ คุณหมอ ป. เด็กบ้านผมรุ่นนั้นเลี้ยงด้วยน้ำข้าวเกือบทุกบ้าน แล้วเป็นน้ำข้าวกับเกลือ ไม่ใช่น้ำตาล
มีเรื่องเล่า การชื่นชมเรื่องกินน้ำข้าวที่นี้ครับหมอ(http://www.gotoknow.org/blogs/posts/234891)
เรียนคุณ ระพี ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมมาอ่าน เรื่องแม่ สาวพวงแก้มพราวเกลื้อน
อ่านบันทึกท่านวอญ่าครั้งใด อิ่มเอมอารมณ์ทุกครั้งไป
หญิงสาวแก้มพราวเกลื้อนกลางฝูงควาย...
ขอบคุณเรื่องเล่าแสนดี เราทุกคนต่างมี "แม่" เป็นนางฟ้าในใจเสมอนะคะ :)
เรียนพี่ใหญ่ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจลูกที่แม่ไม่ได้สั่งสอน แต่คุณน้าคอยเล่าตำนานแม่ให้ฟัง มีไม่บ่อยที่น้องสาวจะชื่นชมพี่สาวอยู่ตลอดไป
เรียนอาจารย์ ศิลา....แม่ สถาบันครอบครัว แม่เป็นหลัก แม่ทำงานหนัก แล้วยังต้องอบรมลูก เป็นตัวอย่างแก่ลูก
แต่ปัจจุบัน ภาวะทางการครองชีพ ต้องดิ้นรน แล้วดูเหมือนเพศแม่ริ้นรนหนักกว่าเพศพ่อ
ทำให้ต้องลดทอนภาระการเลี้ยงดู สถาบันครอบครัวจึงหย่อนยาน
แต่ถึงอย่างไรแม่ก็คงเป็นแม่ตลอดไป แต่พ่อ หรือพูดให้ชัดว่า "ผัวของแม่ไม่แน่ใจว่าจะเป็นพ่อของลูกตลอดไป"
สวัสดีคุณ มะเดื่อ อ่านเรื่องแม่ ของแต่ละท่านซ่านดวงจิต คุณค่าแห่งความเป็นแม่ เป็นผู้ให้ที่ไม่มีวันหมด
แม่ในดวงใจของทุกๆคน สถาบันครอบครัวเข้มแข็งด้วยมือแม่
สวัสดีครับคุณ รุ่ง อ่านเรื่องเล่าเรื่องราวที่อยู่อนามัยแล้วมีเรื่องให้ตามรอย ทางสาสุขได้มากมาย
เรื่องการคลอดตามอนามัย คลอดหมอตำแย คลอดไม่ออก คลอดตกเลือด มีเรื่องมากมายที่พบเห็น
ผมเป็นผู้ช่วยพยาบาล ในห้องคลอด ได้เห็นความเป็ยลูกเป็นแม่ ความผูกพันธ์ จนกระทั่ง คุณภาพและมาตรฐานเข้ามาในรพ. จึงพ้นหน้ที่
เห็นเคลสหนึ่ง รกติด แม่ตาย
รกรกรกรกรกรกรก แม่คลอดลูก ลูกออกมา รกก็ออกมา
แม่ลูกปลอดภัย รกรกรกรกรกรก แม่คลอดลูก ลูกออกมา ปลอดภัย แต่รกไม่ออกมา แม่ตกตายเพราะรกไม่ออกมา เคยเขียนความรู้สึกนี้ไว้เมื่อหลายปีก่อน
บัง เขียนสนุกจนเรื่องไม่เศร้า อ่านไปคิดภาพตามราวกับได้ชมภาพยนต์พีเรียด :-)
แม่ที่ไม่ได้สอนลูก(ลูกแม่ไม่สอน)
ความในวงเล็บแปลความหมายอย่างไรหรือคะ
ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีจ้ะลุงวอ กลับมาขอบคุณลุงวออีกครั้งจ้ะ
- ไม่รู้จะขอบคุณในน้ำใจของลุงวอได้อย่างไรดี จึงจะเทียบเท่าแม้ครึ่งของน้ำใจและเจตนาดีของลุงในครั้งนี้
- เอาไว้หลังประชุมผู้เกี่ยวข้องการสร้าง ศพด. แล้วคุณมะเดื่อจะตัดสินใจอีกครั้งนะจ๊ะ กราบขอบพระคุณลุงวอมาก ๆ จ้ะ
เรียนท่านแว่นธรรมทอง เรามักมองความขาดแคลน ความด้อยโอกาส เป็นปมด้อย ทำให้ไม่มีแรงผลักแรงดัน
หากมองคิดให้ออก มันเป็นโอกาสพัฒนา
"เก่งคนลือออกชื่อคือคนเก่ง ยืนหยัดเองด้วยลำแข้งเป็นแรงยืน" ครับท่าน
เรียนคุณ พ. "อ่านสิ้น ดาษห่อเคย" มีความหมายว่า ขอให้มีตัวหนังอะไรๆก็อ่านหมด
ผมชอบอ่านใบฎีกา(หนังสือเชิญทอดผ้าป่า / กฐิน งานวัด) หรือแม้สมุดหน้าเหลือง พบชื่อหรือนามสกุลแปลกๆ ยังหยิบมาใช้เลย
เช่น เจ็ดพี่น้องร่วมใจ / ต้องติดรำ /ตามใจพี่หลวง/ อัณฑยานนท์(เดิมนามสกุลไข่ยาน) ดอแลแม ฯลฯ
ขอบคุณ อาจารย์ ภควรรณ ที่แวะมาให้กำลังใจ ลูกแม่ไม่สั่งสอน แต่สอนตัวเอง
สวัสดีน้องครูกาย เรื่องแม่มีมาย แต่ว่าบอกตรงเป้นห่วงครู เห้นข่าวสถานการณ์ มันรุนแรงขึ้นเพ้อแล้ว
ไม่มีแม่ได้ดูแลมาแต่เด็ก
ไม่ได้มีผล ต่อการเป็นคนดี
และมีคุณภาพคับแก้วของบังเลยคะ
ชื่นชม บันทึกดีดีเป็นกำลังใจให้แบ่งปัน
เรื่องราวดีดีแบบนี้ต่อไปคะบัง
เล่นเอาหนูอ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ
ตอนแรกเห็นสั้น ๆ ที่ไหนได้ น้ำตาไหลพรู
เรียนอาจารย์ ขวัญ ยายคือแม่คนที่สอง ยายรักและหวงมากกว่าหลานบรรดามี
ยายสอน ยายบอก ยายเตือน ยายเล่า ทุกๆเรื่องให้ ฟัง ทั้งประวัติศาสตร์ ตำนาน ต้นตระกูล "หอมหวล"ที่เดินทางเท้า รอนแรมข้ามสองจังหวัด เมื่อสองร้อยปีผ่านมา หากไม่มีวิชาอาคม ก็จะจะผ่านด่าสัตว์ร้ายได้ยาก ทั้งไข้ป่า โรคระบาด ยายเล่าให้ ในขณะที่อายุยังเยาว์ นึกไปว่ายายเล่านิทานให้ฟัง ยายเป็นหนึ่งใน ห้าอรหันต์ทองคำของตำบล
เรียนคุณหยั่งราก ฝากใบ
ขอบคุณที่มาชื่นชมหญิงสาวแก้มพราวเกลื้อนแห่งท้องทุ่กลางฝูงควาย
เรียนอาจารย์ ภูสุภา (แม่ที่ไม่ได้สอนลูก(ลูกแม่ไม่สอน)
ความในวงเล็บแปลความหมายอย่างไรหรือคะ)
หมายถึง เกเร แต่ที่มีนัยหมายถึง แม่ไม่สอนให้ทำดี ก็เอาดีได้
สวัสดีคุณมะเดื่อ ไม่ต้องเกรงใจ มีโครงการเมื่อไหร่บอกมา จะบอกบุญเพื่อนๆน้องๆพยาบาลช่วยกันตามอัตภาพ
ขอบคุณ EGA เจ้าสำนักรัฐบาล อิเลคฯ ที่เข้ามาชื่นชม และชอบ สบายใจเวลาใครคุยเรื่องแม่ให้ฟัง
...สวัสดี..ท่าน..วอญ่า..ผู้เฒ่า..ยายธี..ก็บังเอิญ..ถูก..เลี้ยงดูมาด้วย..น้ำข้าว..แถม..ด้วย..กล้วย..น้ำว้า....(แม่ไม่สั่ง..แต่สอน..ว่า..ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน...)...เพิ่งเข้าใจ.."แม่"..แต่..ก็สายไปเสียแล้ว..
สลามน้องไหม อัลฮัมดุลิลล่าฮ์ สตูลปากยูนไม่ไกลกัน คงมีโอกาสพบพานแวะหา
เพราะที่สูลก็มีพรรคพวกสหายทำเครือข่ายชาวบ้านอยู่หลายคน
และก็คงได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนกันทางบันทึก
สวัสดี คุณยายธี คนร่วมสมัย
ผู้ที่ได้ ชิมน้ำข้าว ในคราวก่อน
วิถีไทย วิธีธรรม แม่ย้ำสอน
เป็นขั้นตอน ปฎิบัติตน เป็นคนดี
สวัสดีค่ะบังวอญ่า...สบายดีนะคะร่วมลำรึกถึงแม่ถึงแม่ท่านไม่อยู่แต่เรื่องราวของท่านก็แจ่มแจ้งแล้วว่าท่านเข้มแข็งทั้งกายและใจ ไม่ยอมแพ้ต่อความเลวร้ายทั้งปวง...คุณสมบัตินี้เป็นมรดกทางสายเลือดอยู่ในตัวบังแล้วจริงไม๊คะ
มาบอกรักแม่ด้วยคนค่ะ
เป็นผู้สืบสายเลือดมาเลยนะค่ะ
ตัวแทนของแม่....ที่รักยิ่ง
"สเร็นเหลา เข้ามาสิงหา สิบสี่
ในคืนนี้ เข้ามาพบแสนอบอุ่น
มาชื่นชมให้กำลังใจขอขอบคุณ
เป็นแรงหนุน จากมวลมิตร กทน(โกทูโนว์)
สวัสดีครู บอนนี่...บันทึกเรื่องแม่ แม้นผ่านหลายวันแล้ว ก็ยังมีมาให้กำลังตลอดมา
แม่ของทุกคน ย่อมมีหลายเรื่องราวที่ทุกคนอยากบอกเล่าเรื่องแม่ของแต่ละคน