"ยายมักบอก ลูกติดงาน พาแม่มาหาหมอไม่ได้" แต่พอท่านจะเสีย หรือตอนเสียไปแล้ว ลงทุนทำทุกอย่าง เท่าไหร่เท่ากัน .. น่าคิดมากๆ ค่ะ
บันทึกนี้อาจไม่ลึกซึ้งกินใจแต่คงพอทำให้ใครหลายคน นึกถึง " แม่" คนที่มีความรักให้เราอย่างไม่มีเหตุผล
แม่คือรักแท้..รีบกลับไปหาแม่ก่อนที่จะหมดโอกาสดีที่สุดของชีวิตค่ะ..
เห็นผู้สูงอายุที่มารับบริการคนเดียวที่ OPD นี่แหละ.. คุณพี่ถึงไม่เคยให้แม่ไปไหนมาไหนไกลๆคนเดียวเด็ดขาด (หมายถึงที่ต้องขึ้นรถไปนะ)
ความรักมีหลายรูปแบบ.. ที่นี่ก็มีความรักและประทับใจให้กันเนาะ G2K
รักแม่เกินคำบรรยายครับ คุณชลัญ
น้องชลัญค่ะ..ลึกซึ้งค่ะ..ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆจาก บันทึกที่กลั่นกรองจาก ตัวตน บุคลใกล้ตัว เพื่อนพ้องกัลยาณมิตรผู้ร่วมงานและ ผู้ป่วย...เห็นรักในหลากหลายมิติ ..สุดท้ายนรักพิสุทธิ์คือรักของแม่ :-))
รักในมิติและนิยามที่แตกต่าง
แต่เหมือนกันในสิ่งเดียวคือ
"รักด้วยใจ"...
ชื่นชมครับ
ขอบคุณทุกท่านค่ะที่มาร่วมรำลึกพระคุณแม่ mother is one
กินใจเป็นที่สุดคะพี่ชลัญธร
หากตั้งใจจะทำเพื่อแม่
ไม่มีคำว่าไม่มีโอกาส ไม่มีเวลา
อยู่ที่เราจะเลือกทำเพื่อท่านในรูปแบบไหน
มากกว่าคะ ผู้เขียนเองอยู่ไกลแม่ แต่เลือกการติดต่อ
สอบถามพูดคุยทุกวัน กลับบ้านทุกครั้งที่มีวันหยุด
และหน้าที่อื่นๆ ที่ลูกคนนึงพึงกระทำให้ท่านได้
อย่างเต็มกำลังคะ (วันไหนๆแม่ก็สำคัญที่สุด)