วิชาชีวิตที่ควรเรียนรู้..?

เราทุกคนล้วนผ่านกระบวนการเรียนรู้มาแล้วทั้งนั้น  ส่วนจะเข้าใจมากน้อยก็ขึ้นอยู่แต่ละคน  ความสนใจของคนเรามีขีดจำกัดอยู่เฉพาะในสิ่งที่ตนรักตนชอบ  การเรียนรู้วิชาไหนเป็นอย่างไรเราสัมผัสมาแล้วตั้งแต่ระดับประถมบ้าง  มัธยมบ้าง  และเข้าสู่กระบวนการเรียนรู้ระดับอุดมศึกษา  เมื่อจบออกมาเรียกว่าบัณฑิต  มหาบัณฑิต  และดุษฎีบัณฑิต 

 แต่ทำไมท่านนักปราชญ์ทางพระพุทธศาสนาเช่นท่านอาจารย์พุทธทาสภิกขุกล่าวดัง ๆ ว่า...การศึกษาคือหมาหางด้วน...หรือเป็นเพราะการศึกษาในยุคนี้เน้นไปที่การเกรงกำไร  การแสวงหาผล  การช่วงชิง  การเพิ่มความโลภ  ความโกรธ  และความหลง ให้ผู้เรียนจนโงหัวไม่ขึ้น

 

          ถ้าเป็นไปอย่างว่า  เราควรเรียนวิชาชีวิตบ้างในอนาคต  คือเรียนอย่างนี้ครับ

1 . เปิดหลักสูตรวิชาชีวิต  เน้นความสุขทางจิตใจ  ในห้องเรียนธรรมชาติ เวลาเรียนขึ้นอยู่กับความพร้อมของผู้เรียน การจบก็ขึ้นอยู่กับผู้เรียนโดยมีคุณครูยืนยันว่าผู้นี้เรียนจบหลักสูตรนี้แล้ว  ผู้เรียนบางคนอาจจบภายในชั่วกระพริบตาก็ได้  แล้วได้รับความเป็นเลิศในทางที่ตนถนัดนั้น

 

2 . สิ่งที่เรียนเน้น  ค้นหาตนเอง ด้านพิจารณากาย  ในกายตนเอง, พิจารณาความรู้สึกในความรู้สึกของตนเอง , พิจารณาจิต  ในจิตของตนเอง , พิจารณาธรรม  ในธรรมชาติ  จนเรียนรู้  เข้าใจ  และเข้าถึงธรรม  ส่งผลก่อให้เกิดความสุขในการดำเนินชีวิต

 

3 . รูปแบบการเรียนตัวอย่างในยุคนี้   อย่างที่เราควรเรียนรู้ในวิชาชีวิต ก็ขอเชิญเข้าไปศึกษาเรียนรู้แนวทางที่ผมว่านี้ได้ที่ คณะ      5 วัดมหาธาตุ ฯ  ท่าพระจันทร์  กรุงเทพ ฯ  วัดนี้อยู่ข้างท้องสนามหลวงและอยู่ใกล้วัดพระแก้วนั้นแล

[แว่นธรรมทอง]

ผมอยากเรียกว่า "วิชาคน" ขอบคุณครับอาจารย์

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณ แว่นธรรมทอง

ทำนองนั้นก็ได้ครับผม ถ้ามีเป้าหมายอย่างที่ว่ามา...อิ อิ อิ

ขอบคุณครับ

[บุษยมาศ]

• การเรียนรู้ย่อมควบคู่ไปกับการได้นำไปปฏิบัติจริงด้วยค่ะ จึงได้ผล...
• เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[EGA]

แวะส่งต่อกำลังใจ

ชื่นชมบันทึกของดร.อุทัย มากคะ

ถ้ามีหลักสูตรชีวิตคงดีไม่น้อย เริ่มที่จิตใจ

รู้จักตัวเอง รู้จักคิดพิจารณา ใกล้ชิดธรรมชาติ(ปลูกจิตสำนึกรักในธรรมชาติ)

คนเราจะประสบความสำเร็จได้นั้น บางครั้งความสูงต่ำของระดับ

การศึกษาก็ใช่ว่าจะจำเป็นเสมอไป อยู่ที่ใจเป็นสำคัญคะ

 

[หมูจ๋า]

สวัสดีค่ะท่านอ.UMI แวะมาทักทายตอนบ่ายค่ะ มื้อกลางวันอะไรคะ นำบล็อกท่านเข้าแพลนเน็ตแล้วค่ะ ย้อนกลับไปอ่านได้ เพื่อนำไปประยุกต์ใช้ได้ตลอดเวลาค่ะ ทุกบทความทรงคุณค่าน่าติดตามและนำไปใช้ได้จริง

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณ บุษยมาศ

วิชาทางศาสนานี้ ถ้าได้เล่าเรียนแล้วเย็นใจครับ

เป็นการเรียนที่ใกล้เข้ามาหาตนเอง ค้นหาจิตใจตนเองครับ เพื่อปรับให้เกิดความสมดุลของชีวิต

ส่วนวิชานอกศาสนานั้น ยิ่งเรียนยิ่งห่างไกลตัว บางทีไปถึงการเก็บหินบนดวงจันทร์โนน้แล

และเป็นวิชาเร่าร้อน ช่วงชิง แสวงหาผลประโยชน์ เกรงกำไร ขาดทุน สารพัดนะครับ...อิ อิ อิ

ขอบคุณครับ

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณ EGA

วาว ๆ ภาพสวยงามน่าชวนชมครับผม

เรื่องจิตใจสำคัญนะครับผม

หากมหาวิทยาลัยทบทวนหลักสูตรที่เปิดสอนเพื่อนำหลักศีลธรรมกลับมา โลกาคงไม่พินาศนะครับผม อิ อิ อิ

ขอบคุณครับ

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณหมูจ๋า

ตอนนี้ทางภาคใต้ที่ผมอยู่กำลังเจอสายฝนครับ ช่วงสายออกไปนิเทศก์ครูพันธ์ใหม่ และมีสายเข้ามาให้ไปประชุมหารือที่คณะมนุษยศาสตร์เกี่ยวกับการต้อนรับคณาจารย์และนักศึกษา มหาวิทยาลัยหะสะนุดิน เมืองสุลาเวสี เกาะบอร์เนียว ประเทศอินโดนีเซีย เขาจะมาวันพรุ่งนี้ ผลเลยทานข้าวกลางวันในห้องประชุมประเภท คุยไปด้วยทานไปด้วยครับ อิ่ม ๆ

ขอบคุณครับ