พระเจ้าช่วย(ไม่ได้)
ก็เป็นแค่ นักสู้ ชั้นผู้น้อย
ไม่ได้เป็น นายร้อย มากตำแหน่ง
ในยุคความ ก้าวหน้า ราคาแพง
มิอาจแย่ง แข่งวิ่ง เอาสิ่งใด
ออกกวาดล้าง ยาบ้า ตามหน้าที่
สร้างศักดิ์ศรี ให้แผ่นดิน ถิ่นอาศัย
เพื่อลูกหลาน อยู่รอด อย่างปลอดภัย
จึงเต็มใจ ที่จะเสี่ยง ไม่เกี่ยงงอน
พร่ำสวดมนต์ ขอพร วอนพระเจ้า
ให้คุ้มครอง ผองเรา พ้นทุกข์ร้อน
อย่าปล่อยคน ค้ายา มาบั่นทอน
มาทำร้าย กรีดกร่อน ให้อ่อนแอ
แต่วันหนึ่ง ผู้พิทักษ์ สันติราษฎร์
ก็ก้าวพลาด ถูกยิง นอนนิ่งแน่
ลูกชายอุ้ม ร่างแนบ แอบดวงแด
ใครหนอรุม รังแก ได้ลงคอ
ก่อนสิ้นใจ ยังเพ้อหา อย่างน่าเศร้า
ว่าพระเจ้า มีจริง หรือเปล่าหนอ
ลูกชายโอบ สะอื้นร่ำ น้ำตาคลอ
กอดร่างพ่อ ที่ตนรัก นอนพักพิง
แล้ววางร่าง ที่สิ้นลม ข่มสะอื้น
เอื้อมหยิบปืน กระบอกใหญ่ กำไว้นิ่ง
พึมพำว่า ..พระเจ้า ต้องมีจริง..
ก่อนมุ่งหน้า ไปบุกยิง พ่อค้ายา
สันติสุข สันติศาสนสุข !!
๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๕ / ขอเป็นกำลังใจให้ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ทุกท่านที่ทุ่มเทเสียสละโดยไม่คิดชีวิตเพื่อพี่น้องประชาชน ให้รอดพ้นจากกระบวนการค้ายาเสพติด ขอบคุณภาพประกอบบางภาพจากอินเตอร์เน็ต
ความเห็น (19)
อ่านแล้วมัน สะใจดี เหมือนดูหนังคาวบอยเก่าๆ และเห็นด้วย อย่างบอกไม่ถูก บางทีมันก็ต้องแรงตอบนะ เพื่อแก้ปัญหาถาวร
@@@พ่อค้ายาสมควรแล้วกับสิ่งก่อ
ร่างกายพ่อที่ล่วงลับดับชีพสูญ
อ้อมกอดลูกย้ำเตือนว่าอย่างอาดูร
อยากเทิดทูนพระเจ้าว่ามีจริง@@@
เธอ...ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์
เธอ...องอาจสง่างามทำหน้าที่
เธอ...คือแบบอย่าง "ตำรวจน้ำดี"
เธอ...คือวีรบุรุษหยุดคนเลว
ก็เป็นแค่ นักสู้ ชั้นผู้น้อย
ไม่ได้เป็น นายร้อย มากตำแหน่ง ในยุคความ ก้าวหน้า ราคาแพง มิอาจแย่ง แข่งวิ่ง เอาสิ่งใด
จบแบบเศร้าอีกแล้วค่ะ
ศึกปราบปรามยาเสพติด เป็นงานที่ยากลำบากยิ่งนัก..ขอให้กำลังใจทุกฝ่ายค่ะ
...อ่านแล้ว ... เข้าใจ สังคมไทย ที่ หักเห หาทิศทางยากมากขึ้น ... คนที่เข้มแข็ง เท่านั้น จึงจะรอด......ทั้ง กาย - ใจ...// ชอบภาพที่อาจารย์ นำมาประกอบ เรื่องราว....ได้อารมณ์ดีเยี่ยมค่ะ
ผอ.ชยันต์ สวัสดีครับ
- จะว่าไปแล้วชีวิตจริงยิ่งกว่าหนังคาวบอยเสียอีก
- ทุกซอกมุมของชุมชนมียาบ้าระบาดไปทั่ว ใครค้า ใครขน ใครขาย ก็รู้กันอยู่แก่ใจ
- เราต้องสร้างลูกศิษย์ของเราให้เอาตัวรอด
- มีห้องเรียนสีขาว โรงเรียนสีขาว ครอบครัวสีขาว ชุมชนสีขาว เหมือนที่ปปส.ได้มั้ยเนี่ย
- ขอบคุณผอ.มากครับ ที่แวะเข้ามาเป็นคนแรก
คุณ krugui สวัสดีครับ
- ขอบมากครับที่มาให้กำลังใจ
- บันทึกนี้ดุเด็ดเผ็ดร้อนไปตามสถานการณ์ปัญหา
- สงครามระหว่างตำรวจกับพ่อค้ายาดูท่าจะยืดเยื้อ
- ขอบคุณสำหรับบทร้อยกรองที่มาช่วยเติมเต็มในบันทึกนี้
คุณครูรัชดาวัลย์ สวัสดีครับ
- ขอบคุณบทร้อยที่แสนจะไพเราะ อ่านแล้วได้อารมณ์
- ตำรวจน้ำดี ยังมีอยู่จริงและน่าเห็นใจในหลายปัญหา
- มียาบ้าอยู่รอบโรงเรียน ด้วยหรือเปล่า
- ดีใจที่ยังไม่ทิ้งกัน ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
KRUDALA สวัสดีครับ
- จบแบบเศร้าๆ แต่เป็นความจริงในสังคมครับ
- บ้านเมืองเรามีเรื่องยาเสพติดเป็นปัญหาใหญ่สุด
- ครอบครัว ชุมชน อ่อนแอเพราะยาเสพติดสารพัดชนิด
- มีเหตุการณ์เศร้าๆเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน
- ขอบคุณมาก ที่ยังมาให้กำลังใจอยู่เสมอ
เบญญาภา ธรรมรักษ์
เศร้าจัง.....สะท้อนความรู้สึก และสังคมได้อย่างดีเลยค่ะ
ขอบคุณครับ มองเห็นภาพครับ ความจริงที่ต้องเผชิญ คนทั้งสองฝ่ายเปลี่ยนไป แต่ขบวนการยังคงอยู่...น่าเศร้านะครับ
คุณพี่นงนาท สวัสดีครับ
- ปัญหายาเสพติดเป็นวาระแห่งชาติ ที่ต้องอาศัยความร่วมแรงร่วมใจจากทุกฝ่าย
- เด็กและเยาวชนเป็นเหยื่อที่น่าเป็นห่วงมาก
- สงครามครั้งนี้คงยืดเยื้อและต้องแลกกับความเสียสละของคนเป็นจำนวนมาก
- ขอบคุณมากครับ ที่มาให้กำลังใจบันทึกที่ออกแนวเศร้าๆนี้
พระเจ้าช่วยไม่ได้...จริงๆคะ
ขอบคุณมาก สำหรับบทกลอนที่บอกเล่าความจริงคะ
นัอง Joy สวัสดีครับ
- ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่านและเป็นกำลังใจให้บันทึกนี้
- ขอบคุณคำชม และที่บอกว่าชื่นชอบภาพประกอบ
- ขอให้เรียนจบเร็วๆนะครับ
อ.เบญญาภา สวัสดีครับ
- อยู่ที่ไหนละนี่ มาถึงที่ประชุมหรือยัง
- จะเป็นขาประจำของบันทึกนี้มั้ยครับ
- เมื่อไหร่จะเขียนบันทึกให้อ่านบ้าง
- ขอบคุณมากครับ ที่มาร่วมแลกเปลี่ยน
- เจอภาพแรกตกใจ
- หลบไม่ทันเลยครับ
- 555
- ขอเป็นกำลังใจด้วยคนครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ความดีมีตัวตนค่ะ *** เป็นตำรวจต้องอดทนต่อความเจ็บใจ
คุณกิติยา สวัสดีครับ
- ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่าน มามอบดอกไม้เป็นกำลังใจ
- ความดีมีอยู่จริง แต่สังคมไม่ค่อยเหลือที่ยืนให้คนดีๆ
- ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ