...เรื่องนี้เกิดขึ้นกับวันเวลา..ที่เปลี่ยน..ผันไป...ตากะยาย..โคจรมาเจอกัน....
...ยาย...ถามตาว่า...เนี่ยะ..ตา..รู้จัก..คำว่า"รัก"..ไหม..
...ตา...พูดลอยๆ..ทำตา..เหม่อๆๆ..."ยากที่จะตอบ"...
...ยาย...กระซี้กระซัก ต่อ.."เห็นลิง อุรังอุตัง มันอุ้มลูกติด อก ให้กินนม..ดวงตาอ่อนโยน..น่ะ...ใช่ความรักไหม...
...ตา...ออืออมม..สัณชาติญาณ...มั้ง...
...ยาย..(..แอบคิด...ที่ตา..แก..แอบไป..ตุ๊กติ๊กกิ๊กกิ๊ก..เนี่ยะมันเป็นความรักหรือสัณชาติญาณกันล่ะเนี่ยะ...)
...ผู้อ่าน..ช่วย"ยาย"แกคิดหน่อย.เป็น.ธรรมชาติหรือสัณขาติญาณ..ที่"รัก"ทำให้..โลกแห่งจิตวิณญาณ(มนุษย์)..วุ่นว้า..บ้ากันอยู่ทุกวันนี้...
***** เป็นความรักหรือสัณชาติญาณ...เป็นอะไรดี มุมมองไหนดี.....เป็นทั้ง 2 รูปแบบดีนะ..ยายธี
ตอบว่า "เป็นสัณชาตญาณที่มีตามธรรมชาติ" จะดีไหม กลัวยายโกรธจัง ถ้าตอบไม่ถูกใจ หุ หุ
เป็นทั้งสองอย่างที่ให้ความสุขอันสมบูรณ์..และเติมเต็มได้เรื่อยๆ..ตราบที่ยังมีศรัทธาต่อกัน..
คิดไม่ออกค่ะคุณยาย... ต้องไปถามคุณตาเอง....:)
... ด้วยตาแอบไปตุ๊กติ๊กกุ๊กกิ๊ก... ตาจึงมีคำตอบของตาอยู่แล้ว... ให้กินนม เป็นสัณชาติิญาณ... ให้นมกินเป็นความรัก
.... มันเลยวุ่นๆๆ วายๆๆ บางทีก็พาลถึงตายเอาด้วย อย่างที่เป็นอยู่นี่แหละครับยายธี ... คิคิ
..สวัสดีค่ะ..มันอ้น.."ชอบตรงนี้จริงๆ...(ตาจึงมีคำตอบของตาอยู่แล้ว..อ้ะะๆๆๆ)....(พาลถึงตายเอาด้วย..พุธโท..พุธถัง..รอดมาด้าย..อ้ะะๆๆ)...ยายธี...
"อนึ่ง...ท่านผู้อ่านเจ้าคะ...ยายแก..(คงหาทางออก..ไม่เจอ..น่าจะมี..อะไรดีๆ..แฝงอยู่อีกแยะเลย...มีอีกไหม..ช่วยๆกันคิดหน่อย..ทำไงดี..."รัก"...ธรรมชาติ..ฤา..สัณชาติญาณ....."
สวัสดีค่ะคุณยายธี
เป็นทั้ง ธรรมชาติและสัณชาติญาน ค่ะ
..ขอบพระคุณเจ้าค่ะ..คุณกานดา...สบายดี..นะคะ..ยายธี