รักนี้เพื่อใคร
ชีวิตนี้คุณพูดคำว่า รัก . . . "รักเธอ" กี่ครั้ง กับ คนกี่คนมาแล้ว. . .
แต่ละคน คุณพูดว่า "รักเธอสุดหัวใจ" รึเปล่า
แล้วตอนนี้ คนที่คุณพูดคำนั้นด้วย ยังอยู่ใกล้ ๆ คุณรึเปล่า?
คุณเคยได้ยิน คนที่เขาคอยเตือนเราไหมว่า . . .
รักใครอย่ารักหมดหัวใจ รักครึ่งเดียวพอ
ใครบางคนไม่ต้องบอก เขาก็ทำได้ เพราะเขาอาจไม่เคยรักใครจริง ๆ
แต่ใครบางคนรักสุดหัวใจ กับทุก ๆ ครั้ง เพราะเขามองหาแต่รักแท้
แล้วคุณเคย อกหัก กันบ้างรึเปล่า? อย่าบอกเลยนะ ว่า. . .ไม่เคย
แล้วเจอแบบไหนกันบ้าง แบบนี้รึเปล่า
“เราเป็นเพื่อนกันนะ เราคงไปด้วยกันไม่ได้”
แล้วเคยเดินตามเขาไปไหม ว่าเขาไปกับใครต่อ (ที่ไปด้วยกันได้)
รับรองว่าร้อยทั้งร้อย …ถ้ายังไม่มีใครใหม่
เขาก็จะยังสนุกกับของเล่นชิ้นเดิม
แล้วถ้าเขาทำแบบนั้นกับเรา คุณจะยังรักเขาอีกไหม
ยังรักสุดหัวใจอีกรึเปล่า คุ้มแล้วหรือ ที่จะเศร้าที่จะเสียใจ
. . . ไม่คุ้มหรอก คนที่เราสมควรรัก คือคนที่รักเราและหวังดีกับเรา
คนที่จะไม่มีวันทิ้งเราไป คนที่จะยืนอยู่ข้างเราเสมอต่างหากล่ะ
ถ้าเขามาผลักให้คุณล้ม . . .
แล้วคุณล้ม และร้องไห้อยู่ตรงนั้น คุณก็คือผู้แพ้
แต่หากคุณไม่ล้ม และยังยืนอยู่อย่างสง่า คุณคือผู้ชนะ
อยากร้อง . . .ร้องไป ไม่มีใครห้าม
เชื่อว่าวันนึงคุณเบื่อที่จะร้องทุก ๆ วัน
อดทนหายใจต่อไป พอแล้ว . . . แค่หายใจ ไม่หนักหนานี่นา เดี๋ยวดีเอง
ใคร ๆ เคยเจอ ใคร ๆ เคยเจ็บ . . .
ถ้าทุกคนที่อกหักแล้วต้องตาย โลกนี้คงร้าง
วันนี้หากคุณต้องอยู่คนเดียว (อีกครั้ง) . . .
อย่าลืมถามตัวเองล่ะ ว่า. . . รักที่เคยอยู่ในใจ
คุณจะเก็บเอาไว้เพื่อใคร เพื่อตัวเขา หรือเพื่อตัวคุณเอง . . .
ถ้าเพื่อตัวเอง ก็ตัดมันทิ้งจากใจไปได้แล้วนะ
เพื่อที่คุณจะได้พบรักใหม่ และไม่ทำให้ใครที่มารักคุณ ชอกช้ำใจ . . .
ขอบคุณค่ะ จริงๆ ด้วยค่ะ
สดใสๆ เหมือนเพิ่งดื่มน้ำส้มคั้นค่ะ
ความรัก...
ความรัก...
ความรัก...
...
รักให้เป็น...รักอย่างไร้หวังการครอบครอง..
รัก..อย่างที่จะรัก...
เก็บรักนี้ไว้ในหัวใจ...แห่งความดีงาม
เรียน คุณตาหยู
ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย ขอให้มีความสุขเช่นกันค่ะ
เรียน คุณกะปุ๋ม
แต่นี้ไปพี่คงจะให้รางวัลกับชีวิตตัวเองมากขึ้นค่ะ ขอบคุณค่ะ
แทงใจดำเข้าอย่างจัง...
ความรัก...
เคยเจอมาหลากหลายแบบ เมื่อความรักสุดใจถึงแม้เลิกรากันไป มิตรภาพนั้นยังคงอยู่
ความรัก...
ถ้ารักให้สุข จงรักให้เป็น
ถ้ารักกันยาก รักกันเย็น จะรักกันไปทำไม
แต่ใครหนอจะไม่มีความรัก... อย่างน้อย คนที่น่าเกลียด นิสัยแย่ที่สุดในโลก เป็นผู้ร้ายฆ่าคนตาย ก็ยังมีคนรัก...คุณพ่อ.คุณแม่... รักที่ไม่มีวันตาย
เรียน คุณ IS
ขอบคุณค่ะ ขอให้เจอรักสีชมพู๋ ชมพูนะคะ
เห็นบทความนี้ใน mail ขออนุญาติเอามาแบ่งปันครับ เรื่อง "ความรักกับความอดทน"
"ความรัก" ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่มนุษย์มีอยู่มากมายราวกับว่าจะไม่มีวัน หมด แต่สิ่งที่มนุษย์มีอยู่จำกัดจนดูเหมือนคับแคบเห็น แก่ตัว ก็คือ "ความอดทน" ยิ่งรัก มากก็ยิ่งต้อง "อดทน" กับปัญหาต่างๆ รอบข้าง เพื่อรักษาความรักนั้นไว้ให้ ยั่งยืน
แต่ในทิศทางตรงกัน ข้าม
เมื่อใดที่สิ้นรักเมื่อนั้น "ความอดทน" ก็หามีไม่
สิ่งใดที่เคยทนได้ก็กลับ แปรเปลี่ยนไป
สิ่งใดที่เคยเห็นดี เห็นชอบ กลับกลาย เป็นขวางหูขวางตา
ทั้งๆ ที่อีกฝ่ายหนึ่งกระทำต่อตน อย่างเสมอต้นเสมอปลาย
ท้ายที่สุดเราเป็นฝ่ายทอดทิ้ง ให้ความรักนั้นต้องจบลง
บางครั้ง ความรักนั้นอาจจบลงทั้งๆ ที่ความรู้สึกรักของเรายังมีอยู่เต็ม หัวใจ เพียงแต่การถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนกระทั่ง "ความอดทน" บอกให้เราต้องไป...ไปทั้ง ที่ยัง "รัก"
เพราะหากรักแล้ว ต้องเจ็บ ต้องช้ำ ทางเลือกที่ดีที่สุดก็น่าจะหมายถึง
" การจากไปในวันนี้เพื่อที่จะเข้มแข็งและลุกขึ้นได้ใหม่ในวันข้างหน้า" อย่างนั้นมิใช่หรือ
"หากรักแล้วต้องร้องไห้ไปตลอด ชีวิต
ตนขอเลือกที่จะร้องไห้สองสามวันแล้วยิ้มไปตลอด ชีวิตที่ดีกว่า"
สุดท้ายก็ขั้นอยู่กับตัวเองแล้ว ล่ะนะ
ว่าจะร้องไห้ไปตลอดชีวิต หรือร้องไห้แค่วันนี้ แล้วยิ้มไปตลอดชีวิต
ชีวิตเรา ๆ สามารถเลือกเองได้ จริงมั้ย?
"คนร่วม ทาง"
คนเราคบหาร่วมทางกัน มีค่าตรงที่รู้จัก กัน
คนเรารู้จักคุ้นเคยกัน มีค่าตรงที่รู้ใจ กัน
คนเรารู้ใจกันแล้วจากกัน มีค่าตรงที่อยู่ในความทรง จำที่ดีของกัน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าจะรัก อย่างไรก็อย่าให้ตาบอดเสียล่ะ
เมื่อวันหนึ่งความอดทน บอกเราว่าถึงเวลาแล้ว
ก็ควรจะรับฟังไว้บ้างแล้วกัน เรา เป็นผู้กำหนดชีวิตของเรา
แวะเข้ามาทักทายค่ะ
ชอบประโยคนี้จังค่ะ...โดนใจเข้าไปถึงกระดูกซี่ในสุดเลยค่ะ
ถ้าเขามาผลักให้คุณล้ม . . .
แล้วคุณล้ม และร้องไห้อยู่ตรงนั้น คุณก็คือผู้แพ้
แต่หากคุณไม่ล้ม และยังยืนอยู่อย่างสง่า คุณคือผู้ชนะ
อยากร้อง . . .ร้องไป ไม่มีใครห้าม
เชื่อว่าวันนึงคุณเบื่อที่จะร้องทุก ๆ วัน
ต่ออีกนิดค่ะ...
ไม่มีใครสามารถผลักคุณให้ล้มลงได้
นอกจากตัวคุณเองผลักตัวเองให้ล้มลง
ไม่มีใครพยุงให้คุณลุกขึ้นยืนใหม่ได้
หากใจคุณยอมแพ้ และไม่ยอมลุกขึ้นสู้ต่อ
อดทนหายใจต่อไป พอแล้ว . . . แค่หายใจ ไม่หนักหนานี่นา เดี๋ยวดีเอง
ขอบคุณบันทึกที่สวยงาม
สำหรับนักสู้ที่ล้มแล้วไม่ยอมลุก...อดทนหายใจต่อไป...เดี๋ยวดีเอง...สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจเราจริง ๆ ค่ะ
ย้อนกลับมาอีกรอบ ชอบๆ โดนสุดๆ
คุณ vit ต่อยอดได้ถูกใจมากเลยค่ะ
บางครั้ง ความรักนั้นอาจจบลงทั้งๆ ที่ความรู้สึกรักของเรายังมีอยู่เต็ม หัวใจ เพียงแต่การถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนกระทั่ง "ความอดทน" บอกให้เราต้องไป...ไปทั้ง ที่ยัง "รัก"
เพราะหากรักแล้ว ต้องเจ็บ ต้องช้ำ ทางเลือกที่ดีที่สุดก็น่าจะหมายถึง
" การจากไปในวันนี้เพื่อที่จะเข้มแข็งและลุกขึ้นได้ใหม่ในวันข้างหน้า" อย่างนั้นมิใช่หรือ
ตามกันมากับคุณ IS...
หากคุณอร...ได้คุยกับพ่อ...คุณอรจะทราบดีว่าทำไมกะปุ๋มชอบประโยคนี้จัง...นะคะ...
เรียน คุณ VIJ ค่ะ
ขอบคุณนะคะ ความรักเป็นสิ่งสวยงามค่ะ
บาดแผลที่เกิดจากรัก อาจมี เล็กบ้าง ใหญ่บ้าง แต่หากเราไม่พยายามที่จะทำให้เป็นแผลเป็น ไม่นานก็เลือนหายไป และสามารถเริ่มต้นใหม่ได้ค่ะ
เรียน คุณเจษฏา ค่ะ
ขอบคุณที่เติมเต็มบันทึกนี้ ด้วย ความรัก กับความอดทน มันเป็นสัจจธรรม ที่พี่พิสูจน์และได้ผลลัพท์มาแล้ว ณ วันนี้ กำลังพิจารณาอยู่ว่า จะเริ่มพิสูจน์ใหม่หรือไม่ แต่มองว่า จะผิด จะถูก ความรักก็ยังเป็นสิ่งสวยงาม จรรโลงใจ และเราต้องเคารพการตัดสินใจของตัวเองค่ะ
เรียน คุณ IS
พี่เองก็ปลื้มบันทึกของคุณนะคะ แอบเข้าไปอ่านประจำค่ะ
เรียน คุณกะปุ๋ม
พี่เองก็ชอบเหมือนคุณกะปุ๋มค่ะ จึงเลือกที่จะอยู่คนเดียวในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มีความสุขกับอิสระภาพ เพียงแต่เหงาในบางครั้ง
อิจฉาจัง คุณพ่อช่างรู้ใจคุณกะปุ๋มนะคะ คุณพ่อเป็นคนน่ารักค่ะ เป็นได้ทั้งพ่อ และเพื่อน คอยให้คำปรึกษาเรื่องสำคัญๆ กับพี่เสมอค่ะ