เวลา....ที่หายไป
เป็นความจริงที่ว่า
ทุกคนมีเวลาเท่ากันหมด
ขึ้นอยู่กับการบริหารจัดการ
ของแต่ละคนว่าจะใช้อย่างไร
แต่เพราะอะไร
ถึงได้ยินคำพูดว่า
"ไม่ค่อยมีเวลา" อยู่เสมอ
แล้วเวลาของเราหายไปไหน
ทั้งที่ทุกคนมีเท่ากัน
แต่....รู้สึกเหมือนว่า
เวลาของฉันนั้นหายไป
ความเห็น (17)
เวลา..
และ...เวลา...
นั้นอยู่ในจิต...ใจเรา...
เวลาไม่ได้หายไปไหน...
หากแต่อยู่ในเรา...เสมอ
ขึ้นกับว่า...
เราใช้เวลา...นั้นคุ้มค่าแค่ไหน...
กับเวลาที่เรามีอยู่
*^__^*
กะปุ๋ม
เวลาไม่ได้หายไปแต่มันอยู่ที่ว่าเราใส่ใจมันมากกว่า ... การจัดลำดับความสำคัญก็เป็นสิ่งที่ต้องใส่ใจ พร้อมกับการวางแผนงานด้วย ...จะทำให้การบริหารทั้งเรื่องงานและส่วนตัว เป็นไปได้อย่งคล่องตัวคะ....
เวลาที่หายไป ผมคิดว่า เราคงไม่ได้ทำดีที่สุดในเงื่อนไขที่มีเวลา มากกว่าครับ
ทำให้ดีที่สุด
เพื่อไม่ให้เสียดายเวลาที่ผ่านไป
ให้กำลังใจครับคุณไออุ่น
พี่กะปุ๋ม คุณจ๊ะจ๋า และคุณจตุพร
ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นค่ะ
ช่วงนี้รู้สึกว่าจะวุ่นวายมากไป
กับอะไรหลายๆ อย่างในชีวิต
และพยายามที่จะทำทุกอย่าง
ให้ลงตัวที่สุดค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ
น้องไออุ่น...
พี่กะปุ๋มเพิ่งผ่านและหลุดเรื่องวุ่นวายในชีวิตมาได้ไม่นาน...
นิ่งและพยายามนิ่ง...
...
และวันนี้ก็ผ่านมาได้
พี่กะปุ๋มเป็นกำลังใจให้นะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
พี่กะปุ๋มคะ
ทุกอย่างเข้ามาแล้วก็ แค่ผ่านไป
แค่นั้นเองใช่ไหมคะ
ชีวิตคนเราก็เท่านี้
ยิ้มสู้ทุกอย่าง
เราก็เป็นผู้ชนะ อย่างแท้จริง ใช่ไหมคะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ สำหรับกำลังใจ
จริงคะทึ่ว่าทุกคนมีเวลาเท่ากันหมด แต่รู้สึกว่าในความเท่ากันนี้มันก็เหมือนกับว่ามันจะมีความไม่เท่ากันอยู่ หลายคนชอบอ้างว่าไม่มีเวลา หรือมักใช้คำว่า ถ้ามีเวลามากกว่านี้จะทำนั้นทำนี้
อย่าใช้ข้ออ้างว่าไม่มีเวลาเพื่อที่จะไม่ทำสิ่งนั้นสิ่งนี้เพราะบางทีทุกอย่างมันอาจจะสายเกินไปก็ได้
ใช้เวลาทุกนาทีให้คุ้มค่าคะเพราะว่าเราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขสิ่งต่างๆได้แล้ว
คุณเสาวณีย์
ค่ะ ใช่ค่ะ ที่ทุกคนมีเวลาเท่ากันหมด
แต่ในความเท่าเทียมกัน (บางครั้ง)
ก็ยังพบว่า มีความไม่เสมอภาคซ่อนอยู่
และในความยุติธรรม (บางครั้ง)
ก็พบว่ามีความไม่เป็นธรรมซ่อนอยู่เช่นกันค่ะ
ขอบคุณนะคะ สำหรับความเห็น
เวลาที่ผ่านไป ไม่สามารถย้อนกลับมาได้
ขอเพียงตั้งสติ เตือนตน อยู่กับปัจจุบัน
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด...
สิ่งที่ดีๆ สำหรับอนาคตก็จะตามมาค่ะ
- ว่าแต่ว่าเวลาหายไปไหนครับ
- ตามแล้วพบไหมครับ
หายไปแล้ว หายไปเลยค่ะ อาจารย์ขจิต
ตอนนี้กำลังตามหาอยู่เหมือนกันค่ะ
ถ้าเจอช่วยบอกให้ด้วยนะคะ
ว่ามีคนต้องการด่วนมากค่ะ (ยิ้มๆ)
เวลาไม่ได้ไปไหนหรอกครับ
ยังอยู่กับเราทุกวัน แต่ว่าจะมีคุณค่าหรือไม่นั้น
คงต้องอยู่ที่ความพอดี ความพอใจ ความสุข
ความพอเพียง ของตัวเราเองมากกว่าครับ
เวลาของแต่ละคนเดินไม่เท่ากันค่ะ
บางคนเริ่มเดินก่อน หยุดทีหลัง
บางคนเดินทีหลัง หยุดก่อน
บางคนยังไม่เริ่มเดิน ก็หยุดแล้ว
ไม่มีใครรู้ได้ว่าเวลาที่หมุนไปแต่ละวัน เราละเลยหรือหลงลืมอะไรที่ยังมิได้เริ่มทำ หรือไม่แม้เพียงแต่จะกล้าคิดทำอีกเยอะ
เราไม่รู้ว่ามันเริ่มต้นแล้วจะจบลงเมื่อใด เพียงแต่คิดว่าขอให้มีโอกาสทำในสิ่งที่ใจรักคิดอยากจะทำเพียงแค่นั้น็พอ
แต่ทุกสิ่งที่รักและอยากทำ ก็ไม่ใช่ว่าจะทำและไขว่คว้ามาหมดได้ เราจึงต้องปล่อยให้สิ่งที่แสนรักบางสิ่งหลุดลอยไปต่อหน้าต่อตา ทั้งๆ ที่รู้ว่าเอื้อมมือไปก็หยิบฉวยมาเป็นของเราได้ แต่ก็เลือกที่จะไม่ทำ
เวลาที่ผ่านมาไม่ได้หายไปไหนเลย เพราะถ้ามันหายไป เราคงจะลืมไปได้ แต่นี่มันยังอยู่ครบต่างหาก
คุณประเสริฐ ศรีแสนปาง
เคยมีคนบอกไว้ว่า
ช่วงเวลาแห่งความสุขนั้นมักสั้นเสมอ
แต่เวลาที่เรามีความทุกข์
กว่าจะผ่านไปได้สักวินาที ช่างนานเหลือเกิน
เราควรดำรงตนอยู่ในความพอดี และพอเพียงค่ะ เห็นด้วยค่ะ ทำชีวิตให้สมดุลย์ค่ะ
น้อง jang
ปล่อยวางค่ะ
และปล่อยให้เวลาเป็นตัวตัดสิน
เหมือนอย่างที่น้องเคยบอกพี่ค่ะ (ยิ้มๆ)
คุณดอกปีบ
ดิฉันเห็วด้วยกับคุณดอกปีบค่ะ ต่อให้มีเวลาวันละกี่ชั่วโมงก็ไม่พอหรอกค่ะ ถ้ายังไม่เริ่มต้นทำอะไร
ใช่ค่ะ เวลาที่หายไปเราไม่สามารถดึงกลับได้ สำคัญที่ปัจจุบันเราจะทำยังงัยให้ดีกว่าเก่า ใครพอจะมีเคล็ดลับดี ๆ ในการบริหารเวลาบ้างคะ