ปัญหา
....ครูปอยืนมองสนามหญ้าหน้าโรงเรียน..ตอนเย็นหลังเลิกเรียน...ด้วยความสงสัย...ทำไม ทำไม และทำไม....สนามที่สวยงามอย่างนี้จึงไร้เด็ก ๆ วิ่งเล่นกันเหมือนเคย...ดูอ้างว้าง เงียบเหงา...
สำรวจ...
....จากการสอบถามนักเรียน..พบว่า..ในหมู่บ้านมีร้านเกมมากมาย..หลายร้าน..นักเรียนเฝ้ารอคอยเลิกเรียนจะได้รีบกลับบ้านไปเล่นเกม...จิตใจจดจ่อเมื่อไหร่หนอ..เสียงกริ่งจะดัง..จะได้กลับบ้านเสียที่....
..แก้ปัญหา...
..ครูปอมีนักเรียนชั้นป.3 อยู่ในมือ..ส่วนใหญ่เป็นนักเรียนชาย..."นักเรียน หลังเลิกเรียนไปเล่นฟุตบอลที่สนามกันซิ..ครูอยากดู"..."ครับ." เด็ก ๆ ลิงโลด
เด็ก ๆ นักเีรียนชายชั้นป.3 เริ่มเล่นบอลอย่างสนุกสนาน .. เด็ก ๆ ถอดรองเท้า...ครูปอก็ไม่ได้ว่าอะไร..ก็สนามเป็นสนามหญ้า..ครูปออยากให้เท้าของเขาสัมผัสธรรมชาติบ้าง...จะได้รู้ว่ายอดหญ้านุ่ม ๆ น่ะเป็นอย่างไร...เท้าเปล่า ๆ โดนลูกฟุตบอล..เป็นอย่างไร...
นอกจากพวกเขาได้เตะฟุตบอลแล้ว..เขายังลงนอนเกลือกกลิ้งบนยอดหญ้านุ่ม ๆ เสียงหัวเราะดังลั่นอย่างสนุกสนาน
..ท้าทาย...
เด็กป.3 ลงสู่ยอดหญ้าแล้ว...ปออื่น ๆ ล่ะ..."นักเรียน ไปชวนพี่ ๆ ป.5 ป.6 มาเล่นด้วยซิ"
..."พี่ ๆ มาเล่นบอลกัน"...
.."เล่นกันเถอะ" พี่ ๆ ส่ายหน้า..."ครูครับ..เขาไม่เล่น"...
อืม....ไม่เล่นเหรอ....
"งั้นเอาใหม่...เธอไปท้าพี่ป.6 แข่งฟุตบอล เธอสู้เขาหรือเปล่า" ครูปอกล้าให้ ป.3 ไปท้า พี่ป.6 แข่งบอล เพราะรู้อยู่แก่ใจว่า...เขาไม่รังแกกัน
"เธอถามพี่เขาด้วยนะว่า.....พี่สู้หรือเปล่า" ต้องให้ท้า...เพราะน้องท้าแล้วพี่ไม่สู้ ก็เสียหน้าแย่เลย...
"...พี่ ๆ แข่งบอลกัน .. พี่สู้หรือเปล่้า.." ท่าทางคนท้าก็กวนน่าโดนเตะเสียจริง ๆ
ได้ผลค่ะ....ตอนนี้เด็ก ๆ ลงมาเล่นฟุตบอลกันแล้ว...เขาวิ่งกันบนยอดหญ้าที่สนามหน้าโรงเรียนอย่างสนุกสนาน.....
....อย่างน้อย ก็ 1 ชั่วโมงนั่นแหละที่เขาได้วิ่งเล่นบนยอดหญ้า...แทนการหมกมุ่นอยู่กับเกมหน้าคอมพิวเตอร์...ในร้านเกม...
....สงครามคืนเธอสู่ยอดหญ้า..แย้งชิงนักเรียนออกจากร้านเกม..เริ่มขึ้นแล้ว......
ตอนเป็นเด็กๆ ชอบเล่นฟุตบอลเหมือนกันครับ
สมัยผมได้บอลมาลูกหนึ่ง แยกเป็นสองข้างแล้วเตะส่งกันไปมา แค่นั้นถือว่าดีถมแล้ว อิอิ
- เพียงสายลมพัดผ่านสะท้านหนาว
- เพียงชั่วคราวร้าวรานถึงปานไหน
- ยามโลกร้างอย่างนี้ไม่มีใคร
- จะหนาวในใจเหน็บยิ่งเจ็บนาน เอย
สวัสดีค่ะคุณคนไกลบ้าน
เด็กชายส่วนใหญ่ก็จะชอบเล่นฟุตบอลค่ะ..แต่ปัจจุบันมีคอมพิวเตอร์นี่ซิคะเป็นทางเลือกเสียแล้ว
สวัสดีค่ะอาจารย์โสภณ
. เพียงสายลมพัดผ่านสะท้านหนาว
เพียงชั่วคราวร้าวรานถึงปานไหน
ยามโลกร้างอย่างนี้ไม่มีใคร
จะหนาวในใจเหน็บยิ่งเจ็บนาน เอย
..อาจารย์แต่งกลอนได้สุดยอดเลยค่ะ....กำลังฝึกปรือ..คงมีสักวันได้นำมาให้อาจารย์อ่านบ้างค่ะ
สวัสดีค่ะหัวหน้า
...ยินดีมากเลยค่ะที่หัวหน้าเมตตาตามตำแหน่งให้....ปอยังมีแรง...มีใจในการทำงานอีกมากค่ะ...
ด้วยความเคารพ
สวัสดีค่ะ คุณครูปอ
- ขอให้การแย่งชิงเด็กจากเกมมาที่สนามหญ้าประสบผลสำเร็จทั้งในระยะสั้นและระยะยาวสู่การเป็นนิสัยที่ยั่งยืนถาวรนะค่ะ
- เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูปอ
รักษ์สิ่งแวดล้อม ธรรมชาติ จิตใจเด็กๆ จะงดงาม
ขอบคุณค่ะ ใกล้ปิดเทอมอีกแล้วไหมคะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ