น้ำนองเต็มพื้น ขมขื่นเหลือทน
ผักโป่งปีนี้สูงท่วมหัว เพราะอะไรหนอ?
หนูไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าน้ำปีนี้จะท่วมมากขนาดนี้ เตี่ยบอกว่าตั้งแต่เกิดมาน้ำไม่เคยท่วมถึงชั้นสองของบ้านเลย นอนที่ระเบียงอยู่ดีๆตื่นขึ้นมาตกใจ ผักโป่งสูงเลยหัวแล้ว (เตี่ยอายุ64ปี) ตอนนี้ที่บ้านหนูจึงต้องหนุนของกันยกใหญ่ แต่ถ้าท่วมอีกแม่บอกว่าจะปล่อยจมเพราะต้องเอาชีวิตให้รอดก่อน
ท่านบอกหนูเสมอว่าอย่าหวังรอเพิ่งใครต้องดูแลตัวเองไม่ให้เป็นภาระกับคนอื่น คนที่ลำบากกว่าบ้านเรายังมีอยู่มาก นี่ก็ถือว่าโชคดีแล้วที่ยังหาผัก หาปลากินได้ แต่ถ้าเป็นที่ชุมชนก็คงไม่มีอาหารแบบเรา ที่บ้านหนูเวลามีถุงยังชีพมาแจก คนในหมู่บ้านก็ต้องจับใช้วิธีจับฉลากเพื่อรับถุงยังชีพ เพราะไม่พอจำนวนคน ที่บ้านจึงต้องกินง่ายอยู่ง่ายไว้ก่อนเพื่อให้ผ่านวิกฤตนี้ไปให้ได้ หนูโชคดีที่อาจารย์ขจิตและคุณพี่สามารถได้เอาข้าวสาร น้ำ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ปลากระป๋อง และไข่ไก่ไปให้ ทำให้ที่บ้านไม่ต้องกินผักบุ้งทุกวัน ขอบคุณมากนะคะที่อุตส่าห์เดินทางลุยน้ำไปให้ด้วยความลำบาก
ในหมู่บ้านจะพบคนที่ลำบากเหมือนกันทั่วไปหมด สวนผลไม้ ไร่นาที่อุตส่าห์สู้น้ำไว้ต้องจม เสียหายเป็นจำนวนมากทั้งทุนและที่สำคัญคือสภาพจิตใจ
สวนลำไย ลูกกำลังดกเต็มต้น เจ้าของสวนบอกว่าปีนี้สกัดลำไยให้ออกนอกฤดูได้สำเร็จ คาดว่าจะเก็บได้อย่างต่ำหนึ่งตันถ้าน้ำไม่ท่วม ราคาออกจากสวนคือ35บาทต่อกิโลกรัม แต่เพิ่งเก็บไปได้เพียง3000โลเท่านั้นเพราะลำไยยังไม่แก่ หนูชื่นชมเจ้าของสวนมากเพราะคุณน้าท่านบอกว่า ของจมก็จมไปผืนดินยังอยู่
พวงหนึ่งขนาดยังไม่แก่เกือบหนึ่งกิโลกรัมค่ะ พวงใหญ่มาก
สวนส้มโอนครชัยศรีแสนอร่อย ตามคำขวัญของนครปฐม หนูอยู่ในอำเภอนครชัยศรีต้องแต่เกิดเท่าที่เคยทานส้มโอมา คิดว่าที่นี่รสชาติดีที่สุดเพราะเนื้อส้มกรอบไม่ใช่หวานเพียงอย่างเดียว(เชียร์เต็มที่) สวนนี้หนูได้ไปช่วยป้องน้ำด้วยประมาณสี่ชั้นค่ะ ผลสุดท้ายก็คือคันหัก(พัง)กระสอบทรายและกระสอบดินที่ป้องไว้หล่นลงมา ขนาดหนูไม่ใช่เจ้าของสวนเองเห็นแล้วก็ยากที่จะทำใจ(แต่แม่บอกว่าหนูชอบขี้ตกใจและร้องไห้ง่าย) สวนนี้ใช้พลั่วแทงดินในร่องที่ปลูกส้มโอใส่กระสอบแทนทรายเพราะรถทรายเข้ามาส่งไม่ได้แล้ว น้ำท่วมปีนี้เสมือนเป็นการปิดตำนานความอร่อยของส้มโอนครชัยศรี เพราะเจ้าของบอกว่าจะไม่ปลูกใหม่อีกเพราะเริ่มต้นใหม่ต้องใช้แรงงานและทุนมาก ก็คงทำไม่ไหวแล้ว คงล้มที่ทำนาและปลูกกล้วย มะพร้าวแทน ส้มโอสวนนี้บางต้นเกือบยี่สิบปีค่ะเพราะปลูกมาตั้งแต่รุ่นคุณพ่อตอนนี้ลูกบริหารแทน แต่รุ่นหลานไม่มีคนทำต่อแล้วเพราะเห็นว่าลำบากจึงหันไปสนใจด้านการเรียนเสียมากกว่า
บ้านหนูหนูติดแม่น้ำท่าจีนตอนนี้ต้องพายเรือไปตลาดและวัดแทนการใช้รถ น้ำตอนนี้ค่อยข้างแรงพายสวนลำบาก แต่ถ้าพายตามจะสบายมาก เวลาพายเรือมาที่แม่น้ำตอนเย็นๆ(ตอนกลางวันแดดจะร้อน) จะรู้สึกสบายใจและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกไม่รู้ว่าเกิดจากอะไรสงสัยหนูกำลังหลงเสน่ห์ของแม่น้ำเสียแล้ว คงเป็นเพราะว่าอยู่กับแม่น้ำสายนี้มาตั้งแต่เด็กๆ
แต่ที่หนูกับแม่เศร้าใจคือขยะที่ลอยในแม่น้ำถุงขาวๆจำนวนมาก แม่บอกว่าน้ำท่วมทำให้หาที่ทิ้งลำบากมากขึ้นซึ่งก็จริงเพราะที่บ้านมักจะกำจัดขยะด้วยการเผาแต่ตอนนี้ไม่มีที่เผา แม้ที่จะทิ้งก็ยังถูกน้ำท่วมด้วย แม่บอกว่าถ้าทิ้งขยะลงแม่น้ำจะทำให้ชีวิตลำบากเพราะเป็นการทำลายพระแม่คงคา ผู้ที่มีพระคุณกับมนุษย์ตลอดมา ถึงแม้น้ำท่วมจะทำให้กำจัดขยะยากขึ้นแต่ท่านก็พยายามแยกขยะที่ขายได้(แม่หนูเรียกแบบนั้น)ใส่ถุงแยกพักไว้ต่างหากเพื่อเก็บไว้ขาย ส่วนพวกถุงพลาสติกและเศษขยะอื่นๆ จะใส่ถุงใหญ่ๆใช้ไม้กดให้แน่นๆเพื่อให้ประหยัดเนื้อที่ ผูกมัดให้แน่นและทำร้านวางขยะเพื่อว่าน้ำแห้งจะได้นำไปเผา 
หนูไม่แน่ใจว่าที่อื่นเรียกไม้ที่พาดไว้ของว่าอะไร แต่ที่บ้านหนูเรียกว่าร้านกับห้างค่ะร้านนี้แม่บอกขยับสองเที่ยวแล้วเพราะน้ำขึ้นสูงเรื่อยๆ ส่วนขยะเน่าเปื่อยพวกเปลือกผลไม้ เศษอาหารแม่จะไม่ใส่ปนกับขยะพลาสติกเพราะจะทำให้เผาทำลายยากและเปืองเนื้อที่ในการเก็บอีกด้วย จะทิ้งขยะพวกนี้ในกองสวะ ท่านบอกว่ามันจะเน่าเปื่อยไปได้เองตามธรรมชาติ ท่านบอกว่ายิ่งน้ำท่วมขยะก็จะยิ่งเยอะเพราะไม่มีที่ทิ้ง ถุงใส่อาหารแห้ง อาหารกระป๋องก็ยิ่งเป็นการเพิ่มขยะให้มากขึ้นอีกด้วย
ตอนแรกหนูก็ไม่ได้สนใจที่แม่พูดมากนักแต่ก็ไม่เคยทิ้งขยะนอกถังเพราะแม่จะว่าตลอด(ท่านบ่นได้ถึงสองวันเชื่อหนูไหมคะ) แต่พอท่านพูดบ่อยจนเกือบทุกวันโดยเฉพาะตอนนี้ ก็ทำให้หนูเริ่มเข้าใจความรู้สึกเศร้าใจของท่านมากขึ้น แม่มักพูดว่า “ขยะของคนอื่นช่างเขา ของเราอย่าให้เป็นภาระกับใครโดยเฉพาะพระแม่คงคา” พูดจนหนูเก็บไปนอนละเมอแล้วจ้าแม่จ๋า
หนูเห็นเจ้าถั่วดำ สุนัขที่บ้านมีความสุขเหลือเกิน น้ำจะท่วมสูงแค่ไหนเจ้าก็ไม่เคยสนใจไม่ทุกข์ไม่ร้อน นำภาพมาฝากผู้อ่านด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
คำสำคัญ (Tags): #น้ำท่วม
หมายเลขบันทึก: 466956เขียนเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2011 13:57 น. ()ความเห็น (22)
- ขอบคุณดร.ธวัชชัยมากค่ะสำหรับดอกไม้
- มาแล้ว
- copy แล้วไปที่แก้ไขบันทึกแล้ววางได้เลยครับ
- ชอบการเก็บขยะของแม่
- หลังน้ำลดจะได้ไม่ต้องเก็บอีก
- สู้ๆๆนะครับ
บันทึกน่ารักมากค่ะ ชอบที่คุณแม่หนูสอนลูก
- น้ำนองเต็มพื้น
- ขมขื่นเหลือทน
- จิตใจกังวล
- เอ่อท้นน้ำตา เอย
- สู้ๆๆค่ะกล้วยไข่ น้ำท่วมแต่ดินยังอยู่อย่างที่คุณน้าเจ้าของสวนท่านว่า
- ทางบ้านน้าเรียกห้างนี้ว่าค้างค่ะ
- ชอบ คุณแม่ของกล้วยไข่ท่านมีวิธีคิดและวิธีปฏิบัติดีมากเลยค่ะ
- ผักโป่งเป็นนี่ยังไงเหรอค่ะ หรือว่าที่เหมือนผักตบชวานั่นรึเปล่าคะ
มาให้กำลังใจค่ะ ได้ความรู้สึกดีๆไนช่วงน้ำท่วมเช่นนี้พร้อมครอบครัวอบอุ่น และกัลยาณมิตรยามทุกข์ยากนะคะ
- อ่านสนุกและได้ข้อคิดไปอยู่ตลอดเวลา
- จริงด้วยสิ สวนส้มโอนครชัยศรีล่มนี่เสียหายอย่างลึกซึ้งเลยนะครับ
- คุณแม่ของกล้วยไข่เป็นยอดนักฉลาดทำอยู่ทำกินจริงๆเลย
- เจ้าหมาถั่วดำนี่สวยและท่วงท่าสง่ามากนะครับ
เล่าได้เห็นภาพมาเลยค่ะ สู้ๆๆนะคะ
เล่าเรื่องเยี่ยมมากๆ
แวะมาให้กำลังใจนะคะ ขอให้ทุกๆคนปลอดภัยค่ะ:)
อดทนนิดหนึ่ง ปีนี้คนตกอยู่ในภาวะยากมากเหลือเกิน เป็นกำกำลังใจให้น้องอำพร เข้มแข็ง สู้ต่อไปอีกนิดเดียว พี่ก็จมเหมือนกัน จมหมดทั้งบ้าน วันนี้ยังกลับเข้าบ้านไม่ได้เลย
....เก็บแยกขยะ..เป็นประเภทๆไป..ที่ย่อยสลายได้ก็เก็บไว้ในถังต่างหาก..กระดาษ ถุงพลาศติก..ขวดและอื่นๆ..ทุกอย่างมีค่าทั้งนั้นถ้าเราคิดเป็น..คุณแม่พูดถูกนะเจ้าคะ..และดีใจที่เด็กช่วยทำ..มาเป็นกำลังใจเจ้าค่ะ..ยายธี
สวัสดีค่ะ
ระวังตอนน้ำเน่าด้วยนะคะ..อันตรายค่ะ....และขอส่งแรงใจไปสู้ภัยน้ำด้วยนะคะ
ทุกครั้งที่คุยกันถึง ภัยพิบัติ สิ่งหนึ่งที่ชวนคุยทุกครั้งคือ ขยะ
วิธีคิดของคุณแม่ คือวิญาณสายน้ำ
ผูกพันธ์ ดูแล รักษา หวงแหน ไม่หวงครอง
การเยียวยาและฟื้นฟูหลังน้ำลด เป็นเรื่องที่ต้องทำต่อเนื่อง
อย่างประเด็นเจ้าสวนส้มโอที่จะเลิกอาชีพปลูกส้มโอ
ก็น่าเสียดายภูมิปัญญาการปลูก การคัดพันธ์ การเตรียมดิน
เหล่านี้เป็นทุนทางภูมิปัญญาที่สั่งสมกันมาอย่างยาวนาน
จะต้องมาปิดตำนานส้มโออร่อยไปอย่างน่าเสียดาย
- ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ขจิต
- แล้วหนูจะรบกวนให้ช่วยสอนการใส่รูปใหม่อีกครั้ง คราวนี้จะตั้งใจเรียนแล้วค่ะ
- ความจริงแม่หนูแยกพวกขวดพลาสติกและกระดาษไว้ขายด้วย
- เปลือกไข่ก็ยังเก็บเลย ท่านบอกเอาไว้ทุบให้ละเอียดแล้วใส่ดินให้ต้นไม้ค่ะ
- สวัสดีค่ะพี่เสาวลักษณ์
- แม่บอกว่าถ้าทิ้งขยะไม่ถูกที่บ้านก็จะกลายเป็นถังขยะค่ะ
- ขอบคุณมากค่ะพี่โสภณ
- แต่งกลอนให้หนูจนจบเลย เพราะมากเสียด้วย
- สวัสดีค่ะคุณสุภัทรา
- เขาเรียกว่าค้างนี่เอง บ้านหนูชอบใช้คำแปลกๆค่ะ
- ขอบคุณที่ชมแม่หนูนะคะถ้าท่านทราบต้องดีใจมากแน่ๆเลย (ท่านบ้ายอค่ะ)
- ผักโป่่งตรงก้านใบจะป่่องค่ะและไม่มีดอก แต่ผักตบชวาจะมีดอกสีม่วงสวยๆ มองผ่านๆจะคล้ายๆกัน
- แต่หนูก็ไม่แน่ใจว่าที่อื่นเรียกอย่างไรกันบ้าง เพราะที่บ้านชอบบัญญัติคำขึ้นใช้เองเสมอค่ะ
- ขอบคุณพี่ใหญ่มากค่ะ
- พี่คอยให้กำลังใจหนูเรื่อยมาเสมอเลย
- สวัสดีค่ะอาจารย์วิรัตน์
- ส้มโอนครชัยศรีไม่มีขายแล้วนะคะถ้ามีอาจไม่ใช่ของแท้
- เจ้าถั่วดำเหมือนลูกลิงค่ะ ซนมากๆชอบกระโดนก่ายเจ้าของและกินเก่งมากๆ
- สวัสดีค่ะคุณติ๋ว
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
- สวัสดีค่ะคุณพี่หนูรี
- หนูชอบอ่านบันทึกพี่เพราะมีแต่ของกินอร่อยๆทั้งนั้นเลย
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
- สวัสดีค่ะพี่สันติสุข
- น้ำท่วมทั้งบ้านข้าวของคงเสียหายมาก
- แต่คนปลอดภัยถือว่าโชคดีแล้วค่ะ
- เป็นกำลังให้พี่สันติสุขเช่นกันนะคะ
- สวัสดีค่ะคุณยายธี
- แม่หนูแยกขยะไว้ขายเสมอค่ะ
- เพราะเป็นการช่วยลดปริมาณขยะและยังได้เงินอีกด้วย
- ขอบคุณคุณยายธีมากนะคะ
- สวัสดีค่ะคุณครูปอ
- ถ้าน้ำเน่าจะทำให้อยู่ลำบากมากยิ่งขึ้นแน่ๆค่ะ
- ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจ
- สวัสดีค่ะพี่วอญ่า
- ภูมิปัญญาดีของชาวบ้านสูญหายไปอย่างน่าเสียดายเพราะไม่มีคนสายต่อค่ะ
- ตอนหนูไปช่วยไม่เห็นลูกเจ้าของสวนมาช่วยค่ะ ทราบตอนหลังว่าต้องอ่านหนังสือมากเพื่อเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย
- และที่หนูงงก็คือคุณพ่อของเขา(เจ้าของสวน) บอกหนูว่าดูซิทำสวนลำบากขนาดไหน สู้เรียนให้มากแล้วไปทำงานในห้องแอร์ดีกว่า
- งานเกษตรเป็นงานที่ละเอียดอ่อนมากค่ะต้องอาศัยความรัก ความเอาใจใส่ ความอดทน จึงจะทำให้มีผลผลิตที่ดีค่ะ
- ขอบคุณพี่วอญ่ามากค่ะ
- สวัสดีครับ กล้วยไข่
- มาอ่านแล้วมีครบทุกอารมณ์เลยครับ___เศร้าที่น้ำท่วม___สุขเพราะครอบครัวที่อบอุ่น
- อาร์มเจอพี่น้องแล้วจ้า "เจ้าถั่วดำ" (กินนอนบนเรือเลยทีเดียว)
- หวังว่ามีโอกาสได้เจอกลางน้ำกันแน่นอน
- ขอตัวเตรียมลุยต่อจากกล้วยไข่กับ ดร.ขจิต อิ อิ
- สวัสดีค่ะพี่อาร์ม สบายดีนะคะ
- เจ้าถั่วดำมันไม่เคยทุกข์กับเขาเลย อิจฉามากๆ
- ว่างๆพี่อาร์มไปลุยน้ำที่บ้านกล้วยบ้างนะ สนุกแน่ๆ
- ถ้าพี่ไปลุยน้ำกับอาจารย์ขจิตอีกอย่าลืมคุณเทพเทวัญไปด้วยนะ
- เธอจะได้รู้ว่าชีวิตชาวน้ำเป็นอย่างไร
- ขอบคุณมากค่ะ
- มาเล่าต่อเลย
- ปรากฏว่าเครื่องครูมีเครื่องมือแถบสี
- 555
กล้วย พี่ต้องมานั่งหัวเราะตอนตีสี่ พี่ว่าพี่ผู้ชายเสื้อสีน้ำเงิน น่าสงสารกว่ามากครับ ฮ่าๆๆ
เก่งน่ะเรา
May I emphasize this (again)
"...แม่บอกว่าถ้าทิ้งขยะไม่ถูกที่บ้านก็จะกลายเป็นถังขยะค่ะ..."
In the age of throw-away when many people make money from making rubbish (they call it 'packaging materials').
The Gulf of Thailand is full of rubbish at the moment and will be littered for a long time to come.
Our Thailand home is a smiling rubbish bin!
- สวัสดีค่ะพี่สามารถ ภาพนี้เขาเรียกว่าหัวเราะจนหลุดโลก
- ถ่ายรูปเก่ง ขับรถเก่ง มะนาวก็เซียน ซ่อมรถก็ได้
- สามารถสมชื่อจริงๆนะคะคุณพี่
- ขอบคุณมากค่ะ
- สวัสดีค่ะsr
- อยากอ่านภาษาไทย
- จากใจคนบันทึก
- ในใจคุณคงนึก
- หนูนั้นโง่จัง
- ขอบคุณมากค่ะ
ดีใจที่ได้เรียกเปลี่ยนความคิดเห็นกับน้องน่ะครับ แล้วค่อยพบกันใหม่